Read Lamkang Јован 4 Bible Online

Јован 4 - Lamkang bible

Јован 4

¹Кога разбра Исус дека фарисеите чуле, оти Он придобива повеќе ученици отколку Јован, и крштава,

²макар што Сам Исус не крштаваше, а учениците Негови,

³ја напушти Јудеја и отиде пак во Галилеја.

⁴Требаше да мине преку Самарија.

⁵И така, дојде во самарјанскиот град, наречен Сихар, близу до земјиштето, што му го даде Јаков на сина си Јосифа.

⁶Таму беше изворот на Јакова. И Исус, изморен од патот, седна покрај изворот; а беше околу шестиот час.

⁷Дојде една жена од Самарија, за да полни вода. Исус ѝ рече: »Дај Ми да пијам!«

⁸А учениците Негови беа отишле во градот да купат храна.

⁹Жената Самарјанка Му рече: »Како Ти, бидејќи Јудеец, бараш од мене, жена Самарјанка, да пиеш?« — Оти Јудејците со Самарјаните не се мешаат.

¹⁰Исус ѝ одговори и рече: »Кога би го знаела дарот Божји и Кој е Оној што ти вели: ‚Дај Ми да пијам‘ — ти самата би побарала од Него и Он би ти дал вода жива.«

¹¹Жената Му рече: »Господи, Ти нема со што да нацрпиш, а кладенецот е длабок; од каде, пак, имаш вода жива?

¹²Зар си Ти поголем од нашиот татко Јакова, кој ни го даде овој кладенец! И сам тој пиеше од него, и синовите негови, и добитокот негов!«

¹³Исус ѝ одговори и рече: »Секој што пие од оваа вода, пак ќе ожедни;

¹⁴а кој пие од водата, што ќе му ја дадам Јас, нема никогаш да ожедни; таа во него ќе стане извор на вода, што ќе тече во живот вечен.«

¹⁵Жената Му рече: »Господи, дај ми таква вода за да не ожеднувам, ниту да идам овде за полнење!«

¹⁶Исус ѝ рече: »Оди, повикај го мажа си и дојди тука!«

¹⁷Жената одговори и Му рече: »Немам маж.« Исус ѝ рече: »Право кажа дека немаш маж;

¹⁸зашто петмина мажи си имала и овој, што го имаш сега, не ти е маж; право рече.«

¹⁹Жената Му одговори: »Господи, гледам дека си Ти пророк.

²⁰Нашите татковци се клањаа во оваа планина, а вие велите дека во Ерусалим е местото каде што треба да се клањаме.«

²¹Исус ѝ рече: »Жено, верувај Ми дека иде часот, кога ни во оваа планина, ниту во Ерусалим ќе се поклонувате на Отецот.

²²Вие му се клањате на она, што не го знаете; а ние се клањаме на она што го знаеме; зашто спасението е од Јудејците.

²³Но иде време и дошло веќе, кога вистинските поклоници ќе Му се поклонуваат на Отецот со дух и вистина, зашто Отецот сака такви да бидат оние, кои Му се клањаат.

²⁴Бог е Дух и оние, што Му се клањаат, треба да се поклонуваат со дух и со вистина.«

²⁵Жената Му рече: »Знам оти ќе дојде Месија, наречен Христос; кога ќе дојде Он, сѐ ќе ни каже.«

²⁶А Исус ѝ рече: »Јас сум, Кој зборувам со тебе.«

²⁷И тогаш дојдоа учениците Негови и се зачудија дека говореше со жената; но ниеден не Му рече: »Што сакаш?« или »Што зборуваш со неа?«

²⁸А жената ја остави својата стомна и отиде в град и им рече на луѓето:

²⁹Дојдете, видете Го човекот, Кој ми кажа сѐ што сум направила. Да не е Он Христос?

³⁰Тогаш тие излегоа од градот и тргнаа кон Него.

³¹Во тоа време, пак, учениците Го молеа, велејќи: »Рави, јади!«

³²Но Он им рече: »Јас имам храна за јадење, што вие не ја знаете.«

³³Тогаш учениците си проговорија помеѓу себе: »Освен ако Му донел некој да јаде?«

³⁴А Исус им рече: »Мојата храна е да ја исполнувам волјата на Оној, Кој Ме пратил и да го извршам Неговото дело.

³⁵Не велите ли вие, дека уште четири месеци, па ќе настане жетва? А Јас, пак, ви кажувам: подигнете ги очите свои и видете ги нивите како побелеле, готови се за жетва.

³⁶И жетварот веќе добива награда и собира плод за вечен живот, та да се радуваат заедно и сејачот и жетварот.

³⁷Зашто во ова вистинска е поговорката: ‚Еден сее, а друг жнее.‘

³⁸Јас ве пратив да жнеете, каде што не сте се труделе; други се трудеа, а вие влеговте во нивниот труд.«

³⁹И мнозина Самарјани од тој град поверуваа во Него по зборовите на жената, која сведочеше: »Ми кажа сѐ што сум направила.«

⁴⁰Кога дојдоа, пак, Самарјаните при Него, Го помолија да остане кај нив. И Он остана таму два дена.

⁴¹И уште повеќе поверуваа поради словото Негово;

⁴²а на жената ѝ велеа: »Сега веќе не веруваме од твоето кажување, оти сами чувме и знаеме дека е Он Спасителот на светот, Христос.«

⁴³А по два дена, Он излезе оттаму и отиде во Галилеја.

⁴⁴Зашто Сам Исус беше посведочил, дека пророкот во своето родно место нема чест.

⁴⁵Кога дојде, пак, во Галилеја, Галилејците Го примија, зашто беа виделе сѐ што изврши во Ерусалим на празникот; оти и тие беа на празникот.

⁴⁶И така, Исус пак дојде во Кана Галилејска, каде што беше претворил вода во вино.

⁴⁷Имаше еден царски човек, чиј син беше болен во Капернаум. Штом чу дека Исус пристигнал од Јудеја во Галилеја, тој отиде при Него и Го замоли да слезе и да му го излекува синот, зашто беше на умирање.

⁴⁸А Исус му рече: »Ако не видите знаци и чудеса, нема да поверувате.«

⁴⁹Царскиот човек Му рече: »Господи, дојди додека уште не умрело детето мое!«

⁵⁰А Исус му одговори: »Оди си! Твојот син е жив!« И човекот поверува на зборот, што му го кажа Исус и си замина.

⁵¹И веднаш, кога слегуваше, го сретнаа слугите негови и му јавија: »Синот твој е жив!«

⁵²А тој ги праша за часот кога му станало полесно. Тие му одговорија: »Вчера во седмиот час го остави огнот.«

⁵³Тогаш таткото разбра дека тоа станало во истиот час, кога Исус му рече: »Твојот син е жив!« И поверува тој и целиот негов дом.

⁵⁴Ова, пак второ чудо го изврши Исус, кога пристигна од Јудеја во Галилеја.