Read Lamkang 2. Макавејска 10 Bible Online

2. Макавејска 10 - Lamkang bible

2. Макавејска 10

¹Макавеј и оние, што беа со него, под водство на Господа, пак го зазедоа храмот и градот,

²и ги урнаа жртвениците и идолските храмови, изградени од туѓинците.

³Откако го очистија храмот, подигнаа друг жртвеник; а потоа, откако добија искри преку удирање камен со камен и до нив распалија оган, принесоа жртви, по тригодишен прекин, направија кадилница, свешници и ставија лебови на трпезата за предложение.

⁴Откако го направија сето тоа, тие Му се помолија на Господа, паѓајќи ничкум, да не се најдат никогаш во такви неволи, ако некогаш и да згрешат; Господ да ги казни милостивно и да не ги предава на богохулни и безбожни мачители.

⁵Очистувањето на храмот стана во истиот ден кога беше и осквернувањето негово од незнабошците — во петтиот ден од месецот Хаслев.

⁶Празнуваа весело осум дена, како што е прилично за празникот Сеници, спомнувајќи како пред извесно време го поминувале овој свет празник, како ѕверови по гори и во пештери.

⁷Затоа, носејќи стапови, обвиени со бршлен, зелени гранчиња и палми, Му благодарија и Го прославуваа Оној, Кој им помогна да го очистат местото Негово.

⁸И тогаш заедно одлучија и со заповед наредија — сиот јудејски народ да го празнува овој празник три дена секоја година.

⁹Таков му беше крајот на Антиоха, именуван Епифан.

¹⁰А сега ќе ги изложиме настаните во времето на Антиоха Евпатор, синот на оној безбожник, ограничувајќи се само на воените неволји.

¹¹Кога го презеде царството, тој му го предаде управувањето со државата на некој си Лисиј, главен воен управник на Келе-Сирија и Финикија.

¹²Птоломеј, нарекуван Макрон, најде за умесно со Јудејците да постапува справедливо; откако над нив беа направени големи неправди, тој гледаше со нив сите работи да ги свршува мирно.

¹³Затоа беше неклеветен од љубимците на Евпатора, па слушајќи дека го нарекуваат предавник, затоа што го напуштил Кипар, кој му бил доверен од Филопатор, и преминал при Антиоха Епифан, па, откако немаше веќе чест и власт, се отру од очајание и така го заврши својот живот.

¹⁴А Горгиј, штом стана воен управител на оние места, држеше наемни војски и постојано војуваше со Јудејците.

¹⁵Заедно со него и Идумејците, кои имаа тврдини на добри положаи, ги обеспокојуваа Јудејците, и прифаќајќи ги ерусалимските бегалци, настојуваа да одржуваат постојана војна состојба.

¹⁶Макавеј и оние, што беа со него, молејќи Му се на Бога да им биде помошник во војната, ги нападнаа идумејските тврдини.

¹⁷И, откако ги нападнаа силно, ги зазедоа тие места, им се одмаздија на сите, кои се бореа на ѕидините, уништувајќи ги сите што ги среќаваа, а убија не помалку од дваесет илјади луѓе.

¹⁸Не помалку од девет илјади луѓе побегнаа во две добро утврдени кули, снабдени со сѐ што е потребно против опсадата.

¹⁹Оставајќи ги Симона и Јосифа, а и Закхеја со доста луѓе, за да ја продолжат опсадата, Макавеј самиот отиде на такви места, каде што беше повеќе потребен.

²⁰А оние, што беа со Симона, бидејќи среброљубци, дозволија да бидат поткупени од оние што беа опсадени во кулите, па, откако добија седумдесет илјади драхми, им овозможија на некои од нив да избегаат.

²¹Кога го известија Макавеја за она што станало, тој ги собра народните старешини и пред нив ги прекори, велејќи им дека за пари ги продале своите браќа со тоа што ги пуштиле непријателите против нив.

²²Оние луѓе, кои беа на тој начин станале предавници, тој ги предаде на смрт и веднаш потоа ги зазеде двете кули.

²³Имајќи успех во оружјето, кое беше во неговите раце, во тие две тврдини изби повеќе од дваесет илјади души.

²⁴А Тимотеј, кој пред тоа беше победен од Јудејците, собра многубројна војска од туѓинци и голем број коњаници од Азија и дојде до Јудеја со цел да ја завладее.

²⁵Кога се приближи, тогаш оние што беа со Макавеја, се обрнаа со молитви кон Господа, главите си ги посипаа со пепел и се препашаа со кострет околу половината.

²⁶Паѓајќи ничкум пред подножјето на жртвеникот, тие Му се молеа на Бога да биде милостив спрема нив, да им биде непријател на нивните непријатели и противник на на нивните противници, како што се вели во законот.

²⁷Откако завршија со молитвата, го зедоа оружјето и отидоа далеку од градот, а кога се приближија до непријателите, тие застанаа.

²⁸Штом почна сонцето да излегува и едните и другите влегоа во бој: едните се надеваа дека Ќе победат затоа што беа храбри и затоа што се надеваа на Господа, а другите — го поставија гневот за предводник во битката.

²⁹Кога започна битката, на противниците им се покажаа од небото петмина прекрасни мажи на коњи со златни узди, а двајцата од нив ги предводеа Јудејците;

³⁰тие го зедоа Макавеја помеѓу себе, за да го запазат неповреден со своето оружје, а на противниците фрлаа стрели и молњи, така што тие беа заслепени и збркани од страв, па почнаа да се убиваат едни со други.

³¹Беа убиени дваесет илјади и петстотини пешаци и шестотини коњаници.

³²Самиот Тимотеј избега во тврдината, наречена Газара, која беше многу укрепена, а со неа управуваше Хереј.

³³Макавеј и оние, што беа со него, весело ја опсадуваа тврдината четири дена.

³⁴Оние, пак, што беа во тврдината, уверени дека таа е недостапна, им возвраќаа со лоши и срамни зборови.

³⁵Петтиот ден, кога се зазоруваше, дваесет младичи од војската на Макавеја, пламнати од гнев поради срамните зборови, храбро се искачија на ѕидините и со страшна лутина ги убија сите што ги видоа.

³⁶Набргу потоа и други навлегоа во тврдината, опфатени од истиот гнев, ги палеа кулите, па, откако запалија клади, живи ги гореа хулителите; други ја искршија портата, така навлезе сета војска и ја освоија тврдината.

³⁷А Тимотеја, кој се беше сокрил во една јама, го убија, како и неговиот брат Хереј и Аполофана.

³⁸Откако го извршија тоа, почнаа со песна и славословија да Му благодарат на Господа, Кој Му направи на Израилот толку голема добрина и им подари победа.