Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Броеви 16 Bible Online

Броеви 16 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Броеви 16

¹Кореј, синот на Јицхар, синот на Каат, синот Левиев, како и Датан и Авирон, синовите на Елијав, и Тој, синот на Пелет, потомци Рувимови,

²востанаа против Мојсеј заедно со двесте и педесет мажи од синовите израелски, началници на народот, претставници во собранието, мажи познати.

³И се собраа против Мојсеј и Арон и им рекоа: „Доста ви е толку; целото општество, сите се свети, и меѓу нив е Господ! А вие зошто се поставувате погоре од народот Господов?“

⁴Кога го чу тоа, Мојсеј падна ничкум

⁵и му кажа на Кореј и на сите негови соучесници, велејќи: „Утре ќе покаже Господ, кој е Негов, и кој е свет, за да го приближи кон Себеси; и кого Тој ќе го избере, него и ќе го доближи до Себеси.

⁶Еве што ќе направите: Кореј и сите негови соучесници, земете си ги кадилниците

⁷и утре ставете во нив оган и сипете во нив темјан пред Господ; кого Господ ќе го избере, тој и ќе биде свет. Доста ви е толку Левиеви синови!“

⁸И му рече Мојсеј на Кореј: „Чујте Левиеви синови!

⁹Малку ли ви е тоа што Бог Израелов ве оддели од израелското општество и ве приближи кон Себеси, за да служите при скинијата Господова и да стоите пред народот, служејќи за Него?

¹⁰Тој те приближи тебе и заедно со тебе сите твои браќа, Левиеви синови, а вие барате уште и да свештенодејствувате.

¹¹И така, ти и целата твоја дружина сте се собрале против Господ. Што е Арон, па негодувате против него?“

¹²Мојсеј испрати да ги повикаат Датан и Авирон, Елијавовите синови. Но тие рекоа: „Нема да одиме!

¹³Малку ли ти беше што нѐ изведе од земјата, каде што тече мед и млеко, за да нѐ погубиш во пустината, а сакаш уште и да господариш над нас!

¹⁴Нѐ воведе ли во земјата, каде што тече мед и млеко, и ни даде ли да владееме ниви и лозја? Или сакаш да им ги извадиш очите на тие луѓе? Нема да одиме!“

¹⁵Мојсеј се јадоса многу, и Му рече на Господ: „Не свртувај го погледот Свој кон нивниот принос; на никого од нив не сум му зел магаре, никому од нив не сум му направил зло.“

¹⁶И му рече Мојсеј на Кореј: „Утре ти и целиот твој народ застанете пред лицето Господово, ти и Арон, и другите,

¹⁷па секој нека ја земе кадилницата своја, и ставете во нив темјан, и донесете ја пред лицето Господово секој својата кадилница — двесте и педесет кадилници; и ти и Арон, секој својата кадилница.“

¹⁸И сите ги зедоа своите кадилници, ставија во нив оган, ставија во нив темјан, и застанаа при влезот од скинијата на собранието; исто така и Мојсеј и Арон.

¹⁹И Кореј го собра против нив целото општество при влезот од скинијата на собранието. И славата Господова се јави пред целото општество.

²⁰И им рече Господ на Мојсеј и на Арон, велејќи:

²¹„Секој од вас нека се истави од тие луѓе, и во еден миг ќе ги истребам.“

²²А тие паднаа ничкум и рекоа: „Боже, Боже на духовите во сите тела! Еден човек згреши, а Ти на целото општество ли се гневиш?“

²³И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

²⁴„Кажи му на народот: ‚отстапете наоколу од живеалиштата на Кореј, Датан и Авирон!‘“

²⁵И стана Мојсеј и отиде кај Датан и Авирон, и по него отидоа и старешините израелски.

²⁶И му рече на народот: „Тргнете се од шаторите на тие луѓе со жестоко срце и не се допирајте до ништо нивно, за да не загинете за сите нивни гревови!“

²⁷Тие се тргнаа наоколу од живеалиштата на Кореј, Датан и Авирон; а Датан и Авирон излегоа и застанаа пред вратите на шаторите свои и жените нивни, и синовите нивни, и малите деца нивни!

²⁸Тогаш Мојсеј рече: „По ова ќе познаете дека Господ ме испрати да ги извршам сите овие дела, а не го правам тоа сам од себеси.

²⁹Ако умрат тие, како што умираат сите луѓе, и ги стигне таква казна, каква што ги стигнува сите луѓе, тогаш Господ не ме пратил;

³⁰но, ако Господ изврши нешто необично, и земјата ја отвори устата и ги голтне — сите нив со сѐ што имаат, и тие слезат живи во адот [1], тогаш уверете се дека овие луѓе Го разгневиле Господа.“

³¹Штом ги изговори тие зборови, земјата се распука под нивните нозе,

³²и земјата ја отвори устата своја и ги голтна нив и семејствата нивни, како и сите луѓе на Кореј со сиот нивен имот,

³³и тие слегоа живи во адот со сѐ што беше нивно, и земјата ги покри, и нив ги снема од заедницата израелска.

³⁴Сите Израелци што беа околу нив, се разбегаа од нивното викање, зашто си рекоа: „Бегајте, за да не нѐ голтне и нас земјата.“

³⁵Оган излезе од Господ и ги изгори оние двесте и педесет мажи што беа принеле темјан.