Read Lamkang 1 Царства 30 Bible Online

1 Царства 30 - Lamkang bible

1 Царства 30

¹На третиот ден, откако Давид и луѓето негови тргнаа за Секелаг; Амаликијците го нападнаа Секелаг од југ, го презедоа и го изгореа со оган;

²жените, пак, и сите што беа во него, од мал до голем, не ги убија, туку ги одведоа во плен и отидоа по патот свој.

³Се приближи Давид и луѓето негови до градот, и ете, тој е изгорен со оган, а жените нивни, синовите нивни и ќерките нивни се земени во плен.

⁴Давид и народот, што беше со него, зедоа да викаат и да плачат, додека имаше сила во нив за плачење.

⁵Беа земени во плен и двете жени Давидови: Ахиноама, Израилката, и Авигеја, бившата Навалова жена, Кармелитката.

⁶Давид беше многу збунет, бидејќи народот сакаше да го убие со камења; зашто сиот народ страдаше во душата, секој за синовите свои и за ќерките свои.

⁷Но Давид се закрепи со надежта во Господа, својот Бог; и му рече Давид на свештеникот Авијатар, син Ахимелехов: »Донеси ми го ефодот.« И Авијатар му го однесе ефодот на Давида.

⁸Давид го праша Господа, велејќи: »Да го гонам ли тоа мноштво, и ќе ги стигнам ли?« А одговорот му беше: »Гони, ќе стигнеш и ќе ги избавиш.«

⁹И тргна Давид, тој и шестотини мажи, што беа со него; и дојдоа до потокот Восор, каде што изморените застанаа.

¹⁰И ги гонеше Давид, тој сам со четиристотини души; а двестете души останаа, зашто немаа сила да го преминат Восорскиот поток.

¹¹Најдоа еден Египјанин во полето, го доведоа кај Давида, му дадоа леб, тој јаде, и го напоија со вода;

¹²и му дадоа дел од низа смокви и два грозда суво грозје, и тој јадеше и се поткрепи, зашто не беше јадел леб и не беше пиел вода три дни и три ноќи.

¹³Тогаш Давид го праша: »Чиј си ти и од каде си?« Тој одговори: »Јас сум момок Египтјанец, слуга на еден Амаликиец, и мојот господар ме остави, бидејќи се разболев име веќе три дни;

¹⁴ние навлеговме во јужниот дел на Хелет и во областа Јудина и во јужниот дел на Хаклев, а Секелаг го изгоревме со оган.«

¹⁵А Давид го запраша: »Ќе ме одведеш ли до тие луѓе.« Тој одговори: »Заколни ми се во Бога, дека нема да ме убиеш и нема да ме предадеш во рацете на господарот мој, и јас ќе те одведам до тие луѓе.«

¹⁶Давид му се заколна, и тој ги поведе. И ете, Амаликијците, распрснати по целата таа земја, јадеа и пиеја и празнуваа поради големиот плен, што го беа зеле од земјата Филистејска и од земјата Јудејска.

¹⁷И ги нападна и ги поразуваше Давид од утринските мугри до вечерта на другиот ден, и никој од нив не се спаси, освен четиристотини момчиња, што се качија на камили и избегаа.

¹⁸И Давид одзеде сѐ, што беа го зеле Амаликијците, ги одзеде Давид и двете жени свои,

¹⁹и не се изгуби кај нив ништо, ни мало, ни големо, ни синови, ни ќерки, ни пленот, ниту нешто од она, што го беа зеле од нив Амаликијците: сѐ врати Давид.

²⁰И Давид го зеде сиот ситен и крупен добиток; и неговите луѓе одеа пред тој добиток и говореа: »Ова е Давидов плен.«

²¹Давид дојде кај оние двесте души, кои немаа сила да одат по нив, и кои ги беше оставил кај потокот Восор, и тие излегоа да го пречекаат Давида и луѓето, кои беа со него. Давид се приближи до тие луѓе и ги поздрави.

²²Тогаш лошите и неранимајковците, што беа оделе со Давида, почнаа да зборуваат: »Поради тоа што тие не одеа со нас, нема да им дадеме од пленот, што го одзедовме; секој нека си ја земе само жената и децата и да си оди.«

²³Но Давид рече: »Не правете така, браќа мои, откако Господ ни го даде тоа и нѐ зачува и ни го предаде во рацете мноштвото луѓе што доаѓаше против нас.

²⁴И кој ќе ве послуша во тоа? Тие не се подолни од нас. Каква е честа на оние, што одеа во војна, таква чест треба да има и за оние, што останаа кај комората; меѓу сите треба да се подели.«

²⁵Така стана тоа, од тоа време и понатаму; и тој го постави тоа како закон и правило за Израилот до денес.

²⁶И дојде Давид во Секелаг и од пленот им испрати на старешините Јудини, свои пријатели, велејќи: »Ете ви подарок од пленот, земен од непријателите Господови.«

²⁷Им испрати и на оние, што се во Ветил и во јужен Рамот, во Јетир и во Гетор,

²⁸во Ариор, и во Амад, во Шифмот, и на оние во Естемоа и во Гет,

²⁹во Кинан, во Сафен, во Тимат и во Рахал, во градовите јерахмеелски и во градовите кенејски,

³⁰во Хорма, и во Хорашан, во Атах

³¹и во Хервон, и по сите места, каде што Давид беше одел, тој и луѓето негови.