Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Еремија 36 Bible Online

Еремија 36 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Еремија 36

¹Во четвртата година на јудејскиот цар Јоаким, синот Јошиев, дојде ова слово Господово до Еремија:

²„Земи си книга и напиши ги во неа сите зборови, што ти ги кажав за Израел, за Јуда и за сите народи од оној ден, откако почнав да ти кажувам, од дните на Јошија па до денес;

³можеби домот Јудин ќе чуе за сите несреќи што мислам да му ги направам, па тие да се повратат секој од својот лош пат, и Јас да им ја простам неправдата нивна и гревовите нивни.“

⁴И го повика Еремија Варух, синот Нириев, и ги напиша Варух во книга како свиток од устата на Еремија сите Господови зборови, што му ги беше кажал Тој.

⁵Тогаш Еремија му заповеда на Варух и му рече: „Јас сум затворен и не можам да појдам во домот Господов;

⁶затоа оди и прочитај ги ти од свитокот запишаните зборови Господови од мојата уста гласно пред народот во домот Господов, во денот на постот, прочитај ги гласно и пред сите Јудејци, што се дојдени од градовите свои;

⁷можеби, тие ќе упатат смирена молба пред лицето Господово и ќе се повратат секој од својот лош пат; зашто голем е гневот и негодувањето, кое Господ го изрече против овој народ.“

⁸Варух, синот на Нерија, направи сѐ, како што му заповеда пророкот Еремија — и ги прочита од свитокот во домот Господов, запишаните зборови Господови.

⁹Во петтата година на јудејскиот цар Јоаким, синот Јошиев, во деветтиот месец, објавија пред лицето Господово пост за сиот народ ерусалимски и за сиот народ, што беше дошол од јудејските градови во Ерусалим.

¹⁰И Варух ги прочита гласно пред сиот народ запишаните во свитокот Еремиеви зборови во домот Господов, во собата на писарот Гемарија, син Сафанов, во горниот двор при влезот на новите порти од домот Господов.

¹¹Михеј, синот на Гемарија, Сафанов син, ги чу сите Господови зборови, запишани во свитокот,

¹²и слезе во домот на царот, во собата на царевиот писар, а тоа, таму седеа сите кнезови: Елишама, писарот царев, Делаја, синот Шемаев, Елнатан, синот Ахборов, Гемарија, синот Сафанов, Седекија, синот Хананиев, и сите кнезови.

¹³И им ги кажа Михеј сите зборови, што ги чу, кога Варух го читаше свитокот гласно пред народот.

¹⁴Тогаш сите кнезови го пратија кај Варух Јехуди, синот на Нетанија, син Шелемиев, син Кушиев, да му каже: „Земи го в рака свитокот, што го читаше гласно пред народот, па дојди!“ И го зеде Варух, синот Нириев, свитокот в рака и отиде кај нив.

¹⁵Тие му рекоа: „Седни и прочитај ни го гласно!“ И Варух им го прочита гласно.

¹⁶Кога ги ислушаа сите зборови, со ужас се погледаа помеѓу себе и му рекоа на Варух: „Ние ќе му ги кажеме на царот сите овие зборови.“

¹⁷И го прашаа Варух: „А кажи ни ти како ги напиша сите овие зборови од устата негова?“

¹⁸И им одговори Варух: „Тој ми ги изговори со устата своја сите овие зборови, јас, пак, ги запишав со мастило во овој книжен свиток.“

¹⁹Тогаш кнезовите му рекоа на Варух: „Оди и сокриј се, ти и Еремија, па никој да не знае, каде сте.“

²⁰И отидоа кај царот во дворецот, а свитокот го оставија во собата на Елишама, писарот царев; па му ги раскажаа гласно пред царот сите тие зборови.

²¹Царот го испрати Јехуди да го донесе свитокот, и тој го зеде од собата на Елишама, писарот царев; и го прочита Јехуди гласно пред царот и гласно пред сите кнезови, што стоеја околу царот.

²²Во тоа време, во деветтиот месец, царот престојуваше во зимскиот дворец и пред него имаше оган со разгорен јаглен.

²³Штом Јехуди ќе прочиташе два — три параграфа, царот ги сечеше со писарското ноже и еден по еден ги фрлаше во оганот, сѐ додека не беше уништен целиот свиток во огнот, што гореше.

²⁴Не се уплашија и не ги раскинаа облеките свои ни царот, ниту слугите негови, кои ги чуја сите зборови.

²⁵Иако Елнатан, Делаја и Гемарија го молеа царот да не го гори свитокот, тој не ги послуша.

²⁶И царот му заповеда на царевиот син Јерахмеел, и на Сераја, синот Азриилов, и на Шелемија, синот Авдеелов, да ги фатат писарот Варух и пророкот Еремија, но Господ ги сокри.

²⁷И дојде слово Господово до Еремија, откако царот го изгоре свитокот и зборовите, што беше ги запишал Варух од устата на Еремија, и му беше речено:

²⁸„Земи си пак друг свиток и напиши ги во него сите поранешни зборови, што беа во првиот свиток, кои јудејскиот цар Јоаким ги изгоре;

²⁹а на јудејскиот цар Јоаким кажи му — вака вели Господ: ти го изгоре свитокот, зашто рече — бидејќи напиша во него: Бездруго ќе дојде вавилонскиот цар и ќе ја разори оваа земја и ќе ги истреби во неа луѓето и добитокот,

³⁰поради тоа, вели Господ за јудејскиот цар Јоаким: ќе нема од него човек што ќе седи на Давидовиот престол, и трупот негов ќе биде фрлен на дневниот припек и на ноќниот студ.

³¹Па ќе го казнам него, и племето негово, и слугите негови за неправдите нивни, и ќе го испратам врз нив и врз ерусалимските жители, и врз луѓето на Јуда, сето она зло, што го искажав врз нив, а тие не послушаа.“

³²И зеде Еремија друг свиток и му го даде на писарот Варух, синот Нириев, и тој ги напиша во него од устата на Еремија сите зборови од оној свиток, што го изгоре во оган јудејскиот цар Јоаким; а додаде кон нив и уште многу други зборови слични на нив.