Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Исус Навин 22 Bible Online

Исус Навин 22 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Исус Навин 22

¹Тогаш Исус го повика Рувимовото и Гадовото племе и едната половина од Манасиевото племе и им рече:

²„Вие чувте сѐ, што ви беше заповедано од Мојсеј, слугата Господов, и ги послушавте сите мои зборови во сѐ, што ви заповедав;

³вие не ги напуштавте браќата свои во текот на многу денови и ги запазивте заповедите на Господ, вашиот Бог.

⁴Сега Господ, вашиот Бог, ги успокои вашите браќа, како што им беше говорел; и така, вратете се и одете во домовите ваши, во земјата на вашето наследство, што ви ја даде Мојсеј, слугата Господов, од онаа страна на Јордан;

⁵само пазете грижливо да ги исполнувате заповедите и законот, што ви го даде Мојсеј, слугата Господов: да Го сакате Господа, вашиот Бог, да одите по сите Негови патишта, да ги пазите заповедите Негови, да се приврзувате кон Него и да Му служите со сето срце ваше и со сета душа ваша.“

⁶Потоа Исус ги благослови и ги отпушти и тие се разотидоа по своите шатори.

⁷На едната половина од Манасиевото племе Мојсеј ѝ даде дел во Башан, а на другата половина Исус ѝ даде дел со браќата нивни на запад од Јордан. И кога Исус ги отпушти во шаторите нивни и ги благослови,

⁸тој им рече: „Вратете се со големото богатство во своите шатори, со многуброен добиток, со сребро, со злато, со бакар и со железо, и со многу облека“; и го разделија пленот, земен од непријателите, со браќата свои.

⁹Тогаш синовите Рувимови и синовите Гадови и едната половина од Манасиевото племе се вратија и тргнаа од синовите Израелови од Силом, што е во хананската земја, за да си одат во земјата Галаад, во земјата на наследството свое што го добија по заповед на Господ, дадена преку Мојсеј.

¹⁰Кога дојдоа во околината на Јордан, во хананската земја, синовите Рувимови и синовите Гадови, и едната половина од Манасиевото племе изградија таму, крај Јордан, еден жртвеник, жртвеник голем на изглед.

¹¹И слушнаа Израеловите синови дека се зборува: „Ете, синовите Рувимови и синовите Гадови и половина од Манасиевото племе изградиле жртвеник во хананската земја, крај Јордан, од страната на Израеловите синови.“

¹²Штом го чуја тоа Израеловите синови, се собра целата заедница на синовите Израелови во Силом за да одат во војна против нив.

¹³Најнапред синовите Израелови го испратија кај синовите Рувимови и кај синовите Гадови и кај половината од Манасиевото племе во Галаадската земја Финес, синот на свештеникот Елеазар,

¹⁴и со него десет родоначалници, по еден од сите Израелови племиња; секој од нив беше војвода во илјадниците Израелови.

¹⁵И тие дојдоа кај синовите Рувимови и кај синовите Гадови и кај половината од Манасиевото племе во земјата Галаад и им рекоа, велејќи:

¹⁶„Еве што вели целата заедница Господова: каков престап сте направиле пред Господ, со тоа што Му завртевте грб на Господ, Израеловиот Бог, и си подигнавте жртвеник и отстапивте сега од Господ?

¹⁷Зар мал ви беше гревот Фегоров, од кого не сме се очистиле ни до ден-денес и заради него дојде помор врз заедницата Господова?

¹⁸А вие денес отстапувате од Господ! Денес станувате против Него, а утре Тој ќе се разгневи на целата заедница Израелова.

¹⁹Ако, пак, земјата на вашето наследство ви е мала, поминете сите во земјата Господова, во која се наоѓа скинијата Господова, земете дел меѓу нас, но не станувајте против Господ, нити против нас станувајте, градејќи си друг жртвеник, освен жртвеникот на Господ, нашиот Бог;

²⁰зар Ахан, синот Зерахов, не изврши ли самиот престап, земајќи од проколнатото, а гневот падна врз целото општество Израелово? Не умре само тој поради беззаконието свое.“

²¹И одговорија на тоа синовите Рувимови и синовите Гадови и половината од Манасиевото племе и им рекоа на војводите Израелови:

²²„Господ Бог е вечен, Господ Бог е вечен, Тој знае, и Израел нека знае! Ако отстапуваме од Господ, Господ нека не нѐ поштеди во овој ден!

²³Ако сме изградиле жртвеник, за да отстапиме од Господ, или за да принесуваме на него сепаленици или да принесуваме на него жртви за мир, самиот Господ нека суди!

²⁴Но за добро го направивме ние тоа, за да не им речат утре вашите синови на нашите синови: Што имате вие со Господ, Израеловиот Бог?

²⁵Господ го определи Јордан за граница меѓу нас и вас, синови Рувимови и синови Гадови, вие немате дел во Господ. Така синовите ваши ќе ги отуѓат нашите синови да не Му служат на Господ.

²⁶Затоа рековме: да си подигнеме жртвеник не заради приноси ниту заради жртви,

²⁷туку за да биде тој меѓу вас и нас, меѓу нашите родови по нас, сведок дека ние можеме да Му служиме на Господ пред нив со наши приноси, и со наши сепаленици и жртви за мир и за да не им речат утре вашите синови на нашите синови: вие немате дел во Господ.

²⁸Па си рековме: ако така ни кажат нам и на нашите родови по нас, ние ќе им речеме: Видете ја сличноста на жртвеникот Господов, што го направиле нашите татковци, не заради приноси ниту заради жртви, туку за да биде сведок меѓу вас и нас.

²⁹Далеку сме од мислата, да отстапиме од Господ, и да се одвратиме од Господ, и да ѕидаме жртвеник за сепаленици, приноси за жртви, освен пред жртвеникот на Господ, нашиот Бог, кој е пред скинијата Негова.“

³⁰Свештеникот Финес, сите началници на заедницата и војводите на илјадниците Израелови, што беа со нив, кога ги слушнаа зборовите, што ги рекоа Рувимовите синови, Гадовите синови и Манасиевите синови, ги одобрија.

³¹И Елеазаровиот син, свештеникот Финес, им рече на синовите Рувимови, на синовите Гадови, и на половината од Манасиевото племе: „Денес познавме дека Господ е меѓу нас, дека вие со тоа не сте извршиле пред Господ престап, туку сте ги избавиле синовите Израелови од раката Господова.“

³²Тогаш Елеазаровиот син, свештеникот Финес, и родоначалниците се вратија откај синовите Рувимови и синовите Гадови во хананската земја кај синовите Израелови и им донесоа одговор.

³³И на Израеловите синови тоа им годеше, па Го благословија синовите Израелови Бога и рекоа дека нема да војуваат против нив, и да ја разорат земјата, во која живеат синовите Рувимови и синовите Гадови.

³⁴И Рувимовите синови и Гадовите синови го нарекоа тој жртвеник Ед [11], зашто, рекоа тие, тој е сведок меѓу нас дека Господ е Бог.