Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Лука 17 Bible Online

Лука 17 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Лука 17

¹И им рече Исус на учениците Свои: „Доаѓањето на соблазните е неизбежно, но тешко на оној преку кого доаѓаат;

²за него би било подобро да му обесат воденички камен на вратот и да го фрлат в море, отколку да соблазни еден од овие помали.

³Внимавајте на себе. Ако згреши против тебе братот твој, укори го, и ако се покае — прости му.

⁴И ако седумпати на ден згреши против тебе и седумпати на ден дојде и ти рече: ‚Се каам‘ — прости му.“

⁵И Му рекоа апостолите на Господ: „Засили ни ја верата!“

⁶А Господ им рече: „Кога би имале вера колку синаповото зрно и ѝ речете на онаа црница: ‚Откорни се и пресади се в море!‘ — таа би ве послушала.

⁷Кој од вас, кога ќе се врати од поле неговиот слуга, кој орал или чувал овци, веднаш ќе му рече: ‚Дојди бргу и седни на трпеза!‘

⁸Нема ли да му каже: ‚Приготви ми да вечерам, препаши се и служи ме додека јадам и пијам, а потоа ти јади и пиј!‘

⁹Зар ќе му благодари на тој слуга што ја исполнил неговата заповед? Мислам, не.

¹⁰Па така и вие, откако ќе исполните сѐ што ви е заповедано, речете: ‚Ние сме слуги бесполезни, зашто го извршивме она што бевме должни да го извршиме.‘“

¹¹А кога одеше за Ерусалим, Тој поминуваше меѓу Самарија и Галилеја.

¹²Кога влегуваше во едно село, Го сретнаа десет лепрозни и застанаа подалеку,

¹³па со силен глас повикаа: „Исусе Учителе, смилувај се!“

¹⁴Штом ги виде, им рече: „Отидете и покажете им се на свештениците!“ И тие, уште додека одеа, се очистија.

¹⁵А еден од нив, кога виде дека е излекуван, се врати и Го прослави Бога гласно;

¹⁶и падна ничкум пред нозете Негови, благодарејќи Му. А тој беше Самарјанин.

¹⁷Исус, пак, одговори и рече: „Зар не се излекуваа десетмина? Каде се другите девет?

¹⁸Зарем не се најдоа да се вратат и другите и да Му воздадат слава на Бога, туку само овој туѓинец?“

¹⁹И му рече: „Стани, оди си! Твојата вера те спаси!“

²⁰Запрашан од фарисеите кога ќе дојде царството Божјо, Тој им одговори: „Царството Божјо нема да дојде преку нешто што може да се забележи,

²¹ниту, пак, ќе може да се каже: ‚Еве, овде е‘ или: ‚Еве, онде е‘. Зашто царството Божјо е во вас внатре.“

²²И им рече: „Ќе дојдат дни, кога ќе копнеете да видите еден од деновите на Синот Човечки, и нема да видите:

²³и кога ќе ви речат: ‚Еве Го, овде е‘ или: ‚Еве, онде е‘. — Не одете и не барајте!

²⁴Зашто, како што молњата, кога ќе светне од едниот крај на небото го осветлува и другиот, така ќе биде и Синот Човечки во Својот ден.

²⁵Но, најнапред Тој треба многу да пострада и да биде отфрлен од овој род.

²⁶Како што беше во Ноевите дни, така ќе биде и во деновите на Синот Човечки:

²⁷јадеа, пиеја, се женеа, се мажеа, сѐ до оној ден, кога Ное влезе во ковчегот, и дојде потопот, па ги погуби сите.

²⁸Исто така, како што беше во Лотовите дни: јадеа, пиеја, купуваа, продаваа, садеа, ѕидаа;

²⁹но во истиот ден, кога излезе Лот од Содом, падна од небото оган и сулфур и ги изгоре сите;

³⁰така ќе биде и во денот кога ќе се јави Синот Човечки.

³¹Во тој ден, кој е на покрив, а покуќнината му е в куќи, нека не слегува да ја земе; а кој е в поле, исто така, да не се враќа.

³²Сетете се на Лотовата жена.

³³Кој сака да го спаси својот живот, ќе го погуби; а кој ќе го погуби, ќе го спаси.

³⁴Ви велам: во таа ноќ ќе бидат двајца на една постела: едниот ќе го земат, а другиот ќе го остават;

³⁵две жени ќе мелат заедно: едната ќе ја земат, а другата ќе ја остават.“

³⁷И, кога одговорија, Му рекоа: „Каде, Господи?“ А Тој им рече: „Каде што е лешот, таму ќе се соберат и орлите.“