Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Марко 7 Bible Online

Марко 7 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Марко 7

¹Се собраа кај Него фарисеите и некои од книжниците, што беа дошле од Ерусалим.

²И кога видоа дека некои од Неговите ученици јадат леб со нечисти, односно со немиени раце, ги укорија.

³(Зашто фарисеите и сите Јудејци, држејќи го преданието на старите, не јадат, дури не ги измијат рацете до лактите;

⁴и кога ќе се вратат од пазар, не јадат, дури не се измијат; и уште многу друго има што примиле и го држат; миење чаши, чинии, котли и столови.)

⁵Потоа фарисеите и книжниците Го прашаа: „Зошто учениците Твои не постапуваат според преданието на старите, но со неизмиени раце јадат леб?“

⁶А Тој им одговори и рече: „Добро пророкувал Исаија за вас лицемерите, како што е напишано: ‚Овој народ со уста Ме почитува, но срцето им е далеку од Мене;

⁷но напразно Ме почитува, зашто проповеда човечки повелби.‘

⁸Зашто, вие, оставајќи ја Божјата заповед, го држите преданието човечко: миење чинии и чаши, и вршите многу други слични работи.“

⁹И им рече: „И така ја отфрлате Божјата заповед, за да го запазите вашето предание.

¹⁰Зашто Мојсеј рече: ‚Почитувај ги татка си и мајка си‘ и ‚Кој го злослови таткото свој или мајка си, со смрт да се казни.‘

¹¹А вие велите: ‚Ако некој каже на татка си или на мајка си: она, со кое би можел да те издржувам е корбан, односно, прилог е‘,

¹²тогаш таквиот не го оставате веќе ништо да стори за својот татко или за својата мајка,

¹³престапувајќи го словото Божјо со вашето предание, што сте го предале вие; многу такви слични работи вршите.“

¹⁴И кога го повика сиот народ, им рече: „Слушајте Ме сите и разберете:

¹⁵ништо, што влегува во устата на човекот однадвор, не може да го оскверни; туку она што излегува од него, тоа го осквернува човекот.

¹⁶Ако некој има уши да слуша, нека чуе!“

¹⁷И кога се оддалечи од народот и влезе во една куќа, учениците Негови Го прашаа за параболата.

¹⁸А Тој им рече: „Зар сте и вие така неразумни? Не разбирате ли дека ништо, што влегува во човекот однадвор, не може да го оскверни?

¹⁹Зашто, тоа не оди во срцето, туку во стомакот, и излегува надвор, чистејќи ја сета храна.“

²⁰И уште им рече: „Она што излегува од човекот, тоа го осквернува човекот.

²¹Зашто однатре, од срцето човечко, излегуваат лоши помисли, прељубодејства, блудства, убиства,

²²кражби, лакомства, лукавства, пакости, злоби, око завидливо, богохулство, гордост, безумство.

²³Сето тоа зло одвнатре излегува и го осквернува човекот.“

²⁴И кога се крена оттаму, отиде во пределите Тирски и Сидонски; и кога влезе во една куќа, сакаше никој да не Го дознае. Но не можеше да се сокрие.

²⁵Зашто чу за Него една жена, чија ќерка имаше нечист дух, па дојде и падна пред нозете Негови.

²⁶А таа жена беше друговерка, по потекло Сирофеничанка; и Го молеше да го истера демонот од ќерка ѝ.

²⁷Но Исус ѝ рече: „Остави најнапред да се нахранат децата; зашто не е право да се земе лебот од децата и да им се фрли на кучињата.“

²⁸А таа одговори и Му рече: „Да, Господи! Но и кучињата јадат под трпезата, од трошките на децата.“

²⁹И ѝ рече: „За ова што го рече — можеш да си одиш! Демонот излезе од ќерка ти.“

³⁰И кога се врати дома, ја најде ќерка си како лежи на постела, а демонот беше излегол од неа.

³¹И пак излезе Исус од пределите Тирски и Сидонски и отиде кон Галилејското Море, низ пределите на Десеттоградието.

³²И доведоа кај Него еден глув и тепкав, па Го молеа да положи над него рака.

³³Исус, откако го одведе настрана од народот, ги стави Своите прсти во неговите уши; а кога плукна, го допре неговиот јазик;

³⁴потоа погледна на небото, воздивна и му рече: „Ефата!“ — што значи: „Отвори се!“

³⁵И веднаш му се отвори слухот, и се разврзаа врските на неговиот јазик и говореше чисто.

³⁶И им заповеда никому да не кажуваат. Но, колку повеќе Тој им забрануваше, толку повеќе тие разгласуваа.

³⁷И прекумерно се чудеа и велеа: „Сѐ добро прави: и глувите ги прави да слушаат и немите да зборуваат!“