Read Lamkang 1. Макавејска 9 Bible Online

1. Макавејска 9 - Lamkang bible

1. Макавејска 9

¹Кога Димитриј слушна дека Никанор и неговите војници паднале во битката, одново ги испрати Бакид и Алким во Јудеја и со нив десното крило.

²Тие појдоа на пат кон Гилгал и поставија логор кај Месалот, во подрачјето на Арбела, па, откако го освоија, убија многу луѓе.

³Во првиот месец, во сто и педесет и втората година, нивниот логор беше пред Ерусалим,

⁴но станаа и појдоа кон Береа со дваесет илјади пешаци и две илјади коњаници.

⁵А Јуда се расположи во својот логор кај Еласа, а со него беа три илјади одбрани јунаци.

⁶Но кога ја видоа големата војска, кога видоа колку е многубројна, многу се исплашија и многумина избегаа од логорот; и од нив останаа не повеќе од осумстотини војници.

⁷Кога Јуда виде дека неговата војска се разбега, неговото срце се обесхрабри, војната го тревожеше, а немаше време одново да ги собере своите војници.

⁸Тој се натажи и им рече на оние што беа останале: »Да станеме и да појдеме против нашите противници; можеби ќе имаме сила да се бориме со нив!«

⁹Но тие го одвраќаа, велејќи му: »Ние немаме сила; можеме само да си ги спасиме животите, а потоа ќе се вратиме заедно со нашите браќа и ќе продолжиме да се бориме со нив, сега сме малкумина.«

¹⁰А Јуда им рече: »Не, тоа никогаш нема да биде со мене — јас да бегам од нив; ако, пак, нашиот час дошол. да умреме храбро за нашите браќа и да не дозволиме да има дамка врз нашата слава.«

¹¹Војската се дигна од логорот и застана спроти нив; коњицата се раздели на два дела, а пред војската одеа праќкарите и стрелците и сите предни силни војници.

¹²А Бакид се наоѓаше на десното крило; одредите се приближуваа од двете страни и трубите трубеа.

¹³Со труби затрубеа и луѓето што беа со Јуда; се потресе земјата од вревата на војските и упорна борба започна, која траеше од утрото до вечерта.

¹⁴Јуда виде дека Бакид и најсилниот дел од неговата војска се наоѓаат на десната страна; кај него беа собрани сите што имаа храбро срце,

¹⁵го разбија десното крило и го гонеа дури до Азотската планина.

¹⁶Кога оние, што беа на левото крило, видоа дека десното крило е рабзиено, се свртија и појдоа по стапките на Јуда и на оние што беа со него и зад него.

¹⁷Борбата беше многу жестока; паднаа убиени и од едната и од другата страна;

¹⁸падна и Јуда, а другите се спуштија да бегаат.

¹⁹А Јонатан и Шимун го зедоа својот брат и го погребаа во гробницата на нивните татковци во Модин.

²⁰Сите Израелци многу го оплакуваа и многу дни тажеа велејќи:

²¹»Како падна силниот кој го спасуваше Израел?«

²²А другите дела на Јуда, борбите, храбрите подвизи што ги изврши, како и делата на неговата слава не се опишани затоа што беа извонредно многу.

²³По смртта на Јуда во сите Израелски предели се појавија беззаконици и одново се кренаа сите оние што вршеа неправда.

²⁴Во тие денови настапи голема глад, земјата премина кон страната на непријателите.

²⁵Тогаш Бакид ги одбра безбожниците и ги постави за началници во земјата;

²⁶тие се распрашуваа и ги бараа пријателите на Јуда и ги доведуваа кај Бакид, а тој им се одмаздуваше и се подбиваше со нив.

²⁷Настана голема жалост во Израел, каква што не била од денот откако кај нив веќе пророк не се појавил.

²⁸Тогаш се собраа сите пријатели на Јуда и му рекоа на Јонатан:

²⁹»Откако умре брат ти Јуда, не се најде човек сличен на него, кој може да излезе против Бакид и против непријателите на нашиот народ,

³⁰а, ете, сега ние те избравме тебе место него — за да ни бидеш началник и водач — да ја водиш нашата војска.«

³¹Тогаш Јонатан го прими водството и го зазеде местото на својот брат Јуда.

³²Бакид дозна за тоа и бараше да го убие.

³³А штом тоа го слушнаа Јонатан и Шимун, брат му, и сите оние што беа со него, избегаа во пустината Текоа и поставија логор кај водите на езерото Асфар.

³⁴Бакид, кога го разбра тоа, во еден саботен ден, ја мина реката Јордан, тој и неговата војска.

³⁵А Јонатан го испрати својот брат, како водач на придружбата, и ги замоли пријателите свои, Набатеите, да соберат многу храна.

³⁶Но од Медеба излегоа синовите на Јамбри, го фатија Јован со сѐ што имаше и избегаа.

³⁷По тој настан го известија Јонатан и брат му Шимун, дека синовите на Јамри прават голема свадба и дека во голем раскош водат невеста од Надабат, ќерка на еден од прочуените канаански кнезови.

³⁸Тогаш си спомнаа за својот брат Јован, излегоа и се сокрија во гората.

³⁹Кога ги подигнаа своите очи, ете, весели извици и голема придружба; младоженецот, неговите пријатели и неговите браќа беа излезени за пречек со свирки, тимпани и со многу оружје.

⁴⁰Тогаш оние што беа со Јонатан скокнаа од заседа на нив и ги убија; паднаа многу убиени, а другите избегаа во гората; и тие го зедоа целиот плен.

⁴¹Така свадбената веселба се претвори во жалост, а звуците на нивните свирки во плач.

⁴²Тие се одмаздија за крвта на својот брат и пак се вратија на брегот покрај Јордан.

⁴³За ова слушна Бакид и еден саботен ден дојде со голема војска на брегот на Јордан.

⁴⁴Тогаш Јонатан им рече на своите луѓе: »сега да станеме и да ги нападнеме за нашиот живот, зашто сега не е она што беше вчера и завчера.

⁴⁵Ене, сега тие се пред нас и зад нас, водата на реката Јордан е од едната и од другата страна, околу нас е мочуриштето и честакот од грмушки, немаме место кај да избегаме.

⁴⁶Па повикајте кон небото, за да се избавиме од рацете на нашите непријатели.«

⁴⁷Борбата почна. Јонатан протегна рака, за да го удри Бакид, но тој се тргна назад од него.

⁴⁸Јонатан и оние што беа со него скокнаа во реката Јордан и ја препливаа на другиот брег, но противниците не појдоа против нив.

⁴⁹Тој ден паднаа мртви околу илјада луѓе на Бакид.

⁵⁰Бакид се врати во Ерусалим и изгради во Јудеја утврдени градови: тврдините во Јерихон, Емаум, Бет-хорон, Бетел и Тимнат во Фаратон, и Тефон — со високи ѕидови, порти и резиња;

⁵¹во нив остави одреди војска, за да го напаѓаат Израилот.

⁵²Ги утврди и градовите Бет-цур, Газара и тврдината, оставајќи во нив војска и храна;

⁵³собра и заложници, синови на народните водачи и ги стави под стража во ерусалимската тврдина.

⁵⁴Во сто педесет и третата година, во вториот месец, заповеда Алким да го урнат ѕидот од внатрешниот двор во храмот, и така да го срушат делото на пророците; и почнаа веќе да уриваат.

⁵⁵Но токму тогаш Алким доби удар и се запре она што го беше почнал; устата му се затвори, онеме, не можеше веќе ни збор да проговори, ниту пак да управува со својот дом.

⁵⁶Така умре во тешки маки.

⁵⁷Кога Бакид дозна за смртта на Алким, веднаш се врати кај царот, а јудејската земја остана спокојна во текот на две години.

⁵⁸Тогаш сите беззаконици се советуваа и говореа: »Ете, Јонатан и оние што се со него живеат без опасност и спокојно; да го повикаме Бакид да се врати; тој ќе ги фати само во една ноќ.«

⁵⁹Отидоа кај него и така го советуваа.

⁶⁰Тој одлучи да појде со голема војска и тајно им испрати писма на сите свои сојузници што се наоѓаа во Јудеја, да го фатат Јонатан и оние што се со него, но тие не можеа, затоа што нивните намери беа откриени.

⁶¹Тие фатија педесетина луѓе од земјата, виновници за тоа зло, и ги убија.

⁶²Потоа, Јонатан, Шимун и оние што беа со нив се оддалечија од Бетбаси, во пустината, ги обновија тамошните урнатини и утврдениот град.

⁶³Бакид, откако разбра за тоа, ја собра сета своја војска, ги извести и оние што се наоѓаа во Јудеја,

⁶⁴дојде и го опседнаа градот Бетбаси; таму се задржа многу дни и постави бојни направи.

⁶⁵Јонатан го остави својот брат Шимун, а тој отиде во околните предели со својата не голема војска.

⁶⁶Тој ги нападна во нивните шатори и ги победи: Одомер и неговите браќа, како и Фарисоновите синови, па почна да убива и да напаѓа со војската.

⁶⁷Тогаш Шимун и оние што беа со него излегоа од градот и ги изгореа воените направи;

⁶⁸водеа битки и со Бакид и го победија; тоа многу го натажи, зашто неговите планови и походот попусто се свршија.

⁶⁹Многу им се налути на беззакониците, што го советуваа да појде во таа земја, а многумина од нив и уби, па одлучи да се врати во својата земја.

⁷⁰Кога разбра за тоа, Јонатан испрати гласници кај него со порака да склучат мир и да му ги вратат заробените.

⁷¹Тој се согласи со тоа и остана верен на своите ветувања и се заколна дека нема да му прави никакво зло во целиот свој живот;

⁷²му ги врати луѓето што ги беше запленил во Јудеја, се врати во својата земја и веќе никогаш не се врати во нивните предели.

⁷³Се смири мечот во Израел. Јонатан се настани во Минмаш и почна да му суди на народот и ги