Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Јован 4 Bible Online

Јован 4 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Јован 4

¹Кога разбра Исус дека фарисеите чуле дека Тој придобива повеќе ученици отколку Јован и крштаваше,

²макар што Самиот Исус не крштаваше, туку учениците Негови,

³ја напушти Јудеја и отиде пак во Галилеја.

⁴Требаше да мине преку Самарија.

⁵Така, дојде во самарјанскиот град, наречен Сихар, близу до земјиштето, што му го даде Јаков на својот син Јосиф.

⁶Таму беше изворот на Јаков. И Исус, изморен од патот, седна покрај изворот; а беше околу шестиот [5] час.

⁷Дојде една жена од Самарија, за да полни вода. Исус ѝ рече: „Дај Ми да пијам!“

⁸А учениците Негови беа отишле во градот да купат храна.

⁹Жената Самарјанка Му рече: „Како Ти, Јудеец, бараш од мене, жена Самарјанка, да пиеш?“ Зашто Јудејците со Самарјаните не се мешаат.

¹⁰Исус ѝ одговори и рече: „Кога би го знаела дарот Божји и Кој е Овој што ти вели: ‚Дај Ми да пијам‘ — ти самата би побарала од Него и Тој би ти дал жива вода.“

¹¹Жената Му рече: „Господи, Ти нема со што да нацрпеш, а кладенецот е длабок; од каде, пак, имаш жива вода?

¹²Зар си Ти поголем од нашиот татко Јаков, кој ни го даде овој кладенец!? И самиот тој пиеше од него, и синовите негови, и добитокот негов!“

¹³Исус ѝ одговори и рече: „Секој што пие од оваа вода, пак ќе ожедни;

¹⁴а кој пие од водата, што ќе му ја дадам Јас, нема никогаш да ожедни; таа во него ќе стане извор на вода што ќе тече во живот вечен.“

¹⁵Жената Му рече: „Господи, дај ми таква вода за да не ожеднувам, ниту да идам овде за полнење!“

¹⁶Исус ѝ рече: „Оди, повикај го твојот маж и дојди тука!“

¹⁷Жената одговори и Му рече: „Немам маж.“ Исус ѝ рече: „Право кажа дека немаш маж;

¹⁸зашто петмина мажи си имала и овој, што го имаш сега, не ти е маж; право рече.“

¹⁹Жената Му одговори: „Господи, гледам дека си Ти пророк!

²⁰Нашите татковци се поклонуваа на оваа планина, а вие велите дека во Ерусалим е местото каде што треба да се поклонуваме.“

²¹Исус ѝ рече: „Жено, верувај Ми дека доаѓа време кога ни на оваа планина, ниту во Ерусалим не ќе се поклонувате на Отецот.

²²Вие му се поклонувате на она што не го знаете, а ние се поклонуваме на она што го знаеме; зашто спасението е од Јудејците.

²³Но иде време и веќе дошло кога вистинските поклоници ќе Му се поклонуваат на Отецот со дух и вистина, зашто Отецот сака такви да бидат оние кои Му се поклонуваат.

²⁴Бог е Дух и оние што Му се поклонуваат, треба да се поклонуваат со дух и со вистина.“

²⁵Жената Му рече: „Знам дека ќе дојде Месија, наречен Христос; кога ќе дојде Тој, сѐ ќе ни каже.“

²⁶А Исус ѝ рече: „Јас сум, Кој зборува со тебе.“

²⁷И тогаш дојдоа учениците Негови и се зачудија дека говореше со жена; но ниеден не Му рече: „Што сакаш?“ или: „Зошто зборуваш со неа?“

²⁸А жената ја остави својата стомна и отиде в град и им рече на луѓето:

²⁹„Дојдете, видете Го човекот Кој ми кажа сѐ што сум направила. Да не е Тој Христос?“

³⁰Тогаш тие излегоа од градот и тргнаа кон Него.

³¹Во тоа време, пак, учениците Го молеа, велејќи: „Рави, јади!“

³²Но Тој им рече: „Јас имам храна за јадење, што вие не ја знаете.“

³³Тогаш учениците си проговорија меѓу себе: „Да не Му донел некој да јаде?“

³⁴А Исус им рече: „Мојата храна е да ја исполнувам волјата на Оној Кој Ме пратил и да го извршам Неговото дело.

³⁵Не велите ли вие дека уште четири месеци, па ќе настане жетва? А јас, пак, ви кажувам: подигнете го погледот и видете ги нивите како побелеле, готови за жетва.

³⁶И жетварот веќе добива плата и собира плод за вечен живот, та да се радуваат заедно и сејачот и жетварот.

³⁷Зашто во ова вистинита станува поговорката: ‚Еден сее, а друг жнее.‘

³⁸Јас ве испратив да го жнеете она за што не сте се труделе; други се трудеа, а вие влеговте во нивниот труд.“

³⁹И мнозина Самарјани од тој град поверуваа во Него поради зборовите на жената која сведочеше: „Ми кажа сѐ што сум направила.“

⁴⁰Кога дојдоа, пак, Самарјаните кај Него, Го замолија да остане кај нив. И Тој остана таму два дена.

⁴¹И уште повеќе поверуваа поради словото Негово;

⁴²а на жената ѝ велеа: „Сега веќе не веруваме само заради твоето кажување, зашто сами чувме и знаеме дека Тој е Спасителот на светот, Христос.“

⁴³А по два дни, Тој замина оттаму и отиде во Галилеја.

⁴⁴Зашто Сам Исус беше посведочил дека пророкот во своето родно место нема почит.

⁴⁵Кога дојде, пак, во Галилеја, Галилејците Го примија, зашто беа виделе сѐ што извршил во Ерусалим на празникот; зашто и тие беа на празникот.

⁴⁶И така, Исус пак дојде во Кана Галилејска, каде што беше претворил вода во вино. Имаше еден царски човек, чиј син беше болен во Капернаум.

⁴⁷Тој, штом чу дека Исус пристигнал од Јудеја во Галилеја, отиде кај Него и Го замоли да слезе и да му го излекува синот, зашто беше на умирање.

⁴⁸А Исус му рече: „Ако не видите знаци и чуда, нема да поверувате?“

⁴⁹Царскиот човек Му рече: „Господи, дојди додека уште не ми умрело детето!“

⁵⁰А Исус му одговори: „Оди си! Твојот син е жив!“ И човекот поверува на зборот што му го кажа Исус и си замина.

⁵¹И веднаш, уште додека слегуваше, го сретнаа слугите негови и му јавија: „Синот твој е жив!“

⁵²А тој ги праша за часот кога му станало полесно. Тие му одговорија: „Од вчера во седмиот час веќе нема треска.“

⁵³Тогаш таткото разбра дека тоа станало во истиот час кога Исус му рече: „Твојот син е жив!“ И поверува тој и целиот негов дом.

⁵⁴Ова беше второто чудо што го изврши Исус, кога пристигна од Јудеја во Галилеја.