Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) 1 Солуњаните 2 Bible Online

1 Солуњаните 2 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

1 Солуњаните 2

¹Вие сами знаете, браќа, дека нашето доаѓање кај вас не беше залудо;

²напротив, откако пострадавме и бевме поругани во Филипи, како што знаете, ние се охрабривме во нашиот Бог да ви Го проповедаме Божјото Евангелие со тешка борба.

³Зашто нашиот поттик не произлегува ни од заблуда, ниту од нечисти побуди, ниту од лукавство,

⁴туку, како што Бог нѐ удостои да ни Го довери Евангелието, така и зборуваме — не за да им угодуваме на луѓето, туку на Бога, Кој ги испитува срцата наши.

⁵Зашто никогаш не сме се послужиле со ласкави зборови, како што знаете; ниту со помисли за корист: Бог е сведок!

⁶И не баравме слава од луѓе — ниту од вас, ниту од други,

⁷иако можевме и да се наметнеме како Христови апостоли. Но сепак ние бевме меѓу вас така нежни, како што се однесува мајката кога ги дои своите деца.

⁸Така полни со љубов кон вас, бевме готови да ви го предадеме не само Евангелието Божјо, туку и душите свои, зашто ни станавте драги.

⁹Спомнете си браќа за нашиот труд и мака: работејќи дење и ноќе за да не му додеваме никому од вас, ние ви Го проповедавме Евангелието Божјо.

¹⁰Сведоци сте вие, како и Бог, дека свето, праведно и беспрекорно постапувавме пред вас, кои верувате.

¹¹Зашто знаете дека секого од вас, како татко децата свои,

¹²ние го поттикнувавме и утешувавме и преколнувавме да живее достојно за Бога, Кој ве повикал во Своето царство и слава.

¹³Затоа и непрестано Му благодариме на Бога, зашто, откако го примивте словото Божјо од нас, го примивте не како слово човечко, туку — како што е — слово Божјо, кое и дејствува во вас, кои верувате.

¹⁴Вие, браќа, станавте подржаватели на Божјите цркви во Христос Исус, што се во Јудеја, бидејќи и вие исто така претрпевте од своите сонародници, како и оние од Јудејците

¹⁵што ги убија Господ Исус и пророците, и нас нѐ избркаа, и на Бога не Му угодија, и на сите луѓе им се противат;

¹⁶тие што ни пречат да им зборуваме на незнабошците, за да се спасат и со тоа секогаш ги дополнуваат гревовите свои; но гневот ги достигна на крај.

¹⁷А ние, браќа, откако бевме одвоени од вас за кратко време, далеку од очи, но не и од срце, со уште поголема желба се грижевме да ве видиме.

¹⁸Поради тоа, ние, а најмногу јас, Павле, неколкупати посакавме да дојдеме кај вас; но нѐ попречи сатаната.

¹⁹Зашто, кој е нашата надеж или радост, или венец за пофалба? Та не сте ли вие пред нашиот Господ Исус Христос при Неговото доаѓање?

²⁰Да, вие сте нашата слава и радост!