Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Марко 10 Bible Online

Марко 10 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Марко 10

¹И откако стана Исус оттаму, премина во пределите Јудејски, преку страната што е отаде Јордан. И пак се слеваше народ кон Него; а Тој, по Својот обичај, ги поучуваше.

²И пристапија фарисеите и Го прашаа, искушувајќи Го: „Допуштено ли е, да ја остави човек својата жена?“

³А Тој им одговори и рече: „Како ви заповеда Мојсеј?“

⁴Тие рекоа: „Мојсеј дозволи да се напише разводно писмо и да се отпушти.“

⁵Одговори Исус и им рече: „Поради вашето жестоко срце ви ја напишал таа заповед.

⁶Во почетокот на создавањето, пак, Бог ги создаде машко и женско.

⁷Затоа човек ќе го остави татка си и мајка си, ќе се прилепи до жената своја

⁸и обата ќе бидат во едно тело; и така, тие веќе не се двајца, туку едно тело.

⁹Значи, тоа што Бог го сврзал, човек да не го разделува.“

¹⁰И во домот, учениците Негови пак Го прашаа за тоа.

¹¹И им рече: „Кој ќе ја напушти својата жена и се ожени со друга, тој прељубодејствува кон неа;

¹²а и жена, ако го напушти својот маж и се омажи за друг, прељубодејствува.“

¹³И донесуваа кај Него деца, за да се допре до нив, но учениците им забрануваа (на оние што ги носеа).

¹⁴И кога го виде тоа Исус, негодуваше и рече: „Оставете ги децата да доаѓаат кај Мене и не пречете им, зашто на такви е царството Божјо.

¹⁵Вистина ви велам, кој не го прима царството Божјо како дете, тој нема да влезе во него.“

¹⁶Прегрнувајќи ги, ги положи рацете врз нив и ги благословуваше.

¹⁷А кога излегуваше на пат, дотрча некој, падна на колена пред Него и Го праша: „Учителе добар, што треба да направам, за да наследам живот вечен?“

¹⁸Исус му рече: „Зошто ме нарекуваш добар? Никој не е добар, освен единиот Бог!

¹⁹Заповедите ги знаеш: не прељубодејствувај; не кради; не сведочи лажно; не навредувај; почитувај ги татка си и мајка си.“

²⁰А тој Му одговори и рече: „Учителе, сето тоа сум го запазил уште од младоста своја.“

²¹Кога го погледна Исус, му омиле, па рече: „Уште една работа ти недостасува: оди и продај сѐ што имаш, раздај го на сиромаси и ќе имаш богатство на небото; па дојди и врви по Мене.“

²²Кога ги чу овие зборови, тој се изненади и си отиде нажален, зашто имаше големо богатство.

²³И кога погледа Исус, им рече на учениците Свои: „Колку е тешко за богатите да влезат во царството Божјо!“

²⁴А учениците се уплашија од зборовите Негови. Но Исус пак им одговори и рече: „Чеда, колку им е тешко на оние, што се надеваат на богатството, да влезат во царството Божјо!

²⁵Полесно камила ќе влезе низ иглени уши, отколку богат човек во царството Божјо.“

²⁶А тие се чудеа многу и си велеа меѓу себе: „Тогаш, кој може да се спаси?“

²⁷Кога ги погледа Исус, им рече: „За луѓето тоа не е можно, но не и за Бога; зашто за Бога сѐ е можно!“

²⁸И Петар почна да Му говори: „Ете, ние оставивме сѐ и по Тебе одиме.“

²⁹А Исус одговори и рече: „Вистина ви велам: нема таков што оставил куќа, или браќа, или сестри, или татко, или мајка, или жена, или деца, или имот, заради Мене и Евангелието,

³⁰а да не примил, и тоа сега, во ова време, стопати повеќе од куќи, и браќа, и сестри, и татко, и мајка, и деца, и нивје, а во идниот век — и живот вечен.

³¹И мнозина први ќе бидат последни, а последните — први.“

³²Кога беа на пат, искачувајќи се кон Ерусалим, Исус одеше пред нив, а тие беа вџашени, па, врвејќи по Него, се исплашија. И кога ги повика повторно дванаесетте, почна да им зборува за она што ќе се случи со Него.

³³„Ете, се искачуваме кон Ерусалим и Синот Човечки ќе биде предаден на првосвештениците и книжниците, и ќе Го осудат на смрт и ќе Го предадат на незнабошците.

³⁴И ќе Го исмеат, и ќе Го бијат, и ќе Го плукаат, и ќе го убијат, и на третиот ден ќе воскресне.“

³⁵Тогаш пристапија кон Него Заведеевите синови, Јаков и Јован и рекоа: „Учителе, сакаме да ни го исполниш она, што ќе го побараме.“

³⁶Тој ги праша: „Што сакате да сторам за вас?“

³⁷А тие Му одговорија: „Дај ни да седнеме до Тебе, едниот оддесно, а другиот одлево, во славата Твоја.“

³⁸Но Тој им рече: „Не знаете што барате! Можете ли да ја испиете чашата што ја пијам Јас и да се крстите со крштавањето, со кое се крштавам Јас?“

³⁹Тие одговорија: „Можеме.“ А Исус им рече: „Чашата, што ја пијам Јас, ќе ја пиете и вие, и со крштавањето, со кое се крштавам Јас, ќе се крстите;

⁴⁰но, да дозволам да се седи од Мојата десна или лева страна, не зависи од Мене; тоа е за оние, за кои е приготвено.“

⁴¹Десетте, пак, штом го чуја тоа, негодуваа против Јаков и Јован.

⁴²Исус, кога ги повика, им рече: „Знаете дека оние, што се сметаат за народни кнезови, господарат над нив, и управниците управуваат над нив.

⁴³Но меѓу вас нека не биде така; а кој меѓу вас сака да биде поголем, нека ви биде слуга;

⁴⁴и кој сака меѓу вас да биде прв, нека ви биде роб на сите.

⁴⁵Зашто и Синот Човечки не дојде за да Му служат, но да послужи и да го даде животот Свој за откуп на мнозина.“

⁴⁶Потоа пристигнаа во Ерихон. И кога излегуваше Исус од Ерихон со учениците Свои и со многу народ, Тимеевиот син, Вартимеј [4], кој беше слеп, седеше покрај патот и просеше.

⁴⁷Па, кога чу дека е тоа Исус од Назарет, почна да вика и да вели: „Исусе, сине Давидов, смилувај ми се!“

⁴⁸И мнозина му велеа да молчи, но тој уште повеќе викаше: „Сине Давидов, смилувај ми се!“

⁴⁹Исус застана и рече да го викнат. И го повикаа слепиот, говорејќи му: „Не плаши се, стани, те вика!“

⁵⁰Тој, кога ја фрли горната облека, стана и отиде кај Исус.

⁵¹А Исус, одговарајќи му, го запраша: „Што сакаш да сторам за тебе?“ Слепиот Му рече: „Да прогледам, Учителе!“

⁵²Исус му рече: „Оди си, верата твоја те спаси!“ И тој веднаш прогледа, па тргна патем по Исус.