Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Лука 14 Bible Online

Лука 14 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Лука 14

¹Еднаш во сабота влезе кај еден од фарисејските старешини и јадеше леб; а тие Го надгледуваа.

²Одеднаш застана пред Него еден човек болен од водена болест.

³Исус ги запраша закониците и фарисеите, велејќи: „Дозволено ли е да се лекува во сабота?“

⁴А тие молчеа. Тогаш Исус го допре, го излекува и го пушти.

⁵Потоа им рече: „Кој од вас ако му падне в бунар вол или син, нема да го извади веднаш, иако е сабота?“

⁶Не можеа ништо да Му одговорат на тоа.

⁷А кога забележа како поканетите ги одбираат почесните места, им кажа парабола и рече:

⁸„Ако те покани некој на свадба, не седнувај на почесно место, зашто, ако случајно е поканет некој со поголема чест од тебе,

⁹тогаш би можел да дојде оној што ве поканил и тебе и него, па да рече: ‚Отстапи го местото на овој!‘ и тогаш, засрамен ќе седнеш на последното место.

¹⁰Но, кога ќе бидеш поканет, оди и седни на последното место, та оној што те поканил, штом дојде, да ти каже: ‚Пријателе, премести се погоре!‘ Тогаш ќе имаш чест пред сите оние што седат заедно со тебе на трпезата.

¹¹Зашто, секој што се возвишува, ќе биде понизен; а тој што се понизува, ќе биде возвишен.“

¹²А и на оној што го беше поканил, му рече: „Кога даваш ручек или вечера, не кани ги пријателите свои, ниту браќата свои, ни роднините свои, ниту богатите соседи, за да не те поканат и тие некогаш и да ти биде возвратено.

¹³Но, кога даваш гозба, повикај ги сиромасите, куците, слепите.

¹⁴И ќе бидеш блажен, зашто тие немаат со што да ти возвратат, и затоа ќе ти биде возвратено при воскресението на праведните.“

¹⁵А кога го слушна тоа еден од оние што седеа со Него на трпезата, Му рече: „Блажен е оној кој ќе јаде леб во царството Божјо!“

¹⁶А Тој му одговори: „Еден човек приготви голема вечера и покани мнозина;

¹⁷и кога беше време за вечерата, го прати слугата свој да им каже на поканетите: ‚Дојдете, зашто веќе сѐ е подготвено!‘

¹⁸И почнаа сите, како договорени, да откажуваат; првиот му рече: ‚Купив нива и ќе треба да одам да ја видам; те молам, извини ме!‘

¹⁹Вториот рече: ‚Купив пет ѕевгари волови и одам да ги пробам; те молам, извини ме!‘

²⁰Третиот рече: ‚Се оженив и затоа не можам да дојдам.‘

²¹Кога се врати слугата, му го кажа тоа на својот господар. Тогаш се расрди домаќинот на куќата и му рече на својот слуга: ‚Оди бргу по плоштадите и улиците градски и донеси ги тука бедните, слабите, куците и слепите!‘

²²И рече слугата: ‚Господаре, направив како што ми заповеда и уште има место.‘

²³И му рече господарот на слугата: ‚Излези по патиштата и меѓу оградите и убеди ги да дојдат за да ми се наполни куќата!‘

²⁴Зашто, ви велам: никој од оние што беа повикани нема да вкуси од вечерата Моја.“ [9]

²⁵Со Него одеше многу народ; и Тој се заврте и им рече:

²⁶„Ако некој дојде кај Мене и не го намрази татка си и мајка си, жена си и децата свои, браќата и сестрите, па дури и душата своја, тој не може да биде Мој ученик.

²⁷И, кој не го носи својот крст, и не оди по Мене, не може да биде Мој ученик.

²⁸Зашто, кој од вас, кој сака да соѕида кула, нема да седне најнапред за да направи сметка колку ќе чини и дали има сѐ што е потребно за нејзиното довршување?

²⁹Во спротивно, ако веќе ги поставил темелите, а не може да ја доврши, сите што гледаат, ќе почнат да му се смеат,

³⁰и да зборуваат: ‚Овој човек почна да ѕида и не може да доврши.‘

³¹Или кој цар, кога тргнува во војна против друг цар, нема да седне најнапред да се посоветува, може ли со десет илјади да издржи пред оној што иде против него со дваесет илјади?

³²Ако не може, додека е другиот уште далеку, ќе прати пратеници и ќе моли за мир.

³³Така и ниеден од вас, кој нема да се откаже од сѐ што има, не може да биде Мој ученик.“

³⁴„Солта е добро нешто, но ако таа облутави, со што ќе се соли?

³⁵Ниту на земјата, ниту на ѓубрето нема да му е потребна; па затоа ја фрлаат надвор. Кој има уши да слуша, нека чуе!“