Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Римјаните 9 Bible Online

Римјаните 9 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Римјаните 9

¹Ви зборувам вистина во името на Христос, не лажам — тоа го сведочи мојата совест во Светиот Дух —

²дека има голема тага и непрестана болка во моето срце.

³Зашто повеќе би сакал јас да бидам проклет и одвоен од Христос за браќата свои, моите сродници по тело.

⁴Тие се Израелци — ним им припаѓа посинувањето и славата и заветите, ним им беше даден Законот, и богослужењето и ветувањата;

⁵нивни се и татковците, од кои потекнува и Христос, Кој е Бог на сите, благословен до века. Амин!

⁶А не е можно словото Божјо да изневерило: бидејќи не се Израел сите оние што се од Израел.

⁷Ниту, пак, се сите потомци Авраамови, затоа што се негови чеда; но речено е: „Од Исак потомството ќе се нарече со твое име.“

⁸Односно, не чедата на телото се чеда Божји, туку чедата на ветувањето ќе се признаат како потомци.

⁹Бидејќи зборовите на ветувањето се овие: „Во тоа време ќе дојдам и Сара ќе има син.“

¹⁰И не само таа, но и Ревека, која наеднаш зачна од Исак, нашиот татко,

¹¹зашто, уште додека не се беа родиле близнаците и сѐ уште ништо не беа направиле, добро или лошо, за да остане Божјата одлука, онаа според слободен избор, да не зависат од делата, туку

¹²според Оној Кој повикува, ѝ беше речено: „Постариот ќе му служи на помладиот“,

¹³како што е напишано: „Јаков го возљубив, а Исав го намразив.“

¹⁴Што да речеме пак? Зар има неправда во Бога? Никако!

¹⁵Зашто Тој му рече на Мојсеј: „Ќе покажам милост кон оној што ќе го помилувам, и сожалување кон оној што ќе го сожалам.“

¹⁶И затоа, изборот не зависи од оној кој пожелува, ниту од оној кој трча, туку од Бога, Кој покажува милост.

¹⁷Зашто Писмото му вели на фараонот: „Токму за тоа те издигнав, за да ја покажам над тебе Својата моќ и името Мое да биде проповедано по целата земја.“

¹⁸Па така, му искажува милост кому што сака, и го закоравува кого што сака.

¹⁹Но ти секако ќе ми речеш: „А зошто тогаш уште нѐ кори?“ А кој може да се спротивстави на Неговата волја?

²⁰Ама, човеку, кој си ти што така се спориш со Бога? Зарем она што е ракотворено ќе му рече на својот мајстор: зошто си ме направил такво?

²¹Или, пак, грнчарот — зарем не е господар над својата глина, па од една и иста смеса да направи еден сад за почесна, а друг за нечесна употреба?

²²Што, ако Бог, сакајќи да го покаже гневот Свој и да ја пројави Својата моќ, со голема долготрпеливост трпел некои садови на гневот, приготвени за погибел,

²³за да го покаже богатството на Својата слава над садовите на милосрдието што Тој однапред ги приготвил за слава,

²⁴над нас, кои нѐ повика не само од Јудејците, туку и од незнабошците?

²⁵Така се вели и во книгата на Осија: „Ќе го наречам Мој народ оној кој не беше Мој народ, и возљубена — онаа што не беше возљубена.“

²⁶И на она место, каде што им беше речено: „Вие не сте Мој народ“, таму ќе бидат наречени синови на живиот Бог.

²⁷А Исаија извика за Израел: „Кога Израеловите синови би биле бројни како морскиот песок, само остатокот ќе биде спасен“,

²⁸зашто ќе го заврши делото и ќе реши по правда: „Господ ќе го изврши во потполност словото на земјата.“

²⁹И како што прорече Исаија: „Ако Господ Саваот не ни беше оставил потомство, ќе станевме како Содом и ќе заприлегавме на Гомора.“

³⁰И што да кажеме сега? Незнабошците, кои не бараа праведност, добија праведност, и тоа праведност што доаѓа од верата.

³¹И Израел, кој тежнееше кон некаков закон за праведност, не го достигна Законот на правдата.

³²Зошто? Зашто не го побара од вера, туку од делата на Законот. Се препна од каменот за сопнување,

³³како што е напишано: „Еве, полагам на Сион камен за сопнување и карпа за соблазна; и секој, кој верува во Него нема да се посрами.“