Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Јован 6 Bible Online

Јован 6 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Јован 6

¹Потоа Исус отиде на другата страна од Галилејското Море, наречено Тиверијадско.

²И по него одеше многу народ, зашто ги гледаа чудата Негови што ги вршеше над болните.

³А Исус отиде во гората и таму седеше со учениците Свои.

⁴И наближуваше јудејскиот празник Пасха.

⁵Исус, пак, откако ги подигна очите, виде дека кон Него иде многу народ му рече на Филип: „Од каде да купиме леб за да јадат овие?“

⁶А тоа го рече за да го искуша, зашто Сам знаеше што ќе направи.

⁷Филип Му одговори: „Не ќе им биде доволно леб за двесте денарии, па да добие секој од нив по малку!“

⁸Еден од учениците Негови, Андреј, братот на Симон Петар, Му рече:

⁹„Овде се наоѓа едно момче кое има пет јачменови лебови и две риби; но што е тоа за толку души?“

¹⁰Исус рече: „Кажете им на луѓето да поседнат!“ А на тоа место имаше многу трева. Тогаш поседнаа луѓето, на број околу пет илјади.

¹¹Исус ги зеде лебовите, заблагодари и им ги подаде на оние што поседнаа; исто така и од рибите, кој колку сакаше.

¹²А кога се наситија, им рече на учениците Свои: „Соберете ги останатите парчиња за да не се загуби ништо!“

¹³И од петте јачменови лебови собраа и наполнија дванаесет кошници парчиња, што им преостанаа на оние што јадеа.

¹⁴Луѓето, кога го видоа чудото што го направи Исус, рекоа: „Овој е навистина Пророкот Кој требаше да дојде на светот!“

¹⁵Но Исус, штом разбра дека сакаат да дојдат и да Го фатат за да го прогласат за цар, се повлече Сам во гората.

¹⁶А приквечер, учениците Негови слегоа до морето,

¹⁷влегоа во кораб и тргнаа преку морето кон Капернаум.

¹⁸Морето, пак, се подигаше, зашто дуваше силен ветар.

¹⁹И кога беа поминале дваесет и пет — до триесет стадии [7], Го видоа Исус како оди по морето и се приближува кон коработ, па се уплашија.

²⁰Но Тој им рече: „Јас сум, не плашете се!“

²¹Тие сакаа да Го примат во коработ и веднаш коработ пристигна до брегот, каде што одеа.

²²Утредента наутро народот, што стоеше од другата страна на морето, забележа дека таму немаше друг кораб, освен еден, во кој влегоа учениците Негови, и дека Исус не влезе во коработ со учениците Свои, а тие сами заминаа.

²³И други кораби дојдоа од Тиверијада, близу до она место каде што беа јале леб, по благословувањето Господово.

²⁴И кога видоа луѓето дека Исус не беше таму, ниту учениците Негови, влегоа сами во кораби и дојдоа во Капернаум да Го бараат Исус.

²⁵И штом Го најдоа отаде морето, Му рекоа: „Рави, кога дојде овде?“

²⁶А Исус им одговори и рече: „Вистина, вистина ви велам: вие не Ме барате затоа што видовте чуда, туку затоа што јадевте од лебовите и се наситивте.

²⁷Работете не за храна што се расипува, туку за храна што останува за вечен живот и која ќе ви ја даде Синот Човечки, зашто врз Него ставил печат Бог Отецот.“

²⁸А тие Му рекоа: „Што да правиме за да извршуваме Божји дела?“

²⁹Исус им одговори и рече: „Божјото дело е ова: да поверувате во Оној Кого Го испрати Тој.“

³⁰А тие Му рекоа: „Каков знак ќе ни покажеш да видиме и да поверуваме? Што ќе направиш?

³¹Татковците наши јадеа мана во пустината, како што е напишано: ‚Леб од небото им даде да јадат.‘“

³²Но Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам: не ви даде Мојсеј леб од небото, туку Мојот Отец ви дава вистински леб од небото.

³³Зашто лебот Божји е Оној, Кој слегува од небото и му дава живот на светот.“

³⁴Тогаш тие Му рекоа: „Господи, давај ни го секогаш тој леб!“

³⁵А Исус им рече: „Јас сум лебот на животот; кој доаѓа кај Мене, нема да огладни и кој верува во Мене, нема никогаш да ожедни.

³⁶Но ви реков: вие и Ме видовте и пак не верувате.

³⁷Сѐ што Ми дава Отецот, ќе дојде кај Мене; а кој доаѓа кај Мене, нема да го избркам надвор;

³⁸зашто Јас слегов од небото не да ја извршувам Мојата волја, туку волјата на Отецот, Кој Ме прати.

³⁹А волјата на Отецот, Кој Ме прати, е оваа: од сѐ што Ми дал да не загубам ништо, туку да го воскреснам во последниот ден.

⁴⁰Волјата на Оној што Ме прати е: секој што ќе го види Синот и ќе поверува во Него да има вечен живот, а Јас ќе го воскреснам во последниот ден.“

⁴¹Се разгневија против Него Јудејците, зашто рече: „Јас сум лебот што слезе од небото“,

⁴²и зборуваа: „Зар не е Овој Исус, Јосифовиот син, Чиј татко и мајка ги познававме? Како тогаш Тој вели: ‚Слегов од небото.‘“

⁴³Им одговори Исус и рече: „Не мрморете меѓу себе.

⁴⁴Никој не може да дојде кај Мене, ако не го привлече Отецот, Кој Ме прати; и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.

⁴⁵Кај Пророците е напишано: ‚И ќе бидат сите од Бога научени.‘ Секој што чул од Отецот и се научил, доаѓа кај Мене.

⁴⁶Но тоа не значи дека некој Го видел Бога, освен Оној Кој е од Бога; само Тој го видел Отецот.

⁴⁷Вистина, вистина ви велам: Кој верува во Мене има вечен живот.

⁴⁸Јас сум лебот на животот.

⁴⁹Татковците ваши јадеа мана во пустината и умреа;

⁵⁰а ова е леб што доаѓа од небото, и оној, кој јаде од него, нема да умре.

⁵¹Јас сум живиот леб што слезе од небото; кој јаде од овој леб, ќе живее вечно; а лебот што ќе го дадам Јас, е Моето тело, што ќе го предадам за животот на светот.“

⁵²Јудејците пак почнаа да се препираат меѓу себе, велејќи: „Како може Овој да ни го даде телото Свое да го јадеме?“

⁵³А Исус им рече: „Вистина, вистина ви кажувам: ако не го јадете телото на Синот Човечки и не ја пиете крвта Негова, не ќе имате живот во себе.

⁵⁴Кој го јаде Моето тело и ја пие Мојата крв, има живот вечен и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.

⁵⁵Зашто Моето тело е вистинска храна, и Мојата крв — вистинска напивка.

⁵⁶Кој јаде од Моето тело и пие од Мојата крв, ќе биде во Мене и Јас во него.

⁵⁷Како што Ме прати живиот Отец и Јас живеам преку Отецот, така и тој што јаде од Мене, ќе живее преку Мене.

⁵⁸Ова е лебот што слезе од небото, а не како татковците ваши што јадеа мана и изумреа; кој јаде од овој леб, ќе живее довека.“

⁵⁹Ова го кажа Исус во синагогата, кога поучуваше во Капернаум.

⁶⁰Тогаш мнозина од учениците Негови, кои слушаа, рекоа: „Тешки се овие зборови! Кој може да ги слуша!?“

⁶¹А Исус, знаејќи во Себе дека учениците Негови се бунат против тоа, им рече: „Зар ова ве соблазнува?

⁶²А што ако Го видите Синот Човечки како се вознесува горе, каде што бил порано?

⁶³Духот е тој што оживува; телото ништо не помага. Зборовите што ви ги кажав се дух и живот.

⁶⁴Но има меѓу вас и некои што не веруваат.“ Исус знаеше од почеток кои се тие што не веруваат и кој е тој што ќе го предаде.

⁶⁵И рече: „Затоа ви зборувам дека никој не може да дојде кај Мене, ако не му биде дадено од Мојот Отец.“

⁶⁶Од тоа време мнозина од Неговите ученици се повлекоа и не одеа веќе со Него.

⁶⁷Тогаш им рече Исус на дванаесетте: „Да не сакате и вие да си отидете?“

⁶⁸А Симон Петар Му одговори: „Господи, кај кого ќе отидеме? Ти имаш зборови за вечен живот,

⁶⁹и ние поверувавме и познавме дека си Божјиот Светител (Христос, Син на живиот Бог).“

⁷⁰Исус им одговори: „Не ли ве избрав дванаесетмина? Но еден од вас е ѓавол [8].“

⁷¹А зборуваше за Јуда Симонов Искариот, зашто тој, како еден од дванаесетте, сакаше да Го предаде.