Read Lamkang Дела 21 Bible Online

Дела 21 - Lamkang bible

Дела 21

¹А кога одвај се одделивме од нив и отпловивме, стигнавме право во Кос, а на вториот ден во Родос, и оттаму во Патара;

²и како најдовме кораб, кој заминуваше за Финикија, се качивме и отпловивме.

³Откако го наѕревме Кипар и го оставивме одлево, пловевме кон Сирија и слегнавме во Тир, зашто таму требаше коработ да се растовари.

⁴И кога ги најдовме учениците, таму останавме седум дена. Тие, поттикнати од Духот, му велеа на Павла да не се качува во Ерусалим.

⁵А кога ги поминавме тие денови, излеговме и тргнавме, а сите нѐ испраќаа со жените и децата дури надвор од градот; на брегот, пак, паднавме на колена и се помоливме.

⁶И штом се простивме еден со друг, влеговме во коработ, а тие се вратија дома.

⁷А ние отидовме од Тир, стигнавме во Птолемаида, ги поздравивме браќата и при нив останавме еден ден.

⁸На вториот ден Павле и ние, кои бевме со него, излеговме и дојдовме во Ќесарија и, откако влеговме во куќата на Филипа благовесникот, кој беше еден од седуммината ѓакони, останавме при него.

⁹Тој имаше четири ќерки девојки, кои пророкуваа.

¹⁰И додека ние престојувавме кај нив многу дни, од Јудеја слезе еден пророк, по име Агав;

¹¹и кога дојде при нас, го зеде Павловиот појас, па ги врза рацете свои и нозете и рече: »Тоа го вели Духот Свети; така ќе го врзат Јудејците во Ерусалим оној маж, чиј е овој појас, и ќе го предадат во рацете на незнабошците.«

¹²Штом го чувме тоа, и ние и тамошните го молевме да не се качува во Ерусалим.

¹³Но Павле одговори: »Што правите, та плачете и го нажалувате срцето мое? Јас сум готов не само да бидам врзан, туку и да умрам во Ерусалим за името на Господа Исуса.«

¹⁴А бидејќи тој не се двоумеше, ние замолкнавме и рековме: »Нека биде волјата Господова!«

¹⁵По тие дни се приготвивме и се искачивме во Ерусалим.

¹⁶Со нас дојдоа и некои ученици од Ќесарија, кои нѐ одведоа при некој си Мнасон, од Кипар, одамнешен ученик, при кого ќе гостуваме.

¹⁷Кога пристигнавме во Ерусалим, браќата нѐ примија со радост.

¹⁸На вториот ден Павле влезе со нас при Јакова; дојдоа и сите старешини.

¹⁹И откако ги поздрави, Павле им раскажа сѐ по ред што направил Бог меѓу незнабошците преку неговата служба.

²⁰А тие, кога чуја, Го славеа Бога; и му рекоа: »Гледаш, брате, колку десетици илјади Јудејци поверуваа, и сите тие се ревносни на Законот.

²¹А за тебе многу им е зборувано дека ги учиш сите Јудејци, кои се меѓу незнабошците, да отстапуваат од Мојсеја, велејќи им да не ги обрезуваат чедата свои, ниту да постапуваат по обичаите.

²²И така, што да се прави? Бездруго ќе дојде многу народ, зашто ќе чујат дека си дошол.

²³Направи, пак, што ти велиме: при нас има четворица мажи, кои се ветени.

²⁴Земи ги, очисти се со нив и плати им да си ги истрижат главите, и сите да разберат дека она што го чуле за тебе, не е ништо, туку дека и ти сам живееш според Законот и го пазиш.

²⁵А за незнабошците што поверуваа ние пишавме, откако решивме, да не пазат ништо такво, туку само да се воздржуваат од идолски жртви, од крв, од удавено и од блудство.«

²⁶Тогаш Павле ги зеде тие луѓе, и, откако се очисти со нив, на вториот ден влезе во храмот и го објави денот, во кој се навршуваат деновите на очистувањето и во кој ќе се принесе жртва за секого од нив.

²⁷А кога требаше да се свршат седумте дена, азиските Јудејци, штом го видоа во храмот, го побунија целиот народ и кладоа раце на него,

²⁸викајќи: »Луѓе Израилци, помогнете! Овој човек насекаде учи против народот, против Законот, против ова место; а освен тоа уште и Елини воведе во храмот, та го оскверни ова свето место.«

²⁹Оти пред тоа во градот го беа виделе него со ефесеецот Трофим и мислеа дека Павле го вовел во храмот.

³⁰Целиот град се раздвижи, и народот се насобра. И кога го фатија Павла, го извлекоа надвор од храмот; и веднаш вратата беше затворена.

³¹И кога сакаа да го убијат, пристигна вест до заповедникот на полкот дека цел Ерусалим се побунил.

³²А тој веднаш зеде војници и офицери и се спушти спрема нив; тие, кога го видоа заповедникот и војниците, престанаа да го бијат Павла;

³³тогаш заповедникот се приближи, го фати и заповеда да го врзат со двојни вериги, па праша: кој е тој и што направил?

³⁴Од народот едни викаа едно, други — друго. А тој, не можејќи да ја узнае вистината поради крескањето, заповеда да го одведат во тврдината.

³⁵А кога стигнаа до скалите, војниците требаше да го носат, поради насилието од народот;

³⁶бидејќи многу народ врвеше по нив и викаше: »Премавни го!«

³⁷Кога сакаа да го воведат во тврдината, Павле му рече на трибунот: »Можам ли да ти кажам нешто?« А тој рече: »Знаеш ли грчки?

³⁸Не си ли ти оној Египтјанин, кој пред неколку дни побуни и изведе во пустина четири илјади мажи разбојници?«

³⁹А Павле одговори: »Јас сум Јудеец од Тарс, граѓанин на тој не непознат град; те молам, позволи да му прозборувам на народот.«

⁴⁰А кога тоа му се допушти, Павле застана на стапалата, му мавна со рака на народот, и, откако настана длабока тишина, почна да зборува на еврејски и рече: