Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Матеј 14 Bible Online

Матеј 14 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Матеј 14

¹Во тоа време гласот за Исус дојде и до Ирод четворовласникот [6],

²кој им рече на своите потчинети: „Тоа е Јован Крстител; тој воскреснал, па затоа и стануваат чуда преку него!“

³Зашто Ирод, кога го фати Јован, го врза и го фрли во затвор заради Иродијада, жената на брат му Филип;

⁴бидејќи Јован му велеше: „Не доликува да биде твоја!“

⁵И сакаше да го убие, но се плашеше од народот, зашто го сметаа за пророк.

⁶А кога му беше роденден на Ирод, ќерката на Иродијада играше пред гостите и му угоди на Ирод;

⁷затоа тој ѝ се заколна дека ќе ѝ даде што и да побара.

⁸И таа, подучена од мајка си, рече: „Дај ми ја овде на чинија главата на Јован Крстител!“

⁹И се загрижи царот; но, заради заклетвата и гостите свои, нареди да ѝ ја дадат.

¹⁰Па прати, та ја отсекоа главата на Јован во затворот.

¹¹И ја донесоа главата негова на чинија и ѝ ја дадоа на девојката, а таа ја однесе на мајка си.

¹²Учениците, пак, негови, дојдоа, го земаа неговото тело и го погребаа; па отидоа и му јавија на Исус.

¹³Штом го чу тоа Исус, замина оттаму со кораб во пусто место, Сам; а народот, штом дозна за тоа, тргна по Него пеш од градовите.

¹⁴И кога излезе Исус, виде многу свет; и се смилува над нив и ги излекува нивните болни.

¹⁵А на стемнување се приближија до Него учениците Негови и рекоа: „Местово е пусто, а и доцна е веќе; пушти го народот да оди по селата и да си купи храна.“

¹⁶Но Исус им рече: „Нема потреба да одат; дајте им вие да јадат!“

¹⁷А тие Му рекоа: „Ние имаме само пет леба и две риби.“

¹⁸Тој им рече: „Донесете Ми ги тука!“

¹⁹И откако му заповеда на народот да седне по тревата, ги зеде петте леба и двете риби, погледна кон небото, ги благослови, ги прекрши и им ги даде лебовите на учениците, а учениците — на народот.

²⁰И јадеа сите и се наситија; и кренаа дванаесет кошеви полни со останати парчиња.

²¹А оние што јадеа беа околу пет илјади мажи, покрај жените и децата.

²²И веднаш ги повика Исус учениците Свои да влезат во кораб и да минат на другата страна пред Него, додека Тој да го распушти народот.

²³Па штом го распушти народот, Тој се искачи на планината за да се помоли насамо. И таа вечер остана таму Сам.

²⁴А коработ беше веќе на сред море и брановите го удираа, зашто ветрот дуваше спротивно.

²⁵Но на четвртата стража [7] преку ноќта, дојде Исус кај нив, одејќи по морето.

²⁶А учениците, штом Го видоа како оди по морето, се уплашија и рекоа: „Тоа е привидение!“ и од страв извикаа.

²⁷Но Исус веднаш почна да зборува со нив и им рече: „Не бојте се! Јас сум, не плашете се!“

²⁸А Петар, одговарајќи Му, рече: „Господи, ако си Ти, заповедај да дојдам кај Тебе по водата!“

²⁹И Исус му рече: „Дојди!“ Па штом излезе од коработ, Петар тргна по водата за да оди кај Исус;

³⁰но, кога го виде силниот ветар, се уплаши, почна да тоне и извика: „Господи, спаси ме!“

³¹Исус веднаш му подаде рака, го фати и му рече: „Маловернику, зошто се посомнева?“

³²И кога влегоа во коработ, ветрот престана.

³³А оние што беа во коработ Му пристапија, Му се поклонија и рекоа: „Навистина, Ти си Синот Божји!“

³⁴Па откако преминаа, дојдоа во земјата генисаретска.

³⁵Луѓето од тоа место, штом Го познаа, разгласија по целата таа околија и ги донесоа кај Него сите болни.

³⁶И Го молеа да се допрат барем до крајот од Неговата облека; и тие што се допреа, се излекуваа.