Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Исаија 36 Bible Online

Исаија 36 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Исаија 36

¹Во четиринаесеттата година на царот Езекија, асирскиот цар Сенахирим, стана против сите утврдени градови на Јудеја и ги презеде.

²Тогаш асирскиот цар го прати Рапсак со голема војска од Лакиш во Ерусалим кај царот Езекија; и тој се запре кај водоводот на горниот водостој по патот за нивата на валавичарот.

³И излезе кај него Елијаким, Хелкиевиот син, началник на дворецот, и писарот Севна, и летописецот Јоах, Асафовиот син.

⁴И им рече Рапсак: „Кажете му на Езекија: вака вели големиот цар, царот асирски: каква е таа надеж, на која се надеваш?

⁵Јас мислам дека се тоа само празни зборови, а за војна се потребни совет и сила: и така, на кого се надеваш ти, па си се одметнал од мене?

⁶Ете, ти многу се потпираш на Египет, на таа скршена трска, која, ако некој се потпре на неа, ќе му влезе во раката и ќе ја прободе. Таков е фараонот, царот египетски, за сите, кои се надеваат на него.

⁷Ако ли ми кажеш: се надеваме на Господ, нашиот Бог, — тогаш на оној ли, Чии светилишта и жртвеници ги отстрани Езекија и му кажа на Јуда и на Ерусалим: ‚само пред овој жртвеник поклонувајте се?‘

⁸И така, влези во сојуз со мојот господар, царот асирски; — ќе ти дадам две илјади коњи; можеш ли да испратиш јавачи за нив?

⁹Па како мислиш да се одбраниш дури и од еден од најмладите слуги на мојот господар, надевајќи се на Египет, да ти даде бојни коли и коњи?

¹⁰Та зар јас без волјата на Господ тргнав против оваа земја, за да ја разорам? Господ ми рече: оди против таа земја и разори ја.“

¹¹Тогаш Елијаким, Севна и Јоах му рекоа на Рапсак: „Говори им на слугите твои на арамејски, зашто ние разбираме, а не ни зборувај по јудејски, за да чуе народот, кој е на ѕидините.“

¹²И Рапсак рече: „Зар само кај твојот господар и кај тебе ме испрати господарот мој да ги кажам овие зборови? Зар не и кај луѓето, што седат по ѕидините, осудени да го јадат со вас изметот свој и да ја пијат мочта своја?“

¹³Тогаш стана Рапсак и извика со висок глас по јудејски и рече: „Чујте ги зборовите на големиот цар, асирскиот цар!

¹⁴Вака вели царот: нека не ве мами Езекија, зашто тој не може да ве спаси;

¹⁵И нека не ви дава надеж Езекија во Господ, велејќи: ‚Господ ќе нѐ спаси; овој град нема да биде предаден во рацете на царот асирски.‘

¹⁶Не го слушајте Езекија, зашто вака говори царот асирски: примирете се со мене и предајте ми се, и секој нека го јаде плодот од лозјето свое и од смоквата своја и секој нека пие вода од својот кладенец,

¹⁷додека не дојдам и ве одведам во исто таква земја, каква што е и вашата земја, во земја на леб и вино, во земја на плодови и лозја.

¹⁸И така, да не ве мами Езекија, велејќи: ‚Господ ќе нѐ спаси.‘ Боговите на другите народи ја спасија ли, секој својата земја од раката на асирскиот цар?

¹⁹Каде се боговите на Хамат и Арпад? Каде се боговите на Сефарваим? Ја спасија ли тие Самарија од мојата рака?

²⁰Кој од сите богови на тие земји ја спаси земјата своја од мојата рака? Та зар Господ ќе го спаси Ерусалим од мојата рака?“

²¹Но тие молчеа и не му одговорија ни збор, зашто од царот беше дадена повелба: не одговарајте му.

²²Тогаш отиде Елијаким, синот Хелкиев, началник на дворецот, и Севна писарот, и Јоах, син Асафов, летописец при Езекија, со раскината облека, и му ги соопштија зборовите на Рапсак.