Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Битие 18 Bible Online

Битие 18 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Битие 18

¹Потоа на Авраам му се јави Господ кај светите дрвја во Мамре, кога седеше пред вратата од шаторот свој, на пладнина.

²Откако ги крена очите свои, виде Тројца мажи како стојат спроти него. Откако ги виде, им притрча во пресрет пред вратата на шаторот (свој), и им се поклони доземи.

³И рече: „Господи, ако сум нашол милост пред Тебе, немој да го одминеш слугата Свој!

⁴Ќе Ви донесат малку вода и ќе ги измијат нозете Ваши, па одморете се малку под ова дрво!

⁵И ќе Ви донесам малку леб за да се поткрепите штом веќе навративте кај слугата Ваш, па тогаш продолжете (го својот пат).“ Тие рекоа: „Направи, како што велиш!“

⁶И Авраам отрча во шаторот кај Сара, и ѝ рече: „Замеси брзо три мери од најдоброто брашно и испечи погачи!“

⁷Па отрча кај говедата и фати младо и згоено теле, и му го даде на момокот, и тој побрза да го зготви.

⁸Па потоа изнесе масло и млеко и телето, што беше зготвено, и им принесе; и Тие јадеа, а тој самиот стоеше пред нив под дрвото.

⁹Тогаш Тие го прашаа: „Каде е Сара, жената твоја?“ А тој одговори: „Ене ја во шаторот.“

¹⁰Еден, пак, од нив му рече: „Догодина во ова време, Јас пак ќе дојдам кај тебе, и Сара, жената твоја ќе има син.“ А Сара слушаше на вратата од шаторот, зад него.

¹¹Авраам и Сара беа стари — во поодминати години, и кај Сара беше престанало редовното кај жените.

¹²Затоа Сара се насмеа во себе, велејќи: „Сега ли, кога сум остарена, ќе ја имам оваа утеха? А и господарот ми е стар.“

¹³Тогаш Господ му рече на Авраам: „Зошто се насмеа Сара (во себе), велејќи — Вистина ли е дека ќе родам, кога сум остарена?

¹⁴Има ли нешто неможно за Господ? (Догодина) во ова време Јас пак ќе дојдам кај тебе, и Сара ќе има син.“

¹⁵Но Сара не призна и рече: „Не се насмеав“, бидејќи се беше уплашила. А Тој ѝ рече: „Не, ти се насмеа!“

¹⁶Потоа луѓето станаа и тргнаа кон Содом (и Гомора), а и Авраам појде со нив да ги испрати.

¹⁷А Господ рече: „Ќе кријам ли од Авраам (Мојот слуга) што сакам да направам?

¹⁸Та од Авраам ќе излезе голем и силен народ, и преку него ќе бидат благословени сите народи на земјата.

¹⁹Затоа што го избрав за да им заповеда на синовите свои, и на домот свој по себе, да одат по патот Господов и да извршуваат правда и суд, и Господ ќе го исполни (сѐ) она, што му го вети на Авраам.“

²⁰И Господ рече: „Голем викот е против Содом и Гомора, зашто гревовите нивни се претешки.

²¹Затоа ќе слезам да видам дали е тоа токму така, како што доаѓа викот до Мене, или не.“

²²Оттаму луѓето тргнаа кон Содом, додека Авраам уште стоеше пред лицето на Господ.

²³Тогаш Авраам се приближи и рече: „Зарем ќе го уништиш и праведниот со неправедниот?

²⁴Можеби во градот има педесетмина праведници; зарем ќе го погубиш и нема да му простиш на тоа место заради оние педесет праведници, што се во него?

²⁵Не е можно така да постапиш Ти, да погубиш праведни со неправедни заедно, та исто да се случи со праведникот како и со неправедникот; не може да биде тоа од Тебе; зарем Судијата на целата земја нема да суди право?“

²⁶И Господ рече: „Ако во градот Содом најдам педесетмина праведници, ќе го поштедам градот и целото место заради нив.“

²⁷А Авраам одговори и рече: „Еве, се осмелив да Му проговорам на Господ, иако сум земја и пепел.

²⁸Можеби има праведници за пет помалку од педесет; зарем заради тие пет ќе го сотреш целиот град?“ Тој одговори: „Нема тоа да го направам, ако најдам четириесет и пет.“

²⁹И го продолжи разговорот со Него и рече: „Можеби ќе се најдат таму четириесет?“ Тој, пак, одговори: „Нема да го направам ни поради тие четириесет.“

³⁰Потоа рече: „Нека не се налути Господ, ако речам — можеби ќе се најдат триесет?“ — Тој рече: „Нема да го направам, ако најдам триесет.“

³¹И пак рече: „Еве, се осмелувам одново да Му проговорам на Господ — можеби ќе се најдат дваесет?“ „Нема да го уништам — рече — ни заради тие дваесет.“

³²Најпосле рече: „Нека не се налути, Господ, ако уште еднаш проговорам — можеби ќе се најдат десет?“ — Тој рече: „Нема да го уништам ни заради оние десет.“

³³И Господ замина, откако престана да зборува со Авраам; а Авраам се врати во своето место.