Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Лука 11 Bible Online

Лука 11 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Лука 11

¹Еднаш беше Тој на едно место и се молеше. Кога престана, еден од Неговите ученици Му рече: „Господи, научи нѐ да се молиме, како што ги научи Јован учениците свои.“

²А Тој им рече: „Кога се молите, говорете: ‚Оче наш, Кој си на небесата, да се свети името Твое; да дојде царството Твое [6]

³лебот наш насушен дај ни го денес;

⁴и прости ни ги нашите гревови, зашто и ние самите му ги проштеваме на секој наш должник; и не воведувај нѐ во искушение [7].‘“

⁵И им рече: „Ако некој од вас има пријател и отиде при него на полноќ, па му каже: ‚Пријателе, дај ми на заем три леба;

⁶зашто ми дојде еден пријател од пат и немам што да му принесам.‘

⁷И ако оној одвнатре му одговори и рече: ‚Не ме обеспокојувај; портата е веќе затворена и децата се со мене во постела; не можам да станам да ти дадам‘,

⁸ви велам дека, макар и да не стане да му даде затоа што му е пријател, сепак ќе стане заради неговата настојчивост и ќе му даде колку што му треба.

⁹И Јас ви велам: Молете и ќе ви се даде; барајте и ќе најдете; чукајте и ќе ви се отвори.

¹⁰Зашто секој што моли — добива, а кој бара — наоѓа, и на оној што чука — ќе му се отвори.

¹¹И кој татко меѓу вас, ако синот му побара риба, ќе му даде змија место риба?

¹²Или, ако побара јајце, ќе му даде скорпија?

¹³Па така, значи, ако вие, кои сте лоши, умеете да им давате добри дарови на чедата свои, колку повеќе небесниот Отец ќе им даде Дух Свети на оние што Му бараат?“

¹⁴Еднаш истера Тој еден демон, кој беше нем, и кога демонот излезе, немиот проговори; и народот почна да се восхитува.

¹⁵Тогаш некои од нив рекоа: „Тој ги изгонува демоните преку Велзевул, началникот на демоните.“

¹⁶А други, испитувајќи Го, Му бараа знак од небото.

¹⁷Но Тој, знаејќи ги нивните помисли им рече: „Секое царство ако е поделено само против себе, запустува, и дом кој е поделен сам против себе, пропаѓа.

¹⁸И, ако и сатаната се поделил сам против себе, како ќе се одржи царството негово? Зашто велите дека Јас со Велзевул ги истерувам злите духови.

¹⁹И, ако Јас, пак, со Велзевул ги истерувам злите духови, тогаш синовите ваши со кого ги истеруваат? Затоа, тие ќе ви бидат судии.

²⁰Ако Јас, пак, со прст Божји ги изгонувам демоните, тоа значи дека до вас дошло царството Божјо.

²¹Кога силен, вооружен човек, го чува својот двор, тогаш имотот негов е во безопасност.

²²Но, ако некој посилен од него го нападне и победи, тој ќе му го земе сето оружје, на кое се надевал, и ограбеното од него ќе го раздаде.

²³Кој не е со Мене, тој е против Мене; и кој не собира со Мене, тој растура.

²⁴Кога нечист дух ќе излезе од човека, тој оди преку безводни места и бара спокојство; и не наоѓајќи, вели: ‚Ќе се вратам во домот свој, од каде што излегов.‘

²⁵Па, штом дојде, го наоѓа изметен и среден.

²⁶Тогаш оди и доведува други седум духови, полоши од себе, и кога ќе влезат, живеат таму; и последната состојба на тој човек ќе му биде полоша од првата.“

²⁷И додека го зборуваше тоа, една жена извика од народот и Му рече: „Блажена е утробата што Те носела, и градите од кои си се хранел!“

²⁸А Тој рече: „Навистина, блажени се оние што го слушаат словото Божјо и го чуваат.“

²⁹А на народот, што се собираше, почна да му зборува: „Овој род е зол род; бара знаци, но нема да му се даде знак, освен знакот на пророкот Јона;

³⁰зашто, како што Јона беше знак за Ниневјаните, така и Синот Човечки ќе биде за овој род.

³¹Јужната царица ќе стане на Судот со луѓето од овој род и ќе ги осуди, зашто таа дојде од крај земја да ја чуе мудроста на Соломон; а ете, тука е поголем од Соломон.

³²И Ниневјаните ќе станат на Судот со луѓето од овој род и ќе ги осудат, зашто тие се покајаа на проповедта на Јона; а ете, тука поголем од Јона.

³³Никој, пак, не става запалено светило на сокриено место, ниту под поклопец, туку на свеќник, за да можат да ја гледаат светлината оние што влегуваат.

³⁴Твоето око е светило на твоето тело. Ако твоето око е здраво и чисто, и целото твое тело ќе биде светло; а ако биде лошо, и твоето тело ќе биде темно;

³⁵затоа внимавај светлината што е во тебе да не е темнина.

³⁶Ако, пак, целото твое тело е светло и нема ниеден темен дел, тогаш тоа ќе биде така светло, како кога светило те осветлува со својот сјај.“

³⁷И кога зборуваше Тој, еден фарисеј Го помоли да руча кај Него. Тој отиде и седна на трпеза.

³⁸И фарисејот се зачуди кога виде дека Тој не си ги изми рацете пред јадење.

³⁹Но Господ му рече: „Ете, вие фарисеите ја миете чашата и чинијата однадвор, а внатрешноста ви е полна со грабеж и лукавство.

⁴⁰Безумници! Оној што го направи надворешното, нели е истиот тој што го направи и внатрешното?

⁴¹Но, давајте го како милостина она што е внатре, тогаш сѐ ќе ви биде чисто.

⁴²Но, тешко вам, фарисеи, зашто давате десеток од нане и рута, и од секаков зеленчук, а ги занемарувате правдата и љубовта Божја; ова требаше да го правите, но и она да не го пропуштите.

⁴³Тешко вам, фарисеи! Зашто сакате да сте на првите места во синагогите и да ве поздравуваат по плоштадите!

⁴⁴Тешко вам, книжници и фарисеи, лицемери, зашто сте како сокриени гробови, преку кои луѓето одат и не ги знаат.“

⁴⁵Одговори некој од закониците и Му рече: „Учителе, кога го говориш тоа, Ти и нас нѐ навредуваш.“

⁴⁶Но Тој рече: „Тешко вам, законици, што ги товарите луѓето со тешки товари што не можат да ги поднесат, а вие сами ни со еден прст не сте ги допреле тие товари.

⁴⁷Тешко вам, што им ѕидате гробници на пророците, а нив ги убија вашите татковци;

⁴⁸со тоа сведочите за делата на своите татковци и ги одобрувате, бидејќи тие ги убија пророците, а вие им ѕидате гробници.

⁴⁹Затоа и мудроста Божја рече: ‚Ќе им пратам пророци и апостоли, и од нив едните ќе ги убијат, а другите ќе ги прогонат‘;

⁵⁰за да се побара од овој род крвта на сите пророци, пролеана од постанокот на светот;

⁵¹од крвта на Авел па сѐ до крвта на Захарија, кој е убиен меѓу жртвеникот и храмот. Да, ви велам, ќе се побара од овој род.

⁵²Тешко вам, законици, зашто го зедовте клучот на познанието; сами не влеговте, а и на оние што сакат да влезат им попречивте.“

⁵³А кога го зборуваше тоа, книжниците и фарисеите почнаа силно да се гневат на Него и да Го прашуваат многу работи;

⁵⁴Го напаѓаа, сакајќи да уловат нешто од Неговата уста за да Го обвинат.