Read Lamkang Лука 24 Bible Online

Лука 24 - Lamkang bible

Лука 24

¹Во првиот ден на седмицата, многу рано, тие дојдоа на гробот, носејќи ги приготвените мириси, а заедно со нив беа и некои други;

²но плочата на гробот ја најдоа превртена.

³И како влегоа, не го најдоа телото на Господа Исуса.

⁴И додека се чудеа на тоа, одеднаш пред нив застанаа двајца мажи во светли облеки;

⁵тие се уплашија и ги наведнаа лицата кон земјата, а овие им рекоа: »Зошто Го барате Живиот меѓу мртвите?

⁶Он не е овде, а воскресна; сетете се како ви рече, кога беше уште во Галилеја,

⁷говорејќи, дека Синот Човечки треба да биде предаден на луѓе грешници и да биде распнат, и на третиот ден да воскресне.«

⁸И се сетија на Неговите зборови.

⁹Па штом се вратија од гробот, им го соопштија сето тоа на единаесетте и на сите други.

¹⁰А тие беа Марија Магдалина, и Јоана, и Марија Јаковова и други со нив, што им го кажаа тоа на апостолите.

¹¹И нивните зборови им изгледаа како лага, и не им поверуваа.

¹²Но Петар стана и отиде бргу до гробот, и кога се наведна, го виде внатре само покровот и се врати, чудејќи се сам во себе за она што станало.

¹³Во истиот ден двајца од нив одеа во едно село, по име Емаус, кое беше оддалечено од Ерусалим шеесет стадии;

¹⁴и зборуваа помеѓу себе за сите овие настани.

¹⁵И кога разговараа и се запрашуваа еден со друг, Сам Исус се приближи и одеше со нив;

¹⁶но очите им се замрежија за да не Го познаат.

¹⁷А Он им рече: »Какви се тие зборови што ги разменувате помеѓу себе одејќи и зошто сте нажалени?«

¹⁸Едниот од нив, по име Клеопа, Му одговори и рече: »Единствен туѓинец ли си ти во Ерусалим, та не си разбрал, што стана во него овие дни?«

¹⁹И ги праша: »Што?« Тие Му одговорија: »Она што стана со Исуса Назареецот, Кој беше пророк, силен на дело и на слово, пред Бога и пред сиот народ;

²⁰дека нашите првосвештеници и управници Го предадоа да биде осуден на смрт и Го распнаа;

²¹а ние се надевавме оти е Он Оној што треба да го избави Израилот; но и покрај сето тоа, денес е веќе трет ден, откако стана ова.

²²А и некои жени од нашите нѐ исплашија; тие биле рано на гробот,

²³и не го нашле телото Негово; и кога се вратија, рекоа дека им се јавиле ангели и дека им кажале оти е Он жив.

²⁴Отидоа на гробот и некои од нашите и најдоа исто така, како што рекоа жените; но Него не Го виделе.«

²⁵Тогаш им рече: »О, безумни и тврди по срце, да верувате во сѐ што рекле пророците!

²⁶Не требаше ли така да пострада Христос и да влезе во Својата слава?«

²⁷Па, како почна од Мојсеја и од сите пророци, им зборуваше што е кажано за Него во целото Писмо.

²⁸И тие се приближија до селото, во кое одеа; а Он се направи како да сака да продолжи.

²⁹Но тие Го задржаа, велејќи: »Остани со нас, оти денот превали и наскоро ќе се стемни!« Он влезе и остана со нив.

³⁰А кога седеше со нив на трпеза, зеде леб, го благослови, го прекрши и им подаде;

³¹тогаш им се отворија очите и тие Го познаа; но Он стана невидлив за нив.

³²И си рекоа еден на друг: »Зар не гореа срцата наши, кога ни зборуваше по патот и кога ни го објаснуваше Писмото?«

³³Па во истиот час станаа, се вратија во Ерусалим и ги најдоа собрани единаесетте и оние што беа со нив,

³⁴каде што говореа дека Господ навистина воскреснал и му се јавил на Симона.

³⁵И тие кажаа за она, што им се случи по патот и како Го познаа, кога го прекршувал лебот.

³⁶Додека тие уште зборуваа за тоа, Сам Исус застана среде нив и им рече: »Мир вам!«

³⁷А тие, така збунети и уплашени, помислија оти гледаат дух.

³⁸Но Он им рече: »Што се плашите и зошто такви мисли влегуваат во срцата ваши?

³⁹Видете ги рацете Мои и нозете Мои: Јас сум Истиот; допрете се до Мене и гледајте; зашто духот нема тело и коски, а, како што гледате, Јас имам.«

⁴⁰А кога го рече тоа, им ги покажа рацете и нозете.

⁴¹Но, додека тие од радост уште не веруваа и се чудеа, Он им рече: »Имате ли овде нешто за јадење?«

⁴²Тие Му дадоа парче риба печена и мед со саќе.

⁴³И кога зеде, јадеше пред нив.

⁴⁴Па им рече: »Ете, тоа е она за што ви зборував уште додека бев со вас, оти треба да се исполни сѐ што е напишано за Мене во Законот Мојсеев и кај Пророците, и во Псалмите.«

⁴⁵Тогаш им го отвори умот за да ги разбираат Писмата,

⁴⁶и им рече: »Така е напишано и така требаше да пострада Христос и да воскресне од мртвите на третиот ден,

⁴⁷и да биде проповедано во Неговото име и покајание и проштавање на гревовите кај сите народи, почнувајќи од Ерусалим;

⁴⁸а вие сте сведоци за ова.

⁴⁹И ете, Јас ќе го испратам врз вас ветувањето од Мојот Отец; а вие останете во градот Ерусалим, дури не се облечете во сила одозгора.«

⁵⁰И ги изведе надвор во Витанија, па кога ги подигна рацете, ги благослови.

⁵¹И кога ги благословуваше, се оддели од нив и се вознесе на небото;

⁵²тие Му се поклонија и се вратија во Ерусалим со голема радост.

⁵³И беа постојано во храмот, каде што Го прославуваа и благословуваа Бога. Амин!