Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Лука 12 Bible Online

Лука 12 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Лука 12

¹Меѓутоа, кога се насобраа илјадници луѓе — така што се газеа еден со друг, Тој почна да им зборува најнапред на Своите ученици: „Пазете се од квасот фарисејски, што е лицемерие.

²Нема ништо сокриено што нема да се открие, ниту пак тајно што не ќе се дознае.

³Затоа, што сте рекле во темнина, ќе се слушне на виделина; и што сте шепотеле на уво во скришните одаи, ќе биде разгласено од покривите.

⁴А вам, на Моите пријатели, ви велам: не плашете се од оние што го убиваат телото и потоа не можат ништо повеќе да направат.

⁵Ќе ви покажам од кого да се плашите: плашете се од Оној Кој, откако убие, има власт да фрли во пеколот; да, ви велам, од Него плашете се!

⁶Зар не се продаваат пет врапчиња за две парички [8]? И ниедно од нив Бог не го заборава.

⁷А вам, и влакната на главата ви се изброени. Па затоа, не плашете се: од многу врапчиња вие сте поскапи.

⁸Ви велам: секој што Ме признава Мене пред луѓето, и Синот Човечки ќе го признае пред Божјите ангели.

⁹А кој ќе се одрече од Мене пред луѓето, тој ќе биде одречен пред Божјите ангели.

¹⁰На секој што ќе каже збор против Синот Човечки, ќе му биде простено; но на оној, кој ќе похули на Светиот Дух, нема да му се прости.

¹¹А кога ќе ве одведат во синагогите и пред властите и началствата, не грижете се како ќе одговорите, или што ќе кажете;

¹²зашто Светиот Дух ќе ве научи во истиот час што треба да кажете.“

¹³Некој од народот Му рече: „Учителе, кажи му на мојот брат да го подели со мене наследството!“

¹⁴А Тој му рече: „Човеку, кој Ме постави да ви судам или да ве делам?“

¹⁵Потоа им кажа: „Внимавајте! Чувајте се од алчноста, зашто животот на човека не зависи од изобилието на неговиот имот.“

¹⁶И им кажа една парабола и рече: „На некој богат човек нивата му беше родила многу.

¹⁷И размислуваше во себе, велејќи: ‚Што да направам? Немам во што да ги соберам плодовите свои.‘

¹⁸Па рече — вака ќе направам: ќе ги урнам амбарите свои и ќе соѕидам поголеми, и таму ќе го соберам сето свое жито и сите свои добра,

¹⁹и ќе ѝ речам на душата своја: ‚Душо, имаш многу добра, насобрани за многу години; почивај, јади, пиј и весели се!‘

²⁰Но Бог му рече: ‚Безумниче, ноќва ќе ти ја побарам душата твоја; тоа што си го приготвил, кому ќе му остане?‘

²¹Така се случува со оној што собира богатство за себе, а не се богати во Бога.“

²²И им рече на учениците Свои: „Затоа ви велам: не грижете се за душата своја што ќе јадете, ниту за телото свое што ќе облечете.

²³Зашто душата е многу поскапа од храната, и телото — од облеката.

²⁴Погледајте ги гавраните! Тие ниту сеат, ниту жнеат! И немаат скривници, ниту житници и Бог ги храни; а колку сте поскапи вие од птиците?

²⁵Мисли ли некој од вас дека, ако се грижи, може да му додаде еден лакт на својот раст?

²⁶И така, кога ни најмалото нешто не можете да го направите, зошто се грижите за друго?

²⁷Погледајте ги лилјаните како растат! Ниту се трудат, ниту предат; но ви велам дека ни Соломон, во сета своја слава, не се облече така, како еден од нив.

²⁸Ако, пак, тревата во полето, која денес ја има, а утре се фрла во оган, Бог така ја облекува, тогаш колку повеќе ќе ве облекува вас, маловерни!

²⁹Па затоа и вие, не барајте што ќе јадете или што ќе пиете; и не се загрижувајте!

³⁰Сето тоа го бараат незнабошците на овој свет; а вашиот Отец знае дека тоа ви е потребно.

³¹Но барајте го царството Божјо, и сето тоа ќе ви биде придодадено!

³²Не плаши се, мало стадо! Зашто волјата на вашиот Отец е вам да ви го даде царството.

³³Продајте си ги имотите ваши и давајте милостина! Подгответе си ќесиња што нема да изветват, ризница на небото, каде крадец не се приближува и кое молец не го јаде;

³⁴зашто, каде што е вашата ризница, таму ќе биде и срцето ваше.

³⁵Нека ви биде половината препашана и светилата — запалени!

³⁶Тогаш и вие ќе личите на оние луѓе, што го чекаат својот господар да се врати од свадба, за да му отворат веднаш штом ќе дојде и почука.

³⁷Блазе на оние слуги што ќе ги затече господарот будни, кога ќе си дојде! Вистина ви велам, тој ќе се препаша и ќе им рече да седнат, па ќе пристапи и ќе им служи.

³⁸А ако дојде и на втора или на трета ноќна стража, и ги затекне така, блазе на тие слуги!

³⁹Знајте го и тоа дека, ако домаќинот на куќата би знаел во кој час ќе дојде крадецот, тој би седел буден и не би дозволил да му ја поткопаат куќата.

⁴⁰Затоа и вие, бидете подготвени, зашто Синот Човечки ќе дојде во часот кога не се надевате!“

⁴¹А Петар Му рече: „Господи, за нас ли ја кажуваш оваа парабола, или за сите?“

⁴²Тогаш Господ рече: „Кој е тој верен и разборит управител, кого го поставил неговиот господар над своите слуги, за да им ја дава потребната храна навреме?

⁴³Блазе на тој слуга, чиј господар, кога ќе дојде, ќе го затекне така да постапува!

⁴⁴Вистина ви велам дека тој ќе го постави него над целиот свој имот.

⁴⁵Ако, пак, тој слуга си рече во срцето свое: ‚Нема скоро да дојде мојот господар!‘, па почне да ги тепа слугите и слугинките, да јаде и пие и да се опива,

⁴⁶господарот на тој слуга ќе дојде во ден во кој не очекува, и во час што не го знае, па ќе го оддели и ќе го постави меѓу неверните.

⁴⁷А оној слуга кој ја знае волјата на својот господар и не се приготвил и не постапил според волјата негова, ќе биде многу биен.

⁴⁸Кој, пак, не знаел и направил нешто што заслужува тепање, ќе биде малку тепан. Кому му е многу дадено, многу и ќе се бара од него; и кому му е доверено повеќе, повеќе ќе се бара од него.

⁴⁹Јас дојдов да фрлам оган на земјата и колку би сакал да се беше веќе разгорел.

⁵⁰Со крштавање треба да се крстам и колку Ми е мачно додека не се сврши тоа.

⁵¹Мислите ли дека сум дошол да дадам мир на земјата? Не, ви велам, туку разделеност.

⁵²Зашто отсега, пет члена во една иста куќа ќе бидат разделени: тројца против двајца и двајца против тројца.

⁵³Ќе се разделат татко против син и син против татко; мајка против ќерка и ќерка против мајка; свекрва против снаата своја и снаа против свекрвата своја.“

⁵⁴А на народот му рече: „Кога гледате дека се крева облак од запад, тогаш велите: ‚Ќе врне дожд!‘ И тоа се случува.

⁵⁵А кога дува јужниот ветар, велите: ‚Ќе биде горештина!‘ Па така и бива.

⁵⁶Лицемери, знаете како да го толкувате лицето на небото и земјата, зошто ова време не умеете да го толкувате?

⁵⁷Зошто тогаш сами од себе не судите што е праведно?

⁵⁸Кога одиш со својот обвинител пред власта, потруди се уште по патот да се измириш со него, за да не те предаде на судијата, а судијата на извршителот и тој да те фрли в затвор.

⁵⁹Ти велам, оттаму нема да излезеш, сѐ додека не ја дадеш и последната пара.“