Read Lamkang 2. Макавејска 5 Bible Online

2. Макавејска 5 - Lamkang bible

2. Макавејска 5

¹Во тоа време Антиох започна втора војна против Египет.

²Во тие денови, речиси цели четириесет дена, над целиот град во воздухот се гледаа коњаници, во златна облека и вооружени со копја, слични на војници;

³стројни борбени коњички редови, напади и отстапувања на едната и на другата страна, размавнување со штитови и многу копја и мечеви, фрлање стрели, болскав сјај на златни оклопи и секаков вид оружје.

⁴Затоа сите се молеа таа појава да биде за добро.

⁵Кога потоа се прошири глас дека божем Анитох умрел, Јасон собра не помалку од илјада души и го нападна градот, а штом се искачија на градските ѕидови, и откако градот беше преземен, Менелај избега во тврдината.

⁶А Јасон безмилосно ја пролеваше крвта на своите сограѓани, не помислувајќи оти успехот против еднородните браќа е најголемото зло, па си замислуваше дека добил победа над непријателите, а не над еднородните браќа.

⁷Но сепак тој не доби никаква власт, туку срамно го заврши своето предавство и беше одново принуден да бара прибежиште во Амонитската земја.

⁸Крајот на неговиот лош живот беше ваков: обвинет пред арабјанскиот владетел Арета, тој бегаше од град во град, од сите прогонуван и мразен како отстапник од законите и презиран како непријател од својата татковина и своите сограѓани, беше протеран во Египет.

⁹Оној што изгони толку многу луѓе од својата татковина, самиот загина во туѓа земја, откако појде кај Лакедемонците со надеж оти меѓу нив ќе најде за себе прибежиште поради роднинството што го имаше со нив.

¹⁰Оној кој остави многумина без погреб, и самиот остана неоплакан и неудостоен со погреб, ниту со гробот на своите татковци.

¹¹Кога царот разбра за сето тоа, тој помисли оти Јудеја се одвојува од него, па се дигна од Египет со разгневена душа и го зазеде градот со својата вооружена рака.

¹²Тој им заповеда на своите војници безмилосно да ги бијат сите што ќе ги видат и да ги убиваат оние што се кријат по куќите.

¹³Така изгинаа млади и стари, умртвија мажи, жени и деца, заклаа девојки и младичи.

¹⁴Во три дни загинаа осумнаесет илјади: четиринаесет илјади паднаа од раката на убијците, а не помалку од убиените беа оние што беа продадени.

¹⁵Но незадоволен ни од тоа, тој се осмели да влезе и во најсветиот храм на целата земја, имајќи го за водач Менелаја, тој предавник на законите и на татковината.

¹⁶Тој ги земаше светите садови и другите свети предмети со своите нечисти раце, подарени од други цареви за благослов и напредок, поради славата и достоинството на ова свето место.

¹⁷Антиох, заслепен од своите горди мисли, не можеше да разбере дека Господ за кусо време се разгневи поради гревовите на граѓаните, поради што го остави градот без заштита.

¹⁸Ако тие не беа натрупани со многу гревови, тоа и Илиодор, кој беше испратен од царот Селевк, да ја прегледа храмовата ризница, и тој штом би влегол, би бил веднаш казнет и би се откажал од своето безумство.

¹⁹Но Господ не го избра народот заради светото место, туку го избра светото место — заради народот.

²⁰Затоа и светото место, имајќи дел од народните неволји, зеде дел од Божјите добрини, па макар да беше изоставено поради гневот на Севишниот, пак беше издигнато во целата своја слава, откако се смилува Великиот Господ.

²¹И така, Антиох, откако однесе од храмот осумстотини таланти, па побрза да се врати во Антиохија, мислејќи во својата гордост дека земјата може да ја направи погодна за пловење, а морето за сувоземни патишта;

²²за настојник во Ерусалим го остави Филипа, родум од Фригија, а по нарав пожесток и од оној што го постави,

²³а во Гаризин го постави Андроника, а освен нив, и Менелаја, кој управувал уште полошо од другите над јудејските граѓани.

²⁴Потоа го испрати својот намесник Аполонија со дваесет и две илјади војници, откако му заповедал да ги убијат сите возрасни мажи, а жените и децата да ги продадат.

²⁵Кога дојде во Ерусалим, тој се правеше како мирољубив човек; почекал до светиот саботен ден, и тогаш ја искористил саботната починка на Јудејците, па на своите луѓе им заповеда да се вооружат.

²⁶Сите што биле да ја гледаат војската, нив најнапред ги убил, а потоа заедно со својата војска се втурнал во градот и исклал многу народ.

²⁷Тогаш Јуда Макавејски, десетти во својот род, се повлече во пустињата и живееше со своите приврзаници по планините како ѕверовите; се хранеше со трева, за да не биде соучесник во осквернувањето.