Read Lamkang Лука 23 Bible Online

Лука 23 - Lamkang bible

Лука 23

¹И сето мноштво се крена, па Го поведоа кон Пилата,

²и почнаа да Го обвинуваат, говорејќи: »Го најдовме Овој како го развратува народот наш и забранува да се дава данок на ќесарот, и вели за Себе, дека е Он Христос Цар.«

³А Пилат Го запраша, велејќи: »Ти ли си Царот Јудејски?« Он одговори и му рече: »Ти велиш.«

⁴Пилат им рече на првосвештениците и на народот: »Јас не наоѓам никаква вина кај Овој Човек.«

⁵Но тие и понатаму велеа дека Он го буни народот и поучува по цела Јудеја, почнувајќи од Галилеја па до вде.

⁶А Пилат, штом чу за Галилеја, запраша: »Зар е Овој Човек Галилеец?«

⁷И кога разбра дека е Он од областа Иродова, Го испрати при Ирода, кој во тие денови, исто така, беше во Ерусалим.

⁸Ирод, кога Го виде Исуса, се зарадува многу, бидејќи одамна имаше желба да Го види, зашто беше слушал многу за Него, па се надеваше дека ќе види некое чудо направено од Него,

⁹и Му поставуваше многу прашања, но Он ништо не одговори.

¹⁰А првосвештениците и книжниците стоеја и непрекинато Го обвинуваа.

¹¹Ирод, пак, со војниците свои, откако Го понизи и Му облече светла облека, Го прати пак при Пилата.

¹²И во тој ден Пилат и Ирод станаа пријатели, оти порано беа скарани помеѓу себе.

¹³А Пилат ги повика првосвештениците и управниците, и народот,

¹⁴па им рече: »Ми Го доведовте Овој Човек како бунтовник на народот; а еве, јас пред вас Го испитав и не најдов кај Него никаква кривица во она, во што Го обвинувате;

¹⁵и Ирод исто така, оти Го пратив и при Него; и ете, Он не направил ништо, што би заслужувало смрт;

¹⁶па затоа ќе Го накажам и ќе Го пуштам.«

¹⁷А тој требаше за празникот да им ослободи еден затвореник.

¹⁸Но сиот народ повика, говорејќи: »Земи Го Овој, а пушти ни го Варава!«

¹⁹Варава беше фрлен в затвор заради некаква буна во градот и убиство.

²⁰Пилат одново извика гласно дека сака да Го пушти Исуса.

²¹Но тие викаа, велејќи: »Распни Го, распни!«

²²Тој и по трет пат им рече: »Та какво зло направил Овој? Јас не најдов во Него ништо, што заслужува смрт; па затоа ќе Го накажам и ќе Го пуштам.«

²³Но тие постојано настојуваа со голем вик и бараа да биде распнат; и надвладеа нивниот вик и оној на првосвештениците.

²⁴И Пилат пресуди да им биде по желбата нивна,

²⁵па им го пушти затворениот во темница за бунт и убиство, за кого молеа; и Исуса им Го предаде на нивна волја.

²⁶И кога Го поведоа, Го фатија некој си Симон Киринеец, кој се враќаше од нива, и му го кладоа крстот, за да го носи по Исуса.

²⁷А по Него одеа многу луѓе и жени, кои плачеа и ридаа за Него.

²⁸Но Исус, кога се заврте кон нив, им рече: »Ќерки ерусалимски, не плачете за Мене, туку плачете за себе и за своите деца;

²⁹зашто, ете, се приближуваат деновите, кога ќе се рече: ‚Блазе на неплодните и на утроби што не родиле, и на гради што не доеле!‘

³⁰Тогаш ќе почнат да им велат на планините: ‚Паднете врз нас‘, и на ридиштата, ‚покријте нѐ!‘

³¹Оти, кога ова го прават со зеленото дрво, што ќе биде тогаш со сувото?«

³²Водеа и двајца злочинци, за да ги погубат со Него.

³³И кога дојдоа на местото, наречено Черепница, Го распнаа таму Него и злочинците, едниот оддесно, а другиот одлево.

³⁴А Исус рече: »Оче, прости им, оти не знаат што прават!« И кога го делеа облеклото Негово, фрлија ждреб.

³⁵А народот стоеше и гледаше; се потсмеваа заедно со народот и првосвештениците, велејќи: »Други спаси, нека Се спаси и Сам, ако е Он Христос, избраникот Божји!«

³⁶Исто така и војниците се подигруваа со Него: приближувајќи се, тие Му поднесуваа оцет,

³⁷и велеа: »Ако си Ти Царот Јудејски, спаси се Сам!«

³⁸А над Него имаше натпис, напишан на грчки, латински и еврејски: »Овој е Царот Јудејски.«

³⁹Еден од распнатите злочинци хулеше на Него, велејќи: »Ако си Ти Христос, спаси се Себеси и нас!«

⁴⁰А другиот, кога одговори, го искара и рече »Зар и од Бога не се боиш, кога си веќе и сам осуден?

⁴¹Ние сме праведно осудени, зашто примивме заслужена казна според нашите дела; но Он ништо лошо не направил.«

⁴²И Му рече на Исуса: »Сети се на мене, Господи, кога ќе дојдеш во царството Свое!«

⁴³А Исус му рече: »Вистина ти велам: денес ќе бидеш со Мене во рајот!«

⁴⁴А беше веќе околу шестиот час и настана мрак по целата земја, до деветтиот час;

⁴⁵и сонцето потемне, и црковната завеса се расцепи преку средината.

⁴⁶А Исус извика гласно и рече: »Оче, во Твои раце Го предавам Својот дух!« И штом го рече тоа, издивна.

⁴⁷Стотникот, пак, кога виде што стана, Го прослави Бога и рече: »Навистина Овој Човек бил праведник!«

⁴⁸И сиот народ, што беше се собрал да гледа, кога виде што стана, се враќаше со удирање в гради.

⁴⁹А сите Негови познати, и жените, што Го следеа од Галилеја, стоеја подалеку и го гледаа тоа.

⁵⁰И ете, некој си, по име Јосиф, член на советот, човек добар и праведен, —

⁵¹тој не беше учествувал во советот и во делата нивни, — од Ариматеја, град Јудејски, кој и сам го очекуваше царството Божјо,

⁵²отиде при Пилата и го измоли телото Исусово;

⁵³па Го симна и обви во платно, Го положи во исечен гроб, во кој уште никој не беше положен.

⁵⁴Тој ден беше петок, и саботата веќе настапуваше.

⁵⁵По него одеа и жените, што беа дошле со Исуса од Галилеја, и го видоа гробот и полагањето на телото Негово;

⁵⁶па, кога се вратија, приготвија мириси и миро, а во саботата одморија според заповедта.