Read Lamkang Јован 19 Bible Online

Јован 19 - Lamkang bible

Јован 19

²И војниците, кога сплетоа венец од трње, Му го кладоа на главата и Му облекоа багреница,

³и велеа: »Радуј се, Царе Јудејски!« — и Го удираа по образите.

⁴Пилат пак излезе надвор, со трнов венец и багреница. И им рече: »Еве, ви Го изведувам надвор, за да разберете дека не наоѓам во Него никаква вина.«

⁵Тогаш излезе Исус надвор, со трнов венец и багреница. И им рече Пилат: »Еве Го Човекот!«

⁶А кога Го видоа првосвештениците и слугите, завикаа и рекоа: »Распни Го, распни!« Пилат им рече: »Земете го вие и распнете Го, оти јас не наоѓам во Него вина.«

⁷Јудејците му одговорија: »Ние имаме Закон и според нашиот Закон Он треба да умре, зашто Сам се направи Син Божји.«

⁸Кога го чу Пилат овој збор, повеќе се уплаши.

⁹И пак влезе во преторијата и Му рече на Исуса: »Од каде си Ти?« Но Исус не му даде одговор.

¹⁰Пилат му рече: »Мене ли не ми одговараш? Не знаеш ли дека имам власт да Те распнам, и власт имам да Те пуштам.«

¹¹Исус одговори: »Ти не би имал никаква власт над Мене, ако не ти беше дадено одозгора; затоа поголем грев има оној, што Ме предаде на тебе.«

¹²Оттогаш Пилат гледаше да Го пушти. Но Јудејците пак викаа, зборувајќи: »Ако Го пуштиш Него, не си му пријател на ќесарот. Секој што се прави цар, противник му е на ќесарот.«

¹³Штом го чу тој збор, Пилат Го изведе Исуса надвор и седна на судискиот стол, на местото, што се вика Литостротон, а по еврејски Гавата.

¹⁴Тогаш беше петок пред Пасха, околу шестиот час. И им рече Пилат на Јудејците: »Еве Го вашиот Цар!«

¹⁵Но тие викаа: »Земи, земи, распни Го!« Пилат им рече: »Царот ваш ли да Го распнам?« Првосвештениците одговорија: »Ние немаме цар, освен ќесарот.«

¹⁶И тогаш им Го предаде, за да биде распнат. И Го зедоа Исуса, и Го поведоа.

¹⁷И носејќи го Својот крст, Он излезе на местото, што се вика Лобно, а по еврејски Голгота;

¹⁸таму Го распнаа, а со Него други двајца, од едната и од другата страна, а на среде Исуса.

¹⁹Пилат, пак, напиша и натпис, и го кладе на крстот. А беше напишано: »Исус Назареецот, Цар Јудејски.«

²⁰Овој натпис го читаа мнозина од Јудејците, бидејќи местото, каде што беше распнат Исус, беше близу до градот; а беше напишано на еврејски, грчки и латински.

²¹Првосвештениците, пак, јудејски му рекоа на Пилата: »Не пишувај: Цар Јудејски, но дека Он Сам рече: ‚Цар Јудејски сум.‘«

²²Пилат одговори: »Што напишав, напишав.«

²³А војниците, кога Го распнаа Исуса, ги зедоа алиштата Негови и ги разделија на четири дела, по еден дел на секого и хитонот. Хитонот, пак, не беше шиен, туку исткаен одозгора па додолу.

²⁴Тогаш си рекоа: »Да не го расипуваме, но да фрлиме за него ждреб, чиј ќе биде« — за да се збидне кажаното во Писмото: »Ги разделија алиштата Мои меѓу себе и за облеката Моја фрлија ждреб.« Така и направија војниците.

²⁵При крстот Исусов стоеја мајка Му Негова и сестрата на мајка Му, Марија Клеопова, и Марија Магдалина.

²⁶А Исус, штом ја виде мајка Си, и ученикот, кого го љубеше, како стои, ѝ рече на мајка Си: »Жено, ете ти син!«

²⁷Потоа му рече на ученикот: »Ете ти мајка!« И од тој час ученикот ја зеде при себе.

²⁸По ова, знаејќи Исус дека е сѐ свршено, за да се исполни Писмото, рече: »Жеден сум.«

²⁹Таму стоеше сад, полн со оцет. Тие наквасија сунѓер во оцетот, го закачија на трска и Му принесоа до устата Негова.

³⁰А кога вкуси Исус оцет, рече: »Се сврши!« И кога ја наведна главата, го предаде духот.

³¹Бидејќи беше петок, Јудејците, за да не останат телата на крст во сабота, оти во таа сабота беше голем ден, го замолија Пилата да им ги прекршат колената и да ги симнат.

³²Тогаш дојдоа војниците и им ги прекршија колената на првиот, како и на вториот, што беа распнати со Него.

³³А кога дојдоа до Исуса и Го видоа дека беше веќе умрен, не Му ги прекршија колената;

³⁴но еден од војниците со копје Му ги прободе ребрата, и наеднаш истече крв и вода.

³⁵И кој виде — посведочи, и сведоштвото му е вистинско; и знае дека кажува вистина, за да поверувате вие.

³⁶Оти ова стана, за да се исполни Писмото: »Коска Негова нема да се прекрши.«

³⁷И друго Писмо пак вели: »Ќе погледнат на Оној, Кого Го прободоа.«

³⁸Потоа Јосиф од Ариматеја, таен Исусов ученик, поради страв од Јудејците, го замоли Пилата да го симне телото Исусово и Пилат му дозволи. Тој дојде и го симна телото Исусово.

³⁹А дојде и Никодим, кој порано беше отишол ноќе при Исуса, и донесе околу сто литри смес од смирна и алој.

⁴⁰Го зедоа телото Исусово и го завиткаа во платно со мирисите, како што е обичај кај Јудејците да погребуваат.

⁴¹На она место, каде што беше распнат, имаше градина и во градината — нов гроб, во кој уште никој не беше полаган.

⁴²Таму Го положија Исуса, поради петокот јудејски, зашто гробот беше близу.