Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Дела 2 Bible Online

Дела 2 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Дела 2

¹Кога дојде денот Педесетница, сите апостоли беа заедно и на исто место.

²Тогаш ненадејно се создаде шум од небото, како силен ветар кога дува, и ја исполни целата куќа, каде што седеа.

³И им се јавија јазици како од пламен, кои се разделуваа и се спуштија по еден над секого од нив посебно.

⁴И сите се исполнија со Дух Свети, и почнаа да зборуваат на други јазици, онака како што им даваше Духот Свети да изговараат.

⁵Тогаш во Ерусалим имаше Јудејци, побожни луѓе, од секој народ под небото.

⁶Кога се создаде тој екот, народот кој се насобра многу се збуни, бидејќи секој ги слушаше како зборуваат на неговиот сопствен јазик.

⁷И сите вџашени и восхитени, говореа: „Овие што зборуваат, зар не се сите Галилејци?

⁸Па како тогаш слушаме како секој од нив зборува на нашиот мајчин јазик?

⁹Парти, Мидијци, Еламити и жителите од Месопотамија, Јудеја и Кападокија, од Понт и Азија,

¹⁰Фригија, Памфилија, од Египет и од краиштата на Либија покрај Киринеја, па и привремено дојдените Римјани.

¹¹Како ние Јудејците, така исто и придојдените, Критјани и Арапи, еве слушаме како тие зборуваат за големите дела Божји на нашите јазици?“

¹²Сите се чудеа и во недоумение си зборуваа еден со друг: „Што ли ќе биде ова?“

¹³А други, потсмевајќи се, велеа: „Се напиле со слатко вино!“

¹⁴Тогаш Петар стана со единаесетте, го подигна гласот свој и им рече: „Луѓе Јудејци и вие сите што живеете во Ерусалим, знајте го ова и внимателно слушнете ги моите зборови;

¹⁵овие луѓе не се пијани, како што мислите вие, зашто е третиот час [3] од денот:

¹⁶но ова е претскажаното преку пророкот Јоил:

¹⁷‚И ете во последните дни, рече Бог, ќе излеам од Мојот Дух на секое тело и ќе пророкуваат синовите ваши и ќерките ваши, и младичите ваши ќе имаат виденија и старците ваши ќе сонуваат соништа.

¹⁸И во тие дни, врз слугите Мои и слугинките Мои ќе излеам од Мојот Дух, и тие ќе пророкуваат.

¹⁹И ќе покажам чудеса на небесата и знаци долу на земјата — крв, и оган, и чад.

²⁰Сонцето ќе се претвори во темнина, а месечината во крв, и тоа уште пред да настапи големиот и славен ден Господов.

²¹И тогаш, секој што ќе го повика името Господово, ќе се спаси.‘

²²Луѓе Израелци, слушнете ги овие зборови: Исус од Назарет, Човекот посведочен пред вас од Бога со сили, чудеса и знаци, кои, како што и сами знаете, ги направи Бог преку Него,

²³предаден по определениот Божји план и предзнаење, вие Го фативте, Го распнавте со рацете на беззакониците и Го убивте.

²⁴Но Бог Го воскресна, откако Го ослободи од смртните маки, бидејќи смртта немаше сила да Го задржи.

²⁵Зашто Давид за Него вели: ‚Секогаш Го гледав Господ пред себе. Тој е од мојата десна страна, за да не се поместам.

²⁶Затоа се развесели срцето мое и се возрадува јазикот мој; а уште и телото мое ќе почива во надеж;

²⁷зашто Ти нема да ја оставиш душата моја во Адот, ниту, пак, ќе дозволиш Твојот праведник да види распаѓање.

²⁸Ти си ми ги покажал патиштата на животот; Ти ќе ме исполниш со радост преку лицето Свое.‘

²⁹Мажи браќа, нека ми е дозволено да ви зборувам слободно за прататкото Давид, дека тој умре и беше погребан, а гробот негов е меѓу нас сѐ до денешниов ден.

³⁰Па, бидејќи беше пророк и знаејќи дека Бог му беше ветил со заклетва дека ќе постави некој од плодот на неговите бедра на престолот Свој,

³¹предвиде и кажа за воскресението на Христос дека нема да биде оставен во Адот и дека телото Негово нема да види распаѓање.

³²Овој Исус Го воскресна Бог. За тоа сме ние сите сведоци.

³³И затоа, Тој, откако беше воздигнат со десницата Божја и Го прими од Отецот ветувањето на Светиот Дух сега Го излеа. Тоа е она што го гледате сега вие и го слушате.

³⁴Зашто Давид не отиде на небесата, но самиот кажа: ‚Му рече Господ на мојот Господ: Седни од Мојата десна страна,

³⁵додека не ги поставам непријателите Твои во подножјето на нозете Твои.‘

³⁶И затоа, нека знае со сигурност сиот Израелов дом дека Оној Исус, Кого вие Го распнавте, Бог Го направи Господ и Христос.“

³⁷Кога го слушнаа тоа, им се растреперија срцата, и му рекоа на Петар и на другите апостоли: „Луѓе браќа, што да правиме?“

³⁸А Петар им рече: „Покајте се и секој од вас да се крсти во името на Исус Христос за простување на гревовите; и тогаш ќе примите дар од Светиот Дух.

³⁹Зашто вам ви припаѓа она ветување и на вашите деца и на сите што се далеку, што ќе ги повика Господ, нашиот Бог.“

⁴⁰И со многу други зборови сведочеше и ги молеше, велејќи: „Спасувајте се од овој пакостен род!“

⁴¹И така оние што од срце ги примија неговите зборови, се крстија и се присоединија во тој ден околу три илјади души.

⁴²И беа истрајни во учењето на апостолите, во заедничкиот живот, во прекршувањето на лебот и во молитвите.

⁴³И страв ја обзеде секоја душа, зашто многу чудеса и знаци се вршеа преку апостолите.

⁴⁴А сите што веруваа, беа заедно и сѐ им беше заедничко;

⁴⁵продаваа имоти и сопствености и на секого му раздаваа колку што му беше потребно.

⁴⁶И секој ден еднодушно престојуваа во храмот и, прекршувајќи леб по куќите, се хранеа со радост и со чисто срце.

⁴⁷Го фалеа Бога и стекнуваа благонаклонетост кај сите луѓе. А Господ секој ден ги придодаваше спасените кон нивното мноштво.