Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Лука 10 Bible Online

Лука 10 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Лука 10

¹Потоа Господ назначи и други седумдесет (и двајца) и ги испрати пред Себе по двајца во секој град и место, каде што и Сам сакаше да оди,

²и им рече: „Жетвата е голема, а работници има малку; затоа молете Го Господарот на жетвата да испрати работници за жетвата Своја.

³Одете! Ете, Јас ве испраќам како јагненца среде волци.

⁴Не носете со себе ни ќесе, ни торба, ниту обувки и никого патем не поздравувајте!

⁵И во секоја куќа во која ќе влезете, прво кажете: ‚Мир на оваа куќа!‘

⁶Па, ако биде таму синот на мирот, вашиот мир ќе почива на него; инаку, тој ќе се врати во вас;

⁷и во таа куќа останете, јадете и пијте што ќе ви дадат; зашто работникот ја заслужува својата награда. Не преместувајте се од куќа в куќа.

⁸И во секој град во кој ќе влезете, и ќе ве примат, јадете што ќе принесат пред вас;

⁹лекувајте ги болните што се во него и говорете им: ‚Се приближи до вас царството Божјо.‘

¹⁰А во кој, пак, град влезете и не ве примат, излезете по улиците негови и кажете:

¹¹‚И правот од вашиот град што се прилепил на нас, ви го истресуваме; но знајте го тоа, дека се приближи царството Божјо.‘

¹²Ви велам дека во оној ден на Содом ќе му биде полесно, отколку на тој град.“

¹³„Тешко тебе, Хоразине! Тешко тебе, Витсаидо! Зашто, ако во Тир и Сидон се случеа чудата што се случија кај вас, тие одамна, седејќи во вреќи и пепел, ќе се беа покајале.

¹⁴Но на Тир и Сидон ќе им биде полесно на Судот, отколку вам.

¹⁵И ти, Капернауме, кој си се издигнал до небото, до адот ќе бидеш симнат.

¹⁶Кој ве слуша вас, Мене Ме слуша; и кој се откажува од вас, од Мене се откажува, а кој се откажува од Мене, се откажува од Оној што Ме пратил.“

¹⁷Се вратија, пак, седумдесет (и двајцата) со радост и велеа: „Господи, во Твое име и демоните ни се покоруваат.“

¹⁸А Тој им рече: „Го видов сатаната како падна од небото како молња!

¹⁹Еве, ви давам власт да газите на змии и скорпии, и власт над секоја непријателска сила; и ништо нема да ви наштети;

²⁰но не радувајте се на тоа што духовите ви се покоруваат, туку радувајте се што вашите имиња се напишани на небесата.“

²¹Во тој час се зарадува во Светиот Дух и рече: „Те прославувам, Оче, Господи на небото и на земјата, зашто си го сокрил ова од мудрите и умните, а си им го открил на малечките. Да, Оче, зашто таква беше волјата Твоја.“

²²Па, откако се сврте кон учениците, им рече: „Сѐ Ми предаде Мојот Отец; и кој е Синот не знае никој, освен Отецот; и кој е Отецот, не знае никој, освен Синот, и — оној кому што сака Синот да му открие.“

²³Потоа се сврте настрана кон учениците, па им рече: „Блажени се очите, кои го гледаат ова што го гледате вие.

²⁴Зашто ви велам: многу пророци и цареви сакаа да видат што гледате вие, и не видоа; и да чујат што слушате вие, и не чуја.“

²⁵И ете, стана еден законик и, искушувајќи Го, рече: „Учителе, што треба да направам за да наследам живот вечен?“

²⁶А Тој му рече: „Што е напишано во Законот? Што читаш таму?“

²⁷Тој одговори и рече: „Возљуби Го Господ, твојот Бог, со сето свое срце, со сета своја душа, со сета своја сила и со сиот свој разум; и својот ближен како себе си!“

²⁸Му кажа пак: „Добро одговори; тоа прави го и ќе живееш.“

²⁹Но тој, сакајќи да се оправда, Му рече на Исус: „А кој е мој ближен?“

³⁰Исус му одговори и рече: „Еден човек, додека слегуваше од Ерусалим во Ерихон, западна меѓу разбојници. Тие го соблекоа и го претепаа, и си отидоа, оставајќи го полумртов.

³¹Случајно во тоа време слегуваше по тој пат еден свештеник и, кога го виде, помина на спротивната страна.

³²Исто така и еден левит, кога дојде на тоа место, погледна и премина на другата страна.

³³Еден, пак, Самарјанин, кој патуваше, кога дојде до него, го виде и се сожали.

³⁴И кога се приближи, му ги преврза раните, полевајќи ги со масло и со вино. Потоа го качи на добитокот свој, го однесе во гостилница и се погрижи за него.

³⁵А утредента, на кинисување, извади два денарија, му ги даде на гостилничарот и му рече: ‚Погрижи се за него; а ако потрошиш нешто повеќе, кога ќе се вратам, ќе ти платам.‘

³⁶Кој, пак, од тие тројца ти се чини дека му беше ближен на оној, што падна во рацете на разбојниците?“

³⁷А тој одговори: „Оној што му искажа милосрдие.“ Исус му рече: „Оди и ти прави така!“

³⁸И додека патуваа, Тој влезе во едно село; една жена, по име Марта, Го прими во својот дом.

³⁹А таа имаше сестра што се викаше Марија. Таа седна до нозете Господови и го слушаше словото Негово.

⁴⁰Марта беше многу зафатена околу служењето и, кога застана, рече: „Господи, зар не ти е грижа што сестра ми ме остави да служам сама? Кажи ѝ да ми помогне.“

⁴¹А Исус ѝ одговори и рече: „Марто, Марто, ти се грижиш и се вознемируваш за многу работи.

⁴²Но само едно е потребно. Марија го избра добриот дел, кој нема да ѝ се одземе.“