Read Lamkang Марко 9 Bible Online

Марко 9 - Lamkang bible

Марко 9

¹И им рече: »Вистина, ви велам: тука стојат некои, што нема да вкусат смрт, дури не го видат царството Божјо, дојдено во сила.«

²А по шест дни, Исус ги зеде со Себе Петра, Јакова и Јована и ги одведе сами во висока гора, насамо, и се преобрази пред нив.

³Алиштата Му станаа светли, многу бели, како снег, какви што белилка на земјата не може да избели.

⁴И им се јави Илија со Мојсеја, и разговараа со Исуса.

⁵Тогаш проговори Петар и Му рече на Исуса: »Рави, добро ни е да бидеме овде; да направиме три сеници: една за Тебе, една за Мојсеја и една за Илија.«

⁶Зашто не знаеше што да каже, оти беа многу уплашени.

⁷И се појави облак, па ги засени; и од облакот дојде глас, кој велеше: »Овој е Мојот возљубен Син. Него слушајте Го!«

⁸И одеднаш, кога погледнаа наоколу, никого веќе не видоа покрај себе, освен само Исуса.

⁹А кога слегуваа од гората, им заповеда Он — никому да не кажуваат што виделе, додека Синот Човечки не воскресне од мртвите.

¹⁰И го задржаа тој збор во себе, прашувајќи се еден со друг што значи тоа: »да воскресне од мртвите?«

¹¹И Го прашаа, велејќи: »А зошто книжниците велат — дека најнапред треба да дојде Илија?«

¹²А Он, пак, одговори и рече: »Илија ќе дојде порано и ќе уреди сѐ, а Синот Човечки, како што е напишано за Него, треба да пострада многу и да биде понизен.

¹³Но ви велам: дека и Илија дојде, како што е напишано за него, и му направија што сакаа.«

¹⁴И кога дојде при учениците Свои, виде многу народ околу нив и книжници, кои се препираа со нив.

¹⁵И штом Го виде, сиот народ се исплаши; а кога се приближија, Го поздравуваа.

¹⁶Ги праша книжниците: »Зошто се препирате со нив?«

¹⁷Тогаш еден од народот одговори и рече: »Учителе, го доведов при Тебе сина ми, во кого има нем дух;

¹⁸и секогаш, каде и да го фати, го кутнува, и тој се запенува, и крцка со забите, и се здрвува. И им кажав на учениците Твои да го изгонат, но тие не можеа.«

¹⁹А Исус одговори и рече: »О, роде неверен, до кога ќе бидам со вас? До кога ќе ве трпам? Доведете го при Мене!«

²⁰И кога го доведоа кај Него — штом го виде, веднаш духот го стресе; и тој падна наземи и се валкаше запенет.

²¹Го праша Исус татка му: »Колку време има откако станува тоа со него?« Тој одговори: »Од детинство;

²²и многупати духот го фрлал во оган, и во вода, за да го погуби; но, ако можеш, смили се над нас и помогни ни!«

²³А Исус му рече: »Ако можеш да поверуваш? Сѐ е можно за оној што верува!«

²⁴И одеднаш таткото на момчето извика и со солзи рече: »Верувам, Господи, помогни му на моето неверие!«

²⁵А Исус, штом виде дека се собра многу народ, му забрани на нечистиот дух и му рече: »Дух нем и глув, Јас ти заповедам: излези од него, и не влегувај веќе во него!«

²⁶И кога извика, силно го стресе и излезе; а момчето беше како мртво — така што мнозина велеа дека умрело.

²⁷Исус, пак, откако го фати за рака, го исправи; и тоа стана.

²⁸И кога влезе Исус во една куќа, учениците Негови Го прашаа насамо: »Зошто ние не можевме да го истераме?«

²⁹Им одговори: »Тој род со ништо не може да се истера, освен со молитва и пост.«

³⁰И кога излегоа оттаму, минеа преку Галилеја; и Он не сакаше некој да разбере.

³¹Оти ги учеше учениците Свои и им велеше дека Синот Човечки ќе биде предаден во човечки раце, и ќе Го убијат, и на третиот ден по убивањето ќе воскресне.

³²Но тие не ги разбираа овие зборови и се плашеа да Го прашаат.

³³И дојде во Капернаум; и кога беше дома, ги праша: »Што размислувавте меѓу себе патем?«

³⁴Тие молчеа, зашто патем се препираа помеѓу себе, кој е поголем.

³⁵Па, како седна, ги повика дванаесетте и им рече: »Кој сака да биде прв, нека биде последен од сите, и на сите — слуга!«

³⁶И кога зеде едно дете, го постави меѓу нив, го прегрна и им рече:

³⁷Кој прими едно такво дете во Мое име, Мене Ме прима, а кој Ме прима Мене, не Мене Ме прима, туку Оној, Кој Ме пратил.

³⁸Тогаш Јован Му одговори и рече: »Учителе, видовме еден, кој во Твое име изгонува бесови, а не врви по нас; и му забранивме, оти не оди по нас.«

³⁹А Исус рече: »Не бранете му, зашто никој, што прави чудо во Мое име, не ќе може наскоро да говори зло за Мене.

⁴⁰Зашто, кој не е против вас, тој е со вас.

⁴¹И кој ве напои со чаша вода во Мое име, дека сте Христови, вистина ви велам, нема да ја загуби својата награда.

⁴²А кој соблазни едно од овие мали, што веруваат во Мене, за него е подобро да му обесат воденички камен на вратот и да го фрлат в море.

⁴³И ако те соблазнува раката твоја, отсечи ја; подобро е за тебе без рака да влезеш во животот, отколку да имаш две раце и да отидеш во пеколот, во неизгасливиот оган,

⁴⁴каде што нивниот црв не гине, и огнот не изгаснува.

⁴⁵И, ако те соблазнува ногата твоја, отсечи ја; подобро е за тебе сакат да влезеш во животот, отколку да ги имаш двете нозе и да бидеш фрлен во геената, во неизгасливиот оган,

⁴⁶каде што нивниот црв не гине ни огнот се изгаснува.

⁴⁷И, ако окото твое те соблазнува, извади го; подобро е за тебе со едно око да влезеш во царството Божјо отколку да имаш две очи и да бидеш фрлен во геената огнена,

⁴⁸каде што нивниот црв не гине, и огнот не изгаснува.

⁴⁹Зашто секој со оган ќе се посоли, и секоја жртва со сол ќе се осоли.

⁵⁰Солта е добра; но, ако солта биде несолена, со што ќе се осоли? Затоа имајте сол во себе, и мир имајте помеѓу себе!«