Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Дела 28 Bible Online

Дела 28 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Дела 28

¹И тогаш, откако се спасивме, дознавме дека островот се вика Мелит [23].

²А мештаните ни укажаа необична човекољубивост: нѐ примија сите и, бидејќи врнеше дожд, беше студено, та накладоа оган.

³А кога Павле насобра многу гранки и ги стави на огнот, една змија излезе од гранките поради горештината и се впи во неговата рака.

⁴Мештаните, штом го видоа животното како виси на неговата рака, меѓу себе си рекоа: „Овој човек е навистина убиец; па затоа, иако се избави од морето, судот Божји не го остави да живее.“

⁵Но тој ја истресе змијата во огнот и ништо лошо не му стана.

⁶А тие очекуваа да се појави оток, или, пак, веднаш да падне мртов; но, бидејќи чекаа долго време и видоа дека не му стана никакво зло, тие си го променија мислењето и велеа дека е тој бог.

⁷Околу тоа место се наоѓаа имотите на началникот на островот, по име Поплиј. Тој нѐ прими и три дни пријателски нѐ гоштеваше.

⁸А таткото на Поплиј се разболе и лежеше, страдајќи од треска и болки во стомакот. Павле влезе кај него, се помоли и, положувајќи ги рацете свои врз него, го исцели.

⁹Тогаш, и другите од островот, што страдаа од болести, доаѓаа и се исцелуваа.

¹⁰Тие нѐ почитуваа многу и нѐ удостоија со големи почести, а пред заминување нѐ снабдија со сите потребни работи.

¹¹По три месеци отпловивме со еден александриски кораб, што беше презимил на тој остров и носеше знак Диоскури.

¹²И стигнавме во Сиракуза, каде што останавме три дена.

¹³Оттаму отпловивме и пристигнавме во Ригија; а по еден ден дувна југот и на идниот ден стасавме во Потиоли;

¹⁴таму најдовме браќа, по чија молба кај нив останавме седум дена. И потоа тргнавме за Рим.

¹⁵Тамошните браќа, штом чуја за нас, излегоа да нѐ пресретнат до Апиевиот плоштад и до Трите крчми. Кога ги виде Павле, Му заблагодари на Бога и се ободри.

¹⁶Штом стигнавме во Рим [24], на Павле му беше допуштено да живее одделно, но под стража на еден војник.

¹⁷По три дни Павле ги повика првенците јудејски и кога се собраа, тој им зборуваше: „Мажи браќа, иако не направив ништо против народот или татковските обичаи, од Ерусалим ме предадоа окован во рацете на Римјаните.

¹⁸И, откако ме судеа, сакаа да ме пуштат, зашто во мене не најдоа никаква вина што заслужува смрт;

¹⁹но, бидејќи Јудејците се противеа, бев принуден да барам суд пред царот; но не за тоа да го обвинувам во нешто својот народ.

²⁰Поради тоа и ве повикав да се видиме и да позборуваме; зашто заради надежта на Израел сум окован во овие ланци.“

²¹А тие му одговорија: „Ние ниту писма сме добиле за тебе од Јудеја, ниту, некој од браќата дошол да нѐ извести или нешто лошо да каже за тебе.

²²Но ние сакаме да чуеме од тебе лично што мислиш ти за тоа; зашто познато ни е дека на тоа учење насекаде се противречи.“

²³И откако му определија ден, големо мноштво дојде во неговото определено живеалиште, и тој од утрото до вечерта со докази им го изложуваше учењето за царството Божјо и ги уверуваше за Исус и од Законот Мојсеев и од Пророците.

²⁴Едни се убедија од зборовите негови, а други не поверуваа.

²⁵Бидејќи беа несложни меѓу себе, тие почнаа да се разотидуваат; и во тоа време Павле им ги кажа овие зборови: „Добро им рекол Духот Свети на татковците ваши преку пророкот Исаија, велејќи:

²⁶‚Оди и кажи му на овој народ: со уши ќе чуете, и нема да разберете, со очи ќе гледате, и нема да видите,

²⁷зашто срцето на овие луѓе закоравело, та со ушите мачно слушаат, а очите свои ги затвориле, па некако со очите да не видат и со ушите да не чујат, и со срцето да не разберат, и да не се обратат, за да ги исцелам.‘

²⁸И така, нека ви биде познато дека спасението од Бога им е испратено на незнабошците, тие и ќе чујат.“

²⁹Кога го рече тоа, Јудејците се разотидоа со голема препирка меѓу себе.

³⁰Павле остана таму цели две години во посебно најмена куќа и ги примаше сите, што доаѓаа кај него,

³¹проповедајќи го царството Божјо и учејќи за Господ Исус Христос наполно слободно, и никој во тоа не го спречуваше.