Read Lamkang 1 Царства 1 Bible Online

1 Царства 1 - Lamkang bible

1 Царства 1

¹Имаше еден човек од Арматем-Сиф, од Ефремовата гора, името му беше Елкана, син Јеремилов, син Илиин, син на Такел, во Насив од Армател, од гората на Ефремовците;

²тој имаше две жени: едната се викаше Ана, а другата Фенана; Фенана имаше деца, Ана, пак, немаше деца.

³И во определени денови тој човек одеше од градот свој за да Му се поклони и да Му принесе жртва на Господ Саваот во Силом; таму беше Илиј и двајцата синови негови Офни и Финес, свештеници на Господа.

⁴А во денот, кога Елкана принесуваше жртва, ѝ даваше на жената своја Фенана и на сите нејзини синови и ќерки, по еден дар,

⁵а на Ана, пак, ѝ даваше посебен дар, зашто таа немаше деца, а и ја сакаше Ана повеќе од Фенана, иако Господ ѝ ја беше затворил утробата нејзина.

⁶Соперничката нејзина многу ја огорчуваше, па ја тераше да негодува, поради тоа што Господ ѝ ја беше затворил утробата нејзина.

⁷Така стануваше секоја година, кога Елкана одеше во домот Господов: онаа ја огорчуваше, а оваа плачеше и не јадеше.

⁸И ѝ рече Елкана, мажот нејзин: »Ано!« Таа му одговори: »Еве, ме господару.« И ѝ рече: »Зошто плачеш и зошто не јадеш, и поради што е нажалено срцето твое? Не чинам ли јас за тебе повеќе од десет синови?«

⁹Откако јадеа и пиеја во Силом, Ана стана и застана пред Господа. А свештеникот Илиј седеше тогаш на стол при влезот во храмот Господов.

¹⁰Таа тажеше во душата своја и Му се молеше на Господа и горко плачеше,

¹¹па се заветува, велејќи: »Господи, семоќни Боже Саваоте! Ако погледнаш милостиво кон смиреноста на слугинката Твоја и се сетиш за мене, и не ја заборавиш слугинката Своја и ѝ дадеш на слугинката Своја дете од машки пол, јас ќе Му го дадам на Господа за сите денови на животот негов; и вино и сикер нема да пие и брич нема да се допре до главата негова.«

¹²Додека таа се молеше долго пред Господа, Илиј ја гледаше во устата;

¹³и бидејќи Ана говореше во срцето свое, а устата нејзина само се мрдаше, и гласот нејзин не се слушаше, Илиј помисли дека е пијана.

¹⁴И ѝ рече Илиј: »До кога ќе бидеш пијана? Истрезни се од виното свое и истави се од лицето Господово.«

¹⁵Ана одговори и рече: »Не, господару мој; јас сум жена, која душено страда; вино и сикер не сум пила, а ја изливам душата своја пред Господа;

¹⁶не ја сметај слугинката своја за лоша жена, зашто поради големата жалост и поради тагата своја јас говорев досега.«

¹⁷Илиј одговори и рече: »Оди си со мир, и Бог Израилев нека ја исполни молбата твоја, за која Го молеше.«

¹⁸А таа одговори: »Можеби слугинката твоја ќе најде милост во твоите очи.« И таа тргна по патот свој, и јадеше, и лицето нејзино веќе не беше тажно, како пред тоа.

¹⁹И утредента тие станаа, се поклонија пред Господа и се вратија, па отидоа во домот свој во Арматем. И Елкана ја позна Ана, жената своја, и Господ си спомна за неа.

²⁰По извесно време Ана зачна, роди син и му даде има Самуил, бидејќи велеше таа од Господа Бога Саваота го измолив.

²¹И отиде мажот нејзин Елкана и целата челад негова во Силом, за да Му ја принесе годишната жртва на Господа и заветите свои и сите десетоци од земјата своја.

²²Но Ана не отиде со него, велејќи му на мажот свој: »Кога младенчето ќе биде одбиено од градите и ќе порасне, тогаш ќе го одведам, и тој ќе се јави пред Господа и ќе остане таму засекогаш.«

²³И ѝ рече Елкана, мажот нејзин: »Прави, она што ти е угодно; остани додека го одбиеш; само Господ да го утврди зборот што излегол од твојата уста.« И остана жена му и го хранеше синот, додека го исхрани.

²⁴А кога го одби, отиде со него во Силом, земајќи со себе три телиња и лебови и една ефа брашно и мев со вино, па дојде во домот Господов во Силом, и момчето со нив; а момчето беше уште дете.

²⁵И го доведоа детето пред лицето на Господа; и татко му принесе жртва, каква што Му принесуваше на Господа во определините дни. И го приведоа момчето и заклаа теле; и мајка му Ана го доведе момчето при Илија,

²⁶и рече: »О, господару мој, да живее душата твоја, господару мој! Јас сум онаа жена, која стоеше тука при тебе и Му се молеше на Господа;

²⁷за ова дете се молев, и Господ ја исполни молбата моја, за која Му се молев;

²⁸и јас го предавам сега на Господа за сите денови на животот негов — нека Му служи на Господа.« И таа Му се поклони таму на Господа.