Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Езекиел 21 Bible Online

Езекиел 21 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Езекиел 21

¹И дојде слово Господово до мене:

²„Сине човечки, сврти го лицето свое кон југ и кажи збор против југ и искажи пророштво врз гората во полето Негев.

³И кажи ѝ на гората во Негев: чуј го словото Господово — така вели Господ Бог: Еве Јас ќе запалам во тебе оган и тој ќе го проголта секое зелено дрво и секое суво дрво во тебе; и нема да угасне разбаботениот пламен, и тој ќе изгори сѐ од југ до север.“

⁴И секое тело ќе види дека Јас, Господ Бог, го запалив и тој нема да угасне.

⁵А Јас реков: „О, Господи Боже, тие велат за мене: — не зборува ли приказни?“

⁶И дојде слово Господово до мене:

⁷„Сине човечки, сврти го лицето свое кон Ерусалим и кажи слово против светилиштата, изречи пророштво против земјата израелска.

⁸И кажи ѝ на земјата израелска — вака вели Господ Бог: еве, Јас сум против тебе, и ќе го извадам Мојот меч од ножницата негова и ќе истребам кај тебе праведник и грешник.

⁹А за да истребам кај тебе праведник и грешник, Мојот меч ќе излезе од ножницата своја против секое тело од југ до север.

¹⁰И секое тело ќе разбере дека Јас, Господ, сум го извлекол Мојот меч од ножницата негова, и тој нема веќе да се врати.

¹¹А ти, сине човечки, плачи како да ти се бедрата прекршени и офкај пред очите нивни.

¹²А кога ќе те прашаат: ‚зошто офкаш‘, кажи: ‚поради гласот што доаѓа‘, — од кој ќе замре секое срце и сите раце ќе малаксаат, и секој дух ќе се нажали, и сите колена ќе затреперат како вода. Ете, тоа ќе дојде и ќе се случи“, вели Господ Бог.

¹³И дојде слово Господово до мене:

¹⁴„Сине човечки, изречи пророштво и кажи — вака вели Господ Бог: кажи — меч, мечот е наострен и светнат.

¹⁵Наострен за да коле повеќе; светнат за да болска како светкавица. Да се радуваме ли дека жезолот на Мојот син го презира секое дрво?

¹⁶Наредив да го светнат, за да го земам в рака; веќе е наострен тој меч и светнат, за да го дадам во раката на убиецот.

¹⁷Стенкај и плачи, сине човечки, за тоа што е тој против Мојот народ, против сите кнезови израелски: сите тие ќе бидат со Мојот народ предадени на меч — затоа удирај се по бедрата.

¹⁸Бидејќи тој е веќе испробан. Па што, ако тој го презира и жезолот? Тој нема да устои“, вели Господ Бог.

¹⁹А ти, сине човечки, пророкувај и плескај со рацете — и мечот ќе се удвои и ќе се утрои, мечот за поразените, мечот за пораз на големиот меч, кој проникнува во внатрешноста на нивните живеалишта.

²⁰За да се стопат срцата и за да бидат паднати повеќе, Јас пред сите нивни порти ќе поставам страшен меч, кој ќе болска како светкавица, наострен за клање.

²¹Приготви се, мечу, и нападни и десно и лево и онаму каде што ќе ти се сврти сечилото.

²²А Јас ќе ракоплескам и ќе го стивнам гневот Свој; Јас, Господ, го кажав тоа.

²³И дојде слово Господово до мене:

²⁴„А ти, сине човечки, размисли за две патеки по кои треба да мине мечот на царот вавилонски — и двете патеки треба да излезат од една земја, па нацртај рака, нацртај кај раскрсницата на патиштата за градовите.

²⁵Претстави го патот, по кој треба да мине мечот во Рава на синовите Амонови и во Јудеја, во утврдениот град Ерусалим,

²⁶зашто вавилонскиот цар застана на крстопатот, при почетокот на двете патеки за да претскажува: ги прегледува стрелите, ги прашува идолите, гледа на црн дроб.

²⁷Во неговата десна рака претскажувањето е: ‚Во Ерусалим‘, каде што треба да постави убојни справи, да ја отвори устата за сечење, да го подигне гласот за боен повик, да ги дотера машините до портите, да насипе опкоп, да изгради опсадни кули.

²⁸Тоа вражање ним ќе им се види лажно; но, бидејќи се беа заколнале со клетва, тој, ќе ги потсети на нивното вероломство, во кое тие се уловија.“

²⁹Затоа, вака вели Господ Бог: „Бидејќи вие самите го спомнувате вашето беззаконие, правејќи ги вашите престапи јавно и покажувајќи ги вашите гревови во делата свои, и самите го спомнувате тоа, затоа вие ќе бидете фатени од нив.

³⁰А ти, недостоен, престапни водачу Израелов, тебе денес ти дојде денот, време на конечната казна.“

³¹Така вели Господ Бог: „Симни ја од себе круната и извади го венецот, и веќе не ќе го имаш; понизеното ќе се издигне, а високото ќе се снизи.

³²Ќе го уништам, ќе го уништам, ќе го уништам — и нема веќе да го има, сѐ додека, не дојде Оној, Кому тој Му припаѓа, и Нему ќе му го дадам.“

³³А ти, сине човечки, изречи пророштво и кажи — вака вели Господ Бог, за синовите Амонови и за нивната хула, па кажи: „Мечот, изваден е за клање, светнат за истребување, за да болска како светкавица,

³⁴па, додека ти кажуваат суетни виденија и лажливо гатаат за тебе, тие те ставаат кај обезглавените грешници, чиј ден дојде, конечниот суд.

³⁵Да го вратам ли во ножницата негова? На местото, каде што си ти создаден, на земјата, од каде што си произлегол, ќе ти судам —

³⁶и ќе го излеам врз тебе Мојот гнев, ќе дувнам врз тебе со огнот на јароста Своја и ќе те предадам во рацете на луѓе свирепи, вешти во убивање.

³⁷Ти ќе му станеш храна на огнот, твојата крв ќе остане на земјата; нема да се сеќаваат за тебе; зашто Јас, Господ, го кажав тоа.“