Read Lamkang Судии 20 Bible Online

Судии 20 - Lamkang bible

Судии 20

¹Тогаш излегоа сите синови Израилеви, и се собраа целото општество како еден човек од Дан до Вирсавија и Галадската земја пред Господа во Масифа.

²Се собраа пред Господа старешините на сиот народ, сите племиња Израилеви, во собранието на народот Божји, — четиристотини илјади пешаци мечоносци.

³А Венијаминовите синови слушнаа дека синовите Израилеви дошле во Масифа. И Израилевите синови запрашаа: »Кажете, како станало тоа зло?«

⁴Левитот, мажот на убавата жена, одговори и рече: »Дојдов со наложницата своја да ноќевам во Гаваон Венијаминов;

⁵и се кренаа против мене жителите на Гаваон и преку ноќта ја опколија заради мене куќата; мене сакаа да ме убијат, а наложницата моја ја измачија, откако ја познаа, така што таа умре;

⁶јас ја зедов наложницата своја, на парчиња ја исеков и ја испратив по сите области на владеењето Израилево, бидејќи тие извршија назаконито и срамно дело во Израилот;

⁷ете, сите вие, синови Израилеви, разгледајте го тоа дело и решете тука.«

⁸И се крена сиот народ како еден човек и рече: »Никој нема да отиде во шаторот свој и никој нема да се врати во домот свој.

⁹А еве што ќе направиме сега со Гаваон: да фрлиме жреб за него!

¹⁰Ќе земеме по десет души на сто од сите Израилеви племиња, по сто на илјада и по илјада на десет илјади, за да донесат храна за народот, кој што ќе тргне против Гаваон Венијаминов, за да го казни за срамот, што го беше извршил против Израилот.«

¹¹И сите Израилци се собраа против градот еднодушно, како еден човек.

¹²И Израилиевите племиња испратија луѓе да му кажат по целото Венијаминово племе: »Каква гнасотија е извршена кај вас!

¹³А сега, предајте ги тие развратници, што се во Гаваон; ние ќе ги убиеме и ќе го искорениме злото од Израилот.« Но синовите Венијаминови не сакаа да го послушаат гласот на браќата свои, синовите Израилеви.

¹⁴И синовите Венијаминови од градовите се собраа во Гаваон, за да тргнат во војна против синовите Израилеви.

¹⁵А во оној ден Венијаминовите синови, што се беа собрале од градовите свои, се изброија дваесет и шест илјади души мечоносци; освен тоа од жителите на Гаваон имаше одбрани на број седумстотини.

¹⁶Во сиот тој народ имаше седумстотини души одбрани, кои беа леваци, и сите тие фрлаа камења со праќки, без да погрешат.

¹⁷А Израилците, без Венијаминовите синови, броеја четиристотини илјади души мечоносци; сите тие беа способни за војна.

¹⁸Тогаш Израилевите синови станаа и отидоа во Божјиот дом и го запрашаа Бога: »Кој од нас прв ќе тргне во бој против синовите Венијаминови?« И Господ одговори: »Јуда прв нека оди.«

¹⁹Утрината станаа синовите Израилеви и се распоредија на табори пред Гава;

²⁰и излегоа Израилците за борба против Венијамина и се наредија синовите Израилеви во бојни редови близу до Гава.

²¹Тогаш излегоа од Гава и синовите Венијаминови и во тој ден убија дваесет и две илјади Израилци.

²²Но, народот израилски се совзеде и пак се нареди за борба на истото место, каде што беше претходниот ден.

²³И отидоа синовите израилеви пред Господа и плачеа до вечерта, па Го прашаа Господ: »Да влеземе ли пак во борба со синовите на нашиот брат Венијамин?« Господ им рече: »Одете против него!«

²⁴И вториот ден Израилевите синови пак настапија против синовите на Венијамина.

²⁵Во тој ден излезе и Венијамин од Гава и беа убиени од синовите Израилеви уште осумнаесет илјади души мечоносци.

²⁶Тогаш сите Израилеви синови и сиот народ тргнаа и дојдоа во Божјиот дом, па седеа таму и плачеа пред Господа, постеа целот ден до вечерта и Му принесоа на Бога сепалиници и мирни жртви.

²⁷И Го прашаа синовите Израилеви Господа (во тоа време Ковчегот на зеветот беше таму

²⁸и Финес, синот Елеазаров, син Аронов, стоеше пред него): »Дали да излеземе пак против нашиот брат Венијамин или не?« Господ им рече: »Одете! Утре ќе го предадам во вашите раце.«

²⁹Тогаш Израил постави заседа околу Гава.

³⁰На третиот ден излегоа синовите Израилеви против синовите на Венијамина, па, како и порано, се наредија за борба против Гава.

³¹Венијаминовите синови излегоа против народот и се оддалечија од градот, и почнаа, како порано, да убиваа од народот по патиштата, од кои еден води за Ветил, а друг во Гаваон, преку полето, и убија до триесет души Израилци.

³²И Венијаминовите синови си рекоа: »Тие паѓаат пред нас како порано.« А Израилевите синови си рекоа: »Да бегаме од нив и да ги одвлечеме од градот на патот.«

³³Тогаш сите Израилци станаа од местото свое и се наредија во Ваал-Тамара. А Израилевата заседа се спушти од местото свое од западната страна на Гаваон.

³⁴И се собраа против Гаваон десет илјади души одбрани од сиот Израил, и почна жестока борба. Но Венијаминовите синови не знаеја дека ќе ги снајде зло,

³⁵и Господ го разби Венијамина пред Израилот, и Израилците кутнаа во тој ден од синовите Венијаминови дваесет и пет илјади и сто души вооружени со мечеви.

³⁶Кога Венијаминовите синови помислија, дека ги поразиле Израилците, кои им направија место, бидејќи Израилецот се надеваше на заседата, што ја беа поставле близу до Гаваон,

³⁷заседата побрза и се спушти кон Гаваон, — влезе и го порази со меч целиот град.

³⁸Израилците си беа договориле знак со заседата, да нападнат, кога ќе се крене дим од градот.

³⁹И така, кога Израилците отстапија од местото на борбата, и Венијамин почна да поразува и кутна до триесет души Израилци, велејќи: »пак паѓаат пред нас, како и во поранешните судири«,

⁴⁰тогаш почна да се издига од градот дим како столб. Венијамин погледна назад, и ете, од целиот град излгува дим кон небото.

⁴¹И Израилците се вратија, а Венијамин се уплаши, бидејќи виде дека го снашло зло.

⁴²И избегаа синовите Венијаминови од Израилците по патот кон пустињата, но беа следени со колеж, и оние, што излегуваа од градовите, таму ги убиваа;

⁴³го опколија Венијамина и го гонеа без почивка од Нуа и го поразуваа до самата источна страна на Гаваон.

⁴⁴И од синовите Венијаминови паднаа осумнаесет илјади души, силни мажи.

⁴⁵А од другите што се свртија и се спуштија спрема пустињата, кон карпата Римон, насобраа пет илјади и ги гонеа дури до Гадам, и од нив убија две илјади души.

⁴⁶Сите, пак, Венијаминови синови, паднати тој ден, беа дваесет и пет илјади души, вооружени со мечеви, сите беа силни мажи.

⁴⁷Другите се свртија и избегаа во камената пустиња, при Римон, четиристотини души и таму останаа четири месеци.

⁴⁸А Израилците се вратија кај синовите Венијаминови и ги поразија со меч — и луѓето од градот, и добитокот, и сѐ, што се среќаваше во сите градови, и со оган ги изгореа сите градови што се наоѓаа по патот.