Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Евреите 6 Bible Online

Евреите 6 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Евреите 6

¹Затоа да го оставиме почетното учење за Христос и да се стремиме кон совршенство, да не ја поставуваме одново основата: покајанието од мртви дела и верата во Бога,

²науката за крштавањето, ракополагањето, воскресението на мртвите и вечниот суд.

³И ова ќе го направиме, ако допушти Бог.

⁴Зашто оние кои еднаш се просветија, вкусија од небесниот дар, станаа учесници на Светиот Дух,

⁵и, откако вкусија од убавата Божја реч и од силите на идниот век,

⁶а потоа отпаднаа, — не е можно повторно да бидат обновени за покајание, кога повторно во себеси Го распнуваат Синот Божји и Го хулат.

⁷Зашто земјата, која го впива дождот што често паѓа на неа и раѓа плод добар за оние што ја обработуваат, од Бога добива благослов;

⁸а онаа што дава трње и боцки, таа е непотребна и близу е до проклетството кое завршува со изгорување.

⁹Од вас, возљубени, ние очекуваме нешто подобро и спасително, иако така зборуваме.

¹⁰Зашто Бог не е неправеден, та да го заборави делото ваше и трудот на љубовта што ги покажавте во Негово име, откако им послуживте и им служите на светиите.

¹¹А ние сакаме секој од вас да ја покажува истата усрдност за одржување на полната надеж докрај,

¹²та да не станете мрзливи, туку да ги следите оние кои преку вера и трпение ги добиваат ветувањата.

¹³Бог, кога му ветуваше на Авраам, бидејќи немаше ништо поголемо во што би се заколнал, се заколна во Себе,

¹⁴велејќи: „Навистина ќе те благословам и ќе те размножам и преумножам.“

¹⁵И така, со долготрпение тој го доби ветеното.

¹⁶Луѓето, пак, се колнат во погорно од себеси, и заклетвата како потврда на секоја нивна препирка става крај.

¹⁷Затоа Бог, кога на наследниците на ветувањето сакаше јасно да им ја покаже Својата неизменлива волја, посведочи со клетва,

¹⁸та преку две неизменливи работи, во кои не е можно Бог да излаже, да имаме голема утеха и ние, кои прибегнуваме да се прифатиме за надежта што ни е дадена,

¹⁹а која е за нашата душа цврста и сигурна котва, и кој влегува дури зад завесата,

²⁰каде што Исус за нас влезе најнапред, откако стана вечен Првосвештеник по чинот Мелхиседеков.