Read Lamkang Лука 18 Bible Online

Лука 18 - Lamkang bible

Лука 18

¹Им кажа и парабола за тоа, оти секогаш треба да се молат да не паѓаат со духот.

²И рече: »Во еден град имаше судија, кој од Бога не се плашеше, ниту од луѓето се срамуваше.

³Во истиот град живееше една вдовица и доаѓаше кај него, велејќи: ‚Заштити ме од мојот противник!‘

⁴Но тој за долго време нејќеше. Најпосле си рече во себе: ‚Иако од Бога не се бојам и од луѓето не се срамувам,

⁵но, бидејќи оваа вдовица не ми дава мир, ќе ја заштитам, за да не доаѓа веќе и да не ми додева.‘«

⁶И рече Господ: »Чујте што зборува несправедливиот судија!

⁷Та Бог ли нема да ги заштити Своите избраници, што викаат кон Него дење и ноќе; макар и да забави?

⁸Ви велам, ќе ги заштити набргу. Но Синот Човечки, кога ќе дојде, ќе најде ли вера на земјата?«

⁹А на оние, што беа уверени во себе дека се праведни, и ги презираа другите, им ја кажа оваа парабола:

¹⁰»Два човека влегоа во храм да се помолат; едниот фарисеј, а другиот митник.

¹¹Кога застана, фарисејот вака се молеше во себе: ‚Боже, Ти благодарам што не сум како другите луѓе: разбојници, несправедливи, прељубодејци, или како овој митник.

¹²Постам двапати во седмицата, давам десеток од сѐ што придобивам.‘

¹³А митникот стоеше оддалеку; не смееше дури и очите да ги подигне кон небото, туку се удираше в гради и велеше: ‚Боже, биди милостив спрема мене грешниот!‘

¹⁴Ви велам: дека тој си отиде дома повеќе оправдан, отколку оној; зашто секој што се воздига, ќе биде понизен, а кој се понизува ќе биде воздигнат.«

¹⁵При Него донесуваа и младенци, за да се допре до нив; а учениците, штом ќе видеа, им забрануваа.

¹⁶Но Исус, кога ги повика, им рече: »Оставете ги децата да доаѓаат при Мене, и не пречете им, зашто на такви е царството Божјо!

¹⁷Вистина ви велам: кој не го прими царството Божјо како дете, нема да влезе во него.«

¹⁸И Го праша еден управник, велејќи: »Учителе добар, што да направам за да наследам живот вечен?«

¹⁹А Исус му рече: »Зошто ме наречуваш добар? Никој не е добар, освен еден Бог.

²⁰Ги знаеш заповедите: не прељубодејствувај, не убивај, не кради, не сведочи лажно, почитувај ги татка си и мајка си.«

²¹А тој рече: »Сето тоа сум го запазил од младоста своја.«

²²Штом го чу тоа, Исус му рече: »Уште едно не ти достига: продај сѐ што имаш и раздај го на сиромаси, и ќе имаш сокровиште на небото; потоа дојди и врви по Мене!«

²³А тој, кога го чу тоа, се нажали, оти беше многу богат.

²⁴Штом виде дека тој многу се разжалости, Исус рече: »Колку е тешко во царството Божјо да влезат оние што имаат богатство?

²⁵Полесно ѝ е на камила да мине низ иглени уши, отколку богат да влезе во царството Божјо.«

²⁶Оние, што го чуја тоа, рекоа: »Тогаш, кој може да се спаси?«

²⁷А Он одговори: »Неможното за луѓето е можно за Бога.«

²⁸Петар, пак, рече: »Ете, ние оставивме сѐ и врвиме по Тебе.«

²⁹Он им рече: »Вистина ви велам, дека нема ниеден, што оставил куќа или родители, или браќа, или сестри, или жена, или деца, заради царството Божјо,

³⁰а да не добил многу повеќе, од тоа уште сега, во ова време, а во идниот век — и живот вечен.«

³¹И кога ги зеде со Себе дванаесетте, им рече: »Еве, одиме кон Ерусалим и сѐ ќе се исполни, што напишале пророците за Синот Човечки:

³²дека ќе Го предадат на незнабошци и ќе се потсмеваат со Него, ќе Го оскрбат и ќе Го плукаат,

³³ќе Го бичуваат и ќе Го убијат, и на третиот ден ќе воскресне.«

³⁴Но тие ништо од ова не разбраа; овие зборови за нив беа сокриени и тие не разбраа што им кажа.

³⁵А кога се приближуваше Он до Ерихон, еден слепец седеше крај патот и просеше;

³⁶и штом чу дека покрај него врви народ, праша: »Што е тоа?«

³⁷Му кажаа дека минува Исус Назареецот.

³⁸Тогаш тој извика и рече: »Исусе, Сине Давидов, помилуј ме!«

³⁹Оние, што одеа напред, го искараа да молчи; но тој уште погласно викаше: »Сине Давидов, помилуј ме!«

⁴⁰Исус застана и заповеда да Му го доведат. И кога оној се приближи до Него, го праша,

⁴¹велејќи: »Што сакаш да ти направам?« Тој рече: »Господи, да прогледам!«

⁴²Тогаш Исус му рече: »Прогледај! Верата твоја те спаси.«

⁴³И одеднаш прогледа и тргна по Него, славејќи Го Бога. И сиот народ, кога го виде тоа, Му воздаде слава на Бога.