Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) 2 Коринтјаните 4 Bible Online

2 Коринтјаните 4 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

2 Коринтјаните 4

¹Затоа, бидејќи по милоста Божја го имаме ова служење, ние со духот не паѓаме;

²но се одрековме од прикриени срамни дела, не постапуваме со лукавство, ниту го изопачуваме словото Божјо, туку со јавувањето на вистината се препорачуваме на секоја човечка совест пред Бога.

³Ако, пак, е и покриено нашето Евангелие, тоа е покриено за оние што пропаѓаат:

⁴за оние, на кои богот од овој свет им ги заслепил нивните безверни умови, за да не ги осветли светлината на Благовестието за славата на Христос, Кој е слика на (невидливиот) Бог.

⁵Зашто ние самите себе не се проповедаме, туку Христос Исус Господ; што се однесува, пак, до нас, ние сме ваши слуги поради Исус.

⁶Зашто Бог, Кој некогаш заповеда од „темнината да изгрее светлина“, Тој ги озари срцата наши за да биде познанието на славата Божја во лицето на Исус Христос светло.

⁷Но таа ризница ја носиме во глинени садови, та преизобилната сила да биде од Бога, а не од нас.

⁸Од секаде сме угнетувани, но не сме потиштени; во недоумица сме, не губиме надеж;

⁹нѐ гонат, но не сме напуштени; нѐ кутнуваат, но ние не пропаѓаме.

¹⁰И секогаш во телото наше ја носиме смртта на Господ Исус, така што и животот Исусов да се открие во телото наше.

¹¹Зашто ние, живите, постојано се изложуваме на смрт заради Исус, та и животот Исусов да се открие во нашето смртно тело.

¹²Така смртта дејствува во нас, а животот — во вас.

¹³А, пак, бидејќи го имаме тој ист дух на верата, како што е напишано: „Поверував и затоа говорев“, и ние веруваме, па затоа и говориме,

¹⁴бидејќи знаеме дека Оној Кој Го воскресна Господ Исус и нас ќе нѐ воскресне преку Исус и ќе нѐ постави со вас.

¹⁵Зашто сѐ е заради вас, та благодатта, намножена преку благодарноста на мнозина, да изобилува за славата Божја.

¹⁶Затоа ние не паѓаме со духот; но, ако нашиот надворешен човек тлее, внатрешниот од ден на ден се обновува.

¹⁷Зашто нашите сегашни незначителни страдања ни донесуваат многу пообилна и вечна тежина на славата,

¹⁸зашто ние не целиме кон видливото, туку кон невидливото, бидејќи видливото е времено, а невидливото — вечно.