Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Создавање 21 Bible Online

Создавање 21 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Создавање 21

¹И Господ милостиво погледна на Сара, како што беше рекол, и постапи Господ со Сара според зборовите Свои.

²Сара зачна и му роди на Авраам син во староста негова, во времето што Господ му го беше објавил.

³И Авраам го нарече синот што му се роди, што му го роди Сара, со името Исак.

⁴И го обреза Авраам синот свој Исак во осмиот ден, како што му беше заповедал Господ.

⁵Авраам имаше сто години кога му се роди синот Исак.

⁶Сара, пак, рече: „Господ ми нанесе смеа; кој ќе чуе за мене, ќе ми се смее.“

⁷И рече: „Кој би рекол дека Сара на Авраам ќе му дои деца? Зашто му родив син во староста негова.“

⁸Детето порасна и беше одбиено од цицање. А Авраам приреди голема гозба во оној ден кога го одбија Исак.

⁹Виде Сара дека синот на Агара Египќанката, што му го роди таа на Авраам, се потсмева,

¹⁰па му рече на Авраам: „Истерај ја оваа робинка со синот нејзин, зашто синот на оваа робинка не бива да стане наследник со мојот син Исак!“

¹¹А тоа на Авраам му причини голема мака, поради синот негов.

¹²Но Бог му рече на Авраам: „Нека не ти е криво заради детето и робинката! Сѐ што ќе ти рече Сара, послушај го гласот нејзин, зашто по Исак ќе произлезе потомството твое.

¹³А и од синот на робинката ќе издигнам народ, зашто тој е семе твое.“

¹⁴И Авраам стана утредента рано, зеде леб и мев со вода, и ѝ даде на Агара, ставајќи ѝ го тоа на грб, и детето, па ја отпушти. И таа тргна и се заскита по пустината кај Вирсавија.

¹⁵А кога снема вода во мевот, таа го остави детето под една грмушка,

¹⁶а самата отиде далеку, колку што со стрела може да се дофрли, и седна спроти него; зашто велеше: „Не можам да ја гледам смртта на моето дете!“ И седејќи спроти него, почна гласно да плаче.

¹⁷Но Бог го чу гласот на детето и ангел Божји ѝ викна на Агара од небото и ѝ рече: „Што ти е, Агаро? Не плаши се, бидејќи Бог го чу гласот на детето оттаму, каде што е.

¹⁸Стани, крени го детето и фати го за рака; зашто од него ќе направам голем народ.“

¹⁹И Бог ѝ ги отвори очите, и таа виде извор со вода; и отиде, па го наполни мевот со вода, и го напои детето.

²⁰А Бог беше со детето, и тоа порасна, и заживеа во пустината, и стана стрелец со лак.

²¹Тоа живееше во пустината Фаран. И мајка му негова му зеде жена од земјата египетска.

²²Во тоа време Авимелех, во придружба на Пихол, војводата негов, му рече на Авраам: „Бог е со тебе во сѐ што правиш.

²³А сега заколни ми се овде во Бога дека нема да ми напакостиш ни мене, ни на синот мој, ниту на внукот мој; туку дека ќе постапуваш добро со мене и со земјата, во која си гостин, како што постапував јас со тебе.“

²⁴И рече Авраам: „Се заколнувам!“

²⁵Тогаш Авраам го прекори Авимелех за изворот што го беа присвоиле слугите Авимелехови.

²⁶А Авимелех рече: „Не знам кој го направи тоа; ниту ти ми кажа, ниту, пак, чув за тоа до денес.“

²⁷А Авраам зеде ситен и крупен добиток, и му ги подари на Авимелех, и тие двајца склопија сојуз.

²⁸Потоа Авраам одвои седум јагниња од стадото.

²⁹А Авимелех му рече на Авраам: „Зошто се овие седум јагниња што ги одвои?“

³⁰Авраам, пак, одговори: „Прими ги од моја рака овие седум јагниња, за да ми бидат сведоштво дека јас сум го ископал оној кладенец.“

³¹Затоа она место се нарече Вирсавија, бидејќи тука се заколнаа обајцата.

³²Откако склопија сојуз во Вирсавија, Авимелех и Пихол, војводата негов, се кренаа и се вратија во земјата филистејска.

³³И Авраам насади шумичка во Вирсавија, и таму го призва името на Господ, Вечниот Бог.

³⁴Авраам живееше во земјата филистејска како придојден долго време.