Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Судии 18 Bible Online

Судии 18 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Судии 18

¹Во тие денови Израел немаше цар; и во тоа време, пак, Дановото племе си бараше дел, каде да се насели, зашто дотогаш не му беше паднал полн дел меѓу израелските племиња.

²И Дановите синови испратија од племето свое петмина храбри мажи, од Цора и од Ештаол, за да ја прегледаат земјата и да ја испитаат, и им рекоа: „Одете, проучете ја земјата!“ Тие дојдоа во Ефремовата Планина, близу до домот на Миха, и таму ноќеваа.

³Откако влегоа во домот на Миха, тие го познаа гласот на младиот левит, влегоа таму и го прашаа: „Кој те доведе овде? Што правиш тука? Зошто си овде?“

⁴Тој им одговори: „Така и така направи за мене Миха, ме најми, и јас сум му свештеник.“

⁵Тие тогаш му рекоа: „Прашај Го Господ Бог за да знаеме, успешен ли ќе биде патот наш, по кој сме тргнале.“

⁶Свештеникот им рече: „Одете со мир; пред Господ е патот ваш, по кој сте тргнале.“

⁷И петмината мажи тргнаа, и дојдоа во Лаис, и видоа дека тамошниот народ живее спокојно, според обичајот на сидонците, дека е тих и безгрижен, и дека нема во оваа земја, кој да онеправда во нешто, или да има власт: тој народ живееше далеку од сидонците и со никого немаа никаква работа.

⁸И кога се вратија кај браќата свои во Цора и Ештаол, и браќата нивни ги запрашаа: „Што направивте?“

⁹Тие одговорија: „Станете да одиме против нив; ние ја видовме земјата, таа е многу убава. Што, вие се двоумите? Не задржувајте се и тргнете да ја завладееме таа земја;

¹⁰а кога ќе тргнете, ќе дојдете кај еден народ безгрижен, и таа земја е широка; Бог ја предава во ваши раце; местото е такво што нема скудности во нешто што дава земјата.“

¹¹И тргнаа оттаму, од Цора и од Ештаол, шестотини мажи од Дановото племе вооружени.

¹²Тие тргнаа и поставија логор во Кирјат-Јарим, во Јудеја. Затоа и до денес она место го нарекуваат Данов логор. Тој е од онаа страна на Кирјат-Јарим.

¹³Оттука тие тргнаа кон Ефремовата Планина и дојдоа кај домот на Миха.

¹⁴И петмината мажи што беа оделе да ја прегледаат земјата докај Лаис, им рекоа на браќата свои: „И дали знаете дека во еден од тие домови има ефод, серафим, идол и излеана статуа? И така, помислете што да се прави.“

¹⁵И навратија таму и влегоа во домот на младиот левит, во домот на Миха, и го поздравија.

¹⁶А шестотините Данови синови, вооружени, стоеја кај вратата.

¹⁷Петмината, пак, мажи што беа оделе да ја обиколат земјата, отидоа, влегоа таму, го зедоа идолот и ефодот, серафимот и излеаната статуа. А свештеникот стоеше кај вратите со шестотините души, вооружени.

¹⁸Кога влегоа во домот на Миха и го зедоа идолот, ефодот, серафимот и излеаната статуа, свештеникот им рече: „Што правите?“

¹⁹Тие му одговорија: „Молчи, стави ја раката на устата своја и оди со нас и биди ни татко и свештеник; подобро ли ти е да бидеш свештеник во домот на еден човек, отколку да бидеш свештеник во Израелово племе и род?“

²⁰Свештеникот се зарадува, го зеде ефодот, серафимот и идолот, и тргна со народот.

²¹Тие свртеа и тргнаа, и ги испратија напред децата, добитокот и тешките предмети.

²²Кога се оддалечија од домот на Миха, жителите, соседи на Миховиот дом, се собраа и се втурнаа по Дановите синови

²³и викаа по Дановите синови. Дановите синови се свртеа и му рекоа на Миха: „Што ти е, што викаш толку?“

²⁴Миха одговори: „Ми ги зедовте боговите што бев ги направил, и свештеникот, и си заминавте. Што ми остана уште, па велите: што ти е?“

²⁵А Дановите синови му рекоа: „Да не се чуе гласот твој повеќе, инаку, некој од нас, ако се налути, ќе те нападне, и ти ќе си ја загубиш душата своја и челадта своја.“

²⁶И Дановите синови тргнаа по патот; а Миха, откако виде дека се тие посилни од него, си тргна назад и се врати во домот свој.

²⁷А тие откако го зедоа она што го беше направил Миха, и свештеникот, кој беше со него, отидоа во Лаис против спокојниот и безгрижен народ, и го поразија со меч, а градот го изгореа со оган.

²⁸Немаше кој да помогне, зашто тој беше оддалечен од Сидон и со никого немаше работа. Тој град се наоѓаше во долината што е близу до Бет-Рехов. И изградија одново град и се населија во него.

²⁹Тие го нарекоа градот со името Дан, според името на нивниот предок Дан, Израеловиот син; а порано тој град се викаше Лаис.

³⁰И Дановите синови си поставија идол; Јонатан, пак, синот на Гершом, Манасиев син, тој и синовите негови, беа свештеници во Дановото племе сѐ до денот, кога жителите на онаа земја се преселија;

³¹и си имаа идол што беше направен од Миха, за сето време, додека домот Божји се наоѓаше во Силом.