Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Римјаните 4 Bible Online

Римјаните 4 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Римјаните 4

¹А што би можеле да кажеме дека добил нашиот прататко по тело Авраам?

²Зашто ако Авраам се оправдал со дела, тој заслужува пофалба, но не пред Бога.

³Впрочем што вели Писмото? — „Му поверува Авраам на Бога, и тоа му се сметаше за праведност.“

⁴На оној што работи, платата му следува не по милост, туку по долг.

⁵Напротив, оному, кој не работи, а верува во Оној Кој го оправдува безбожникот, верата му се смета за праведност.

⁶Така и Давид го нарекува блажен оној човек, кому Бог му смета за праведност независно од делата, велејќи:

⁷„Блажени се оние чии беззаконија се простени и чии гревови се покриени;

⁸блажен е оној човек кому Бог нема да му смета за грев!“

⁹А дали ова блаженство се однесува само за обрезаните или и за необрезаните? Бидејќи велиме дека на Авраам верата му се сметаше за праведност.

¹⁰Кога му се сметаше? По обрезанието или пред обрезанието? Не по обрезанието, туку пред обрезанието.

¹¹И знакот на обрезанието тој го доби како печат на праведност што доаѓа од верата, која ја имаше пред обрезанието, за да биде татко на сите необрезани што веруваат, та и ним тоа да им се смета за праведност,

¹²и да им биде татко на обрезаните, но не на оние кои обрезанието само го примиле, туку кои врват и по стапките на верата од нашиот татко Авраам, пред обрезанието.

¹³Впрочем ветувањето кон Авраам или кон семето негово — дека ќе биде наследник на светот — беше дадено не преку Законот, туку преку праведноста на верата.

¹⁴Зашто ако можат да бидат наследници само оние што имаат Закон, тогаш и верата нема никакво значење, и ветувањето е поништено;

¹⁵зашто Законот породува гнев; каде што, пак, нема Закон, нема ни престап.

¹⁶Затоа тоа е од верата, за да биде по милост, та и ветувањето да биде заздравено не само по Законот, туку и по верата за сите потомци Авраамови, кој ни е татко на сите нас,

¹⁷според напишаното: „Те поставив да бидеш татко на многу народи“ — пред Бога, Кому тој Му поверува, Кој ги оживува мртвите и го повикува да суштествува, она што не суштествува.

¹⁸Авраам, без никаква основа за надеж, поверува со надеж дека ќе стане татко на многу народи, според реченото: „Такво ќе биде твоето потомство.“

¹⁹И откако не ослабна верата негова, тој не помисли дека телото негово е веќе безживотно, зашто беше речиси стогодишен, и дека утробата Сарина е речиси веќе безживотна;

²⁰и во ветувањето Божјо не се посомнева со неверие, туку остана со цврста вера и Го прослави Бога,

²¹наполно уверен дека Тој е силен да го изврши она што го ветил.

²²Затоа тоа му се сметаше за праведност.

²³Но, не само за него е напишано дека му се сметаше,

²⁴туку и за нас: ќе ни се смета, ако веруваме во Оној, Кој Го воскресна од мртвите Исус Христос, нашиот Господ,

²⁵предаден за нашите гревови и воскреснат за наше оправдание.