Read Lamkang Јоил 1 Bible Online

Јоил 1 - Lamkang bible

Јоил 1

¹Слово Господово до Јоила, синот Ватуилов.

²Чујте го ова, старци, и внимавајте сите жители на оваа земја: се случувало ли ова во вашите денови или во деновите на вашите татковци?

³Раскажувајте за него на децата ваши; а децата ваши нека им раскажуваат на нивните деца, и нивните деца — на следниот род;

⁴сѐ што остана од гасениците, го изедоа скакулците; а што остана од скакулците, го изедоа црвите; и што остана од црвите, го изедоа бумбарите.

⁵Разбудете се пијаници, плачете и ридајте, вие сите што пиете вино, за сокот гроздов, зашто е одземен од устата ваша.

⁶Зашто против земјата моја дојде народ силен и безброен; забите му се како заби на лав, а челустите како челуст на лавица.

⁷Тој ми ја опустоши лозата, и смоквата ми ја откорна, ја обели до голо и ја фрли; гранките ѝ останаа бели.

⁸Плачи како што плаче млада жена, опашана со вреќиште, за мажот од својата младост.

⁹Се прекрати лебниот принос и преливот за него во домот Господен; плачат и свештениците, служителите Господови.

¹⁰Опустошено е полето, тагува земјата, оти е уништено житото; се исуши гроздовиот сок, овенала маслината.

¹¹Црвенете се од срам, земјоделци, плачете лозари, за пченицата и за јачменот, оти нема веќе жетва по нивите,

¹²лозата се исуши, смоквата свена, нарот, палмата и јаболкницата — сите дрвја по полето се исушија; поради тоа и веселбата кај синовите човечки исчезна.

¹³Препашете се со кострет, свештеници, и плачете; ридајте, служители на Светилиштето. Влезете и ноќевајте, служители на мојот Бог, во кострет, зашто во Домот на вашиот Бог нема веќе лебен принос и прелив.

¹⁴Определете пост, објавете свечен собир, повикајте ги старците и сите жители од тој крај во домот на Господа, вашиот Бог — викајте кон Господа.

¹⁵О каков ден! Оти денот Господен е близу; и ќе дојде како запустување од Сесилниот.

¹⁶Зар пред очите наши не се одзеде храната, и од домот на нашиот Бог — веселбата и радоста?

¹⁷Изгниени се зрната во своите лушпи, запустени се житниците, урнати се амбарите, оти нема веќе жито.

¹⁸Ете, стенка добитокот, нажалени одат стадата волови, зашто нема за нив пасиште; се измачуваат и стадата овци.

¹⁹Кон Тебе, Господи, викам, оти оган ги проголта сочните пасишта во пустињата, и пламен ги подгори дрвјата во полето.

²⁰Дури и животните во полето викаат кон Тебе, зашто секна водата по потоците, и оган ги изгори пасиштата во пустињата.