Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Исаија 10 Bible Online

Исаија 10 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Исаија 10

¹Тешко им на оние што создаваат неправедни закони и пишуваат остри решенија,

²за да ги отстранат сиромасите од правосудието и да ги ограбат правата на слабите меѓу Мојот народ, за да ги направат вдовиците свој плен и да ги грабаат сираците.

³А што ќе правите вие во денот на посетата, кога смртта ќе дојде оддалеку? Кон кого ќе прибегнете за помош? Каде ќе го оставите богатството свое?

⁴Без Мене тие ќе се превиваат меѓу окованите и ќе паднат меѓу убиените. При сето тоа нема да се одврати гневот Негов, раката Негова ќе остане протегната.

⁵О, Асиријо, жезол на Мојот гнев и бич на Моето негодување!

⁶Ќе го испратам против нечесен народ и против народот на Мојот гнев, ќе му дадам повелба грабеж да граби и плен да плени и да ги гази како улична кал.

⁷Но тој нема така да расуди, срцето негово нема да помисли вака; нему на срце ќе му биде — да разурне и да истреби многу народи.

⁸Зашто тој ќе рече: „Нели се сите цареви мои кнезови?

⁹Кално не ли е она што и Каркемиш? Хамат не ли е она што и Арпад? Самарија не ли е она што е Дамаск?

¹⁰Бидејќи раката моја завладеа со идолските царства, во кои беа идолите повеќе отколку во Ерусалим и Самарија, —

¹¹нема ли истото тоа да го направам со Ерусалим и со неговите кипови, како што направив со Самарија и со нејзините идоли?

¹²А кога Господ ќе го изврши сето Свое дело на гората Сион и во Ерусалим, тогаш ќе го казнам плодот на горделивото срце на царот асирски и дрскоста на високо кренатите му очи.“

¹³Зашто рече: „Со силата на Своите раце и со мудроста на Својот разум го направив тоа, зашто сум умен: ги разместив границите на народите, и нивните богатства ги ограбив,

¹⁴раката Моја го ограби богатството на народите како гнезда: како што ги земаат оставените во нив јајца, така ја заграбив јас целата земја, и никој со крило не мрдна, ни уста не отвори, ниту писна.“

¹⁵Се крева ли на големо секирата пред оној што сече со неа? Се гордее ли трионот пред оној што го движи? Како стап да се крева против оној што го дига! Како божем прачка се крева против оној, кој не е дрво!

¹⁶Затоа Господ Бог Саваот ќе испрати немоќ на неговите здрави луѓе, меѓу првенците на Неговата чест — бесчестие, а врз Неговата слава оган на зло ќе се разгори.

¹⁷Светлината на Израел ќе биде оган, а неговиот Светец — пламен, кој ќе ги изгори и ќе ги изеде трњето негови и боцките негови во еден ден;

¹⁸ќе ја истреби славната шума негова и градината негова, од душа до тело, и тој ќе биде како немоќен, кој умира.

¹⁹И другите дрвја од шумата негова ќе бидат толку малубројни, што дури и дете ќе може да им направи попис.

²⁰И ете, во тој ден Израеловиот остаток и спасените од домот на Јаков нема веќе да се потпираат на оној, кој ги порази, но простосрдечно ќе положат надеж во Господ, Светецот Израелов.

²¹Остатокот ќе се врати, остатокот на Јаков, ќе се врати кон Силниот Бог.

²²Зашто, иако твојот народ, Израеле, е колку морскиот песок, само остатокот негов ќе се обрати; решението за истребување е преисполнето со правда;

²³зашто решеното истребување ќе го изврши Господ Бог Саваот, по целата земја.

²⁴Поради тоа, вака вели Господ Бог Саваот: „Народе Мој, што живееш на Сион, не плаши се од Ашур кога тој ќе те удира со палка и ќе го крене стапот против тебе, како Египет.

²⁵Уште малку, сосема малку, — и Мојот гнев ќе мине, јароста Моја ќе се сврти да ги истреби.“

²⁶И ќе крене Господ Саваот бич врз него, како кога го порази Мидјан кај карпата Орев, или како кога го протегна стапот врз морето, ќе го крене како врз Египет.

²⁷Во тој ден ќе биде симнат од твоите рамења товарот негов, и јаремот негов — од твојот врат; јаремот ќе се скрши од дебелина.

²⁸Тој доаѓа во Ајат, го минува Мигрон, товари во Михмас.

²⁹Тие минуваат клисури; во Гева ноќеваат; Рама се тресе; Гива Саулова се разбега.

³⁰Викај со глас ќерко Галимова; нека те чуе Лаис, Одговори ѝ, Анатоте!

³¹Мадмена се разбега, жителите на Гевим брзаат да побегнат.

³²Уште еден ден ќе престојува тој во Нов; со раката своја ја заплашува гората Сион, ерусалимскиот рид.

³³Ете, Господ Бог Саваот со страшна сила ќе ги откине гранките на дрвјата, врвовите ќе им ги пресече, високите — на земја ќе ги собори.

³⁴И горскиот честар Тој ќе го исече со секира, — а Ливан ќе падне од Семоќниот.