Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Лука 23 Bible Online

Лука 23 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Лука 23

¹И сето мноштво се крена, па Го поведоа кај Пилат,

²и почнаа да Го обвинуваат, говорејќи: „Го најдовме Овој како го одвраќа народот наш и забранува да се дава данок на царот, и вели за Себе дека е Тој Христос и Цар.“

³Пилат Го запраша, велејќи: „Ти ли си Царот Јудејски?“ Тој одговори и му рече: „Ти велиш.“

⁴Пилат им рече на првосвештениците и на народот: „Јас не наоѓам никава вина кај Овој Човек.“

⁵Но тие и понатаму велеа дека Тој го побунува народот и поучува по цела Јудеја, почнувајќи од Галилеја па до овде.

⁶А Пилат, штом чу за Галилеја, запраша: „Зар е Овој Човек Галилеец?“

⁷И кога разбра дека е Тој од областа Иродова, Го испрати кај Ирод, кој во тоа време, исто така, беше во Ерусалим.

⁸Ирод, кога Го виде Исус, се зарадува многу, бидејќи одамна имаше желба да го види, зашто беше слушал многу за Него, па се надеваше дека ќе види некое чудо направено од Него,

⁹и Му поставуваше многу прашања, но Тој ништо не одговори.

¹⁰А првосвештениците и книжниците стоеја и непрекинато Го обвинуваа.

¹¹Ирод, пак, со војниците свои, откако Го понизи и Му облече светла облека, Го прати пак кај Пилат.

¹²Во тој ден Пилат и Ирод станаа пријатели, зашто порано беа скарани меѓу себе.

¹³Пилат ги повика првосвештениците, управниците и народот,

¹⁴па им рече: „Ми го доведовте Овој Човек како бунтовник на народот; а еве, јас пред вас Го испитав и не најдов кај Него никаква вина во она, за што Го обвинувате;

¹⁵и Ирод исто така, зашто Го пратив и кај него; и ете, Тој не направил ништо што би заслужувало смрт;

¹⁶па затоа ќе го камшикувам и ќе Го пуштам.“

¹⁷А тој требаше за празникот да им ослободи еден затвореник.

¹⁸Но сиот народ повика, говорејќи: „Земи Го Овој, а пушти ни го Варава!“

¹⁹Варава беше фрлен в затвор заради некаква буна во градот и убиство.

²⁰Пилат одново извика гласно дека сака да Го пушти Исус.

²¹Но тие викаа, велејќи: „Распни Го, распни!“

²²Тој и по третпат им рече: „Та какво зло направил Овој? Јас не најдов во Него ништо што заслужува смрт; па затоа ќе Го камшикувам и ќе Го пуштам.“

²³Но сите постојано настојуваа со голем вик и бараа да биде распнат; и надвладеа нивниот вик и оној на првосвештениците.

²⁴И Пилат одлучи да го исполни нивното барање,

²⁵па им го пушти затвореникот кој беше во темница заради бунт и убиство, оној за кого молеа; и Исус им го предаде на нивната волја.

²⁶И кога Го поведоа, Го фатија некој си Симон Киринеец, кој се враќаше од нива, и му го ставија крстот, за да го носи по Исус.

²⁷А по Него одеа многу луѓе и жени, кои плачеа и ридаа за Него.

²⁸Но Исус, кога се заврте кон нив, им рече: „Ќерки ерусалимски, не плачете за Мене, туку плачете за себе и за своите деца;

²⁹зашто, ете, се приближуваат деновите кога ќе се рече: ‚Блазе на неплодните и на утробите што не родиле и на градите што не доеле!‘

³⁰Тогаш ќе почнат да им велат на планините: ‚Паднете врз нас‘, и на ридиштата, ‚покријте нѐ!‘

³¹Зашто, кога ова го прават со зеленото дрво, што ќе биде тогаш со сувото?“

³²Водеа и двајца злосторници, за да ги погубат со Него.

³³И кога дојдоа на местото, наречено Черепница, Го распнаа таму Него и злосторниците, едниот оддесно, а другиот одлево.

³⁴А Исус рече: „Оче, прости им, зашто не знаат што прават!“ И кога го делеа облеклото Негово, фрлија ждрепка.

³⁵А народот стоеше и гледаше; се потсмеваа заедно со народот и првосвештениците, велејќи: „Други спаси, нека Се спаси и Сам, ако е Тој Христос, избраникот Божји!“

³⁶Исто така и војниците се подигруваа со Него; приближувајќи се, тие Му принесуваа оцет,

³⁷и велеа: „Ако си Ти Царот Јудејски, спаси се Сам!“

³⁸А над Него имаше натпис, напишан на грчки, латински и еврејски: „Овој е Царот Јудејски.“

³⁹Еден од распнатите злосторници хулеше на Него, велејќи: „Ако си Ти Христос, спаси се Себе Самиот и нас!“

⁴⁰А другиот, кога одговори, го искара и рече: „Зар и од Бога не се плашиш, кога си веќе и сам осуден?

⁴¹Ние сме праведно осудени, зашто примивме заслужена казна според нашите дела; но Тој ништо лошо не направил.“

⁴²И Му рече на Исус: „Сети се на мене, Господи, кога ќе дојдеш во царството Свое!“

⁴³А Исус му рече: „Вистина ти велам: денес ќе бидеш со Мене во рајот!“

⁴⁴А беше веќе околу шестиот час и настана мрак по целата земја, до деветтиот час;

⁴⁵и сонцето потемне, и завесата на храмот се расцепи преку средината.

⁴⁶А Исус извика гласно и рече: „Оче, во Твои раце Го предавам Својот дух!“ И штом го рече тоа, издивна.

⁴⁷Стотникот, пак, кога виде што стана, Го прослави Бога и рече: „Навистина Овој Човек бил праведник!“

⁴⁸И сиот народ што беше се собрал да гледа, кога виде што стана, се враќаше удирајќи се в гради.

⁴⁹А сите Негови познати, и жените, што Го следеа од Галилеја, стоеја подалеку и го гледаа тоа.

⁵⁰А ете, се најде и човек по име Јосиф, член на советот, добар и праведен човек.

⁵¹Тој не ја одобри одлуката на советот и делата нивни. Беше од јудејскиот град Ариматеја. А и самиот го очекуваше царството Божјо.

⁵²Па така тој отиде кај Пилат и го измоли телото Исусово;

⁵³па Го симна и обви во платно, Го положи во гроб издлабен во камен, во кој уште никој не беше положен.

⁵⁴Тој ден беше петок, и саботата веќе настапуваше.

⁵⁵По него одеа и жените, што беа дошле со Исус од Галилеја, и го видоа гробот и полагањето на телото Негово.

⁵⁶А потоа се вратија, приготвија мириси и миро, а во саботата одмараа според заповедта.