Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Ездра 9 Bible Online

Ездра 9 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Ездра 9

¹Откако се сврши тоа, началниците се приближија до мене и рекоа: „Народот Израелов и свештениците и левитите не се одвоија од народите на другите племиња поради нивните гнасотии, од Хананците, Хитијците, Перизијците, Јевусијците, Амонците, Моавците, Египќаните и Аморејците,

²зашто зедоа нивни ќерки за себе и за синовите свои, светото семе се смеша со народи од туѓи племиња, а притоа раката на кнезовите и војводите беше прва во тоа беззаконие.“

³Откако ги чув тие зборови, ја раскинав долната и горната своја облека, ги кубев косите на главата своја и на брадата своја и седев нажален.

⁴Тогаш се собраа кај мене сите што се уплашија од зборовите на Бог Израелов поради престапите на преселниците, и јас седев вџашен до принесувањето на вечерната жртва.

⁵А во време на вечерната жртва станав од моето понизно место со раскината долна и горна облека, паднав на колена и ги кренав рацете кон Господ, мојот Бог,

⁶и реков: „Боже мој, срам ми е и страв ми е да го покажам моето лице кон Тебе, Боже мој, зашто беззаконијата ни надвиснаа над нашите глави, и вината ни нарасна до небото.

⁷Од дните на нашите предци до денес ние сме во голема вина, и поради нашите беззаконија бевме предадени ние, царевите наши, свештениците наши, — во рацете на цареви од туѓи земји, на меч, во пленство, на грабеж и навреди, како што е и сега.

⁸И ете, по малку време, ни се дарува милост од Господ, нашиот Бог, Кој остави кај нас спасение и ни даде да се закрепиме во Неговото свето место; ни ги просвети очите нашиот Бог и ни даде да здивнеме малку од ропството свое.

⁹Ние сме робови, но и во ропството нашиот Бог не нѐ остави. Тој ја приведе кон нас милоста на персиските цареви за да ни дадат нов живот, да го подигнеме домот на нашиот Бог, да го обновиме од урнатините негови, и да ни дадат сигурно засолниште во Јудеја и во Ерусалим.

¹⁰А сега што да кажеме, Боже наш, потоа? Зашто ние отстапивме од Твоите заповеди

¹¹што ни ги даде преку Твоите слуги, пророците, велејќи: ‚земјата, во која одите за да ја завладеете, е земја нечиста; таа е извалкана од нечистотиите на народите од туѓи племиња, со нивни гнасотии, со кои ја наполнија открај докрај со своите нечистотии.

¹²Затоа не ги давајте ќерките свои за синовите нивни, и ќерките нивни не ги земајте за синовите свои, и не барајте го мирот нивни, ниту благата нивни довека, за да се закрепите и храните со најдобрите плодови на таа земја и да ја предадете во наследство на синовите свои довека.‘

¹³И по сѐ што нѐ снајде поради лошите дела наши и поради големата вина наша и, — зашто Ти, Боже наш, нѐ поштеди не според беззаконието наше, туку ни даде такво избавување, —

¹⁴зарем пак ќе ги нарушуваме Твоите заповеди и ќе влегуваме во родство со тие одвратни народи? Нема ли да се разгневиш на нас сѐ додека нѐ не погубиш, па да нема живи и да нема спасени?

¹⁵Господи, Боже Израелов! Ти си праведен, зашто ние бевме нажалени до денес; и еве, ние сме во беззаконијата свои пред Твоето лице, макар што по сето тоа не би требало да стоиме пред Твоето лице.“