Read Lamkang 1 Царства 18 Bible Online

1 Царства 18 - Lamkang bible

1 Царства 18

¹Кога Давид го заврши разговорот со Саула, душата на Јонатан се приврза до душата негова, и Јонатан го засака како душата своја.

²И тој ден Саул го задржа и не му дозволи да се врати во татковиот си дом.

³А Јонатан склучи сојуз со Давида, бидејќи го засака како душата своја.

⁴Јонатан ја сметна горната облека своја, што беше на него, и му ја даде на Давида, исто така и другата облека своја, и мечот свој, и лакот свој, и појасот свој.

⁵А Давид постапуваше разумно насекаде, каде и да го испратеше Саул, и Саул го направи началник над воените луѓе; и тоа му се допадна на сиот народ и на слугите Саулови.

⁶Кога одеа, при враќањето на Давида од победата над Филистеецот, жените од сите израилски градови излегуваа да го пресретнат царот Саул со песни, игри и радосни извици, со тимпани и кимвали.

⁷И жените, што играа и пееја, говореа: »Саул победи илјади, а Давид — десетици илјади!«

⁸Тогаш Саул многу се огорчи, непријатни му беа тие зборови, па рече: »На Давида му дадоа десетици илјади, а мене — илјади; му недостига само царство.«

⁹И од тој ден Саул гледаше на Давида подозриво.

¹⁰И се случи на другиот ден, лошиот дух од Бога го нападна Саула, и тој беснееше во куќата своја, а Давид свиреше со раката по струните, како и во другите денови; Саул држеше во раката копје.

¹¹И го фрли Саул копјето, помислувајќи си: ќе го приковам Давида за ѕидот; но Давид двапати се истргна од него.

¹²И Саул почна да се плаши од Давида, зашто Господ беше со него, а од Саула отстапи.

¹³И Саул го истави од себеси и го постави за свој илјаданачалник, и тој излегуваше и влегуваше пред народот.

¹⁴Во сите работи Давид постапуваше разумно и Господ беше со него.

¹⁵И Саул виде дека е тој многу разумен, и се плашеше од него.

¹⁶А целиот Израил и Јуда го сакаа Давида, зашто тој излегуваше и влегуваше пред нив.

¹⁷Саул му рече на Давида: »Ете, поголемата ми ќерка Мерова ќе ти ја дадам за жена, само биди ми јунак и води ги војните Господови.« Зашто Саул си мислеше: нека не биде мојата рака врз него, туку раката на Филистејците нека биде врз него.

¹⁸Но Давид му рече на Саула: »Кој сум јас, и каков е животот мој и родот на татко ми во Израилот, та да станам царски зет?«

¹⁹И кога дојде време Сауловата ќека Мерова да се омажи за Давида, му ја дадоа за жена на Адриел од Мехола.

²⁰Но Давида го беше засакала другата Саулова ќерка, Мелхола, и кога му соопштија на Саула за тоа, му стана пријатно.

²¹Саул си мислеше: »Ќе ја омажам за него, и таа ќе му биде стапица, и раката на Филистејците ќе биде врз него.« И му рече Саул на Давида: »Денес ќе се сродиш со мене преку другата.«

²²Тогаш Саул им заповеда на слугите свои, велејќи: »Кажете му тајно на Давида: — ете, царот е благонаклонет кон тебе, и сите слуги негови те сакаат; затоа стани му зет на царот.«

²³И слугите Саулови ги предадоа во ушите на Давида сите тие зборови. А Давид рече: »Зар ви се чини дека е лесно да бидеш зет на царот? Јас сум човек беден и мал.«

²⁴И му соопштија на Саула слугите негови и рекоа: »Еве, што рече Давид.«

²⁵Тогаш Саул рече: »Вака кажете му на Давида: царот не сака мираз, туку само сто филистејски обрезоци за одмазда на царевите непријатели.« Зашто Саул беше на мисла да го погуби Давида со рацете на Филистејците.

²⁶Слугите му ги соопштија на Давида тие зборови и на Давида му се свиде да му стане зет на царот.

²⁷Уште не беа изминале определините денови, Давид стана, тргна тој и луѓето со него, и изби двесте души Филистејци; па ги донесе Давид нивните обрезоци, и му ги предаде на царот во полн број, за да стане зет царев. И Саул му ја даде за жена ќерка си Мелхола.

²⁸Саул виде и дозна дека е Господ со Давида и дека сиот Израил го сака, а и дека Мелхола, Сауловата ќерка, го сака Давида.

²⁹И Саул почна уште повеќе да се плаши од Давида и стана негов непријател во целиот живот.

³⁰А кога филистејските војводи излегоа во војна, Давид уште од самото излегување нивно дејствуваше поразумно од сите Саулови слуги, и многу се прослави името негово.