Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Лука 2 Bible Online

Лука 2 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Лука 2

¹Во тоа време излезе заповед од царот Август за попис на сите жители.

²Тоа беше прв попис за време на управувањето на Квириниј со Сирија.

³И отидоа сите да се запишат, секој во својот град.

⁴Па така и Јосиф, бидејќи беше од Галилеја, од градот Назарет, отиде во Јудеја, во градот Давидов, наречен Витлеем, бидејќи беше од домот и племето Давидово,

⁵за да се запише со Марија, неговата свршеница, која беше тешка.

⁶А кога беа таму, нејзе ѝ дојде времето да роди.

⁷Го роди својот Син првенец, Го пови и Го положи во јасли, зашто за нив немаше место во гостилницата.

⁸Во тој крај имаше пастири, кои ноќеваа таму и го чуваа своето стадо.

⁹И одеднаш им пристапи ангел Господов и славата Господова ги осветли; и се уплашија многу.

¹⁰А ангелот им рече: „Не плашете се! Еве, ви навестувам голема радост, која ќе биде за сите луѓе;

¹¹зашто денеска ви се роди во градот Давидов Спасител, Кој е Христос Господ.

¹²Ова ќе ви биде знак: ќе најдете повиен Младенец, кој лежи во јасли.“

¹³И одеднаш со ангелот се јави многубројно небесно воинство, кое Го славеше Бога, велејќи:

¹⁴„Слава на Бога во висините, а на земјата мир, меѓу луѓето добра волја!“

¹⁵Кога си отидоа ангелите од нив на небо, пастирите си рекоа меѓу себе: „Да појдеме во Витлеем и да го видиме претскажаниот настан што ни го соопшти Господ.“

¹⁶И дојдоа брзо и ги најдоа Марија и Јосиф со Младенецот кој лежеше во јасли.

¹⁷А штом го видоа, соопштија за претскажувањето што им беше речено за Тоа Дете.

¹⁸И сите што слушаа се восхитуваа на она што им го говореа пастирите.

¹⁹А Марија ги зачува сите тие зборови, сложувајќи ги во срцето свое.

²⁰И се вратија пастирите, славејќи Го и фалејќи Го Бога за сѐ она што чуја и видоа, како што им беше речено.

²¹А кога се навршија осум дена и Детето требаше да Го обрезат, Му дадоа име Исус, како што беше наречено од ангелот уште пред да биде зачнат во утробата.

²²И кога се навршија деновите за нивното очистување, според законот на Мојсеј, Го донесоа во Ерусалим за да Го претстават пред Господ,

²³како што е напишано во Законот Господов дека секое првородено машко дете треба да Му се посвети на Господ;

²⁴и да се принесе жртва, како што е речено во Законот Господов, две гугутки или две гулапчиња.

²⁵А во Ерусалим живееше тогаш еден човек по име Симеон; и тој човек, кој беше праведен и благочестив, ја очекуваше утехата Израелова; и Светиот Дух беше на него.

²⁶Нему Светиот Дух му беше прорекол дека нема да види смрт, додека не Го види Христос Господов.

²⁷И поттикнат од Духот, дојде во храмот. Па, кога родителите Го донесоа детето Исус за да го извршат со Него она што беше вообичаено, според Законот,

²⁸тој Го зеде во своите раце, Го благослови Бога и рече:

²⁹„Сега го отпушташ Својот слуга во мир, Господаре, според зборот Твој,

³⁰зашто очите мои го видоа спасението Твое

³¹што си го приготвил пред лицето на сите народи;

³²светлина за просвета на незнабошците и слава на Твојот народ, Израел.“

³³А Јосиф и мајка Му се восхитуваа на она што зборуваше за Него.

³⁴Па ги благослови Симеон и ѝ рече на Марија, мајката Негова: „Еве, Овој е поставен за паѓање и издигнување на мнозина во Израел, и е знак против Кого ќе се говори.

³⁵А и тебе самата, меч ќе ти ја прободе душата, за да се откријат мислите на многу срца.“

³⁶Таму беше и пророчицата Ана, ќерката Фануилова, од Асировото племе. Таа беше во поодминати години, а со мажот проживеала само седум години, по моминството свое.

³⁷Таа беше вдовица на околу осумдесет и четири години. Не се оддалечуваше од храмот и Му служеше на Бога со пост и молитва, дење и ноќе.

³⁸Во тој час пристапи и таа и почна да Го слави Господ и им прикажуваше за Него на сите што очекуваа избавување на Ерусалим.

³⁹И кога извршија сѐ по Законот Господов, се вратија во Галилеја, во градот свој Назарет.

⁴⁰А Детето растеше и крепнеше со духот, исполнувајќи се со мудрост; и благодатта Божја беше врз Него.

⁴¹И секоја година родителите Негови одеа во Ерусалим на празникот Пасха.

⁴²А кога Тој беше на дванаесет години, тие отидоа во Ерусалим, според обичајот за празникот.

⁴³Но, кога се завршија празничните денови, додека се враќаа дома, детето Исус остана во Ерусалим; а Неговите родители не го забележаа тоа.

⁴⁴Мислејќи дека е Тој меѓу сопатниците, изминаа еден ден пат и почнаа да Го бараат меѓу роднините и познатите.

⁴⁵Па, бидејќи не Го најдоа, се вратија во Ерусалим да Го бараат.

⁴⁶По три дни Го најдоа во храмот како седи меѓу учителите, ги слуша и ги прашува;

⁴⁷сите што Го слушаа, беа восхитени од Неговата остроумност и од Неговите одговори!

⁴⁸Кога Го видоа, се зачудија; и Неговата мајка Му рече: „Синко, зошто ни направи така? Ете, татко ти и јас се измачивме, барајќи Те.“

⁴⁹А Тој рече: „Што сте Ме барале? Зар не знаете дека Јас треба да бидам во она коешто е на Мојот Татко?“

⁵⁰Но тие не ги разбраа зборовите што им ги кажа Тој.

⁵¹И Тој слезе со нив, па дојде во Назарет и им беше послушен. А мајка Му ги зачува сите тие настани во срцето свое.

⁵²Исус, пак, напредуваше во мудроста и возраста и во милост кај Бога и кај луѓето.