Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Битие 32 Bible Online

Битие 32 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Битие 32

¹И Јаков тргна по својот пат и виде војска Божја спроти него; и го сретнаа ангели Божји.

²А кога ги виде, Јаков рече: „Ова е Божја војска.“ И затоа местото го нарече Маханаим.

³И прати Јаков пред себе гласници кај Исав, братот свој, во земјата Сеир, во областа Едом.

⁴Па им заповеда и рече: „Вака речете му на господарот мој Исав: ‚Еве што вели слугата твој Јаков: бев кај Лаван и досега се задржав таму;

⁵а имам волови, магариња и ситен добиток, слуги и слугинки; затоа испратив да го известат господарот мој, за да придобијам милост пред тебе.‘“

⁶И се вратија гласниците кај Јаков и му рекоа: „Отидовме кај братот твој Исав, и ете тој ти доаѓа во пресрет со четиристотини души.“

⁷А Јаков се уплаши многу и се загрижи; па ги раздели во две групи своите луѓе што беа со него, и ситниот, и крупниот добиток, и камилите.

⁸И рече: „Ако Исав удри на едната група и ја разбие, можеби втората ќе се спаси.“

⁹И пак рече Јаков: „Боже на таткото мој Авраам, Боже на таткото мој Исак, Господи, Ти, Кој ми рече — ‚Врати се во земјата каде што си роден, и Јас ќе ти бидам добротвор!‘ —

¹⁰Не сум достоен за сите милости и добрини што му ги направи на слугата Твој; зашто само со стап го минав овој Јордан, а сега сум господар на два табора.

¹¹Спаси ме од рацете на братот мој, од рацете Исавови, зашто се плашам од него да не би, кога ќе дојде, да ме убие мене, и мајките и децата.

¹²А Ти рече: ‚Навистина Јас ќе ти бидам добротвор, и ќе направам потомството твое да биде како песокот морски, кое од множество не ќе може да се изброи.‘“

¹³И преноќева таму таа ноќ, и зеде од сѐ што имаше при рака, па му испрати дарови на својот брат Исав:

¹⁴двесте кози со дваесет јарци, двесте овци со дваесет овни,

¹⁵триесет камили молзници со нивните камилчиња, четириесет крави и десет волови, дваесет магарици и десет магариња.

¹⁶И им ги предаде на слугите свои, секое стадо посебно. Па им рече на слугите свои: „Врвете пред мене и оставајте доволно растојание меѓу едното стадо и другото!“

¹⁷И му заповеда на првиот, велејќи: „Кога ќе те сретне Исав, братот мој, и те праша, велејќи — Чиј си? — и — Каде одиш? — и — Чие е тоа што го тераш пред тебе?

¹⁸А ти кажи — На слугата твој Јаков, а ова му го испраќа како дар на господарот свој Исав, и ете, и самиот доаѓа по нас.“

¹⁹Истото им заповеда и на вториот и на третиот, и на сите што одеа по стадата, велејќи: „Така кажете му на Исав, кога ќе го сретнете.“

²⁰И уште речете: „Ете, Јаков слугата твој, доаѓа по нас.“ Зашто си велеше: „Ќе го смирам со даровите што одат пред мене, па ќе му го видам тогаш лицето; можеби, и ќе ме прими.“

²¹Така даровите тргнаа пред него, а тој преноќева таа ноќ кај таборот свој.

²²И ноќта стана, па откако ги зеде обете жени свои и обете слугинки и единаесетте синови свои, го премина потокот Јавок на едно плитко место.

²³А откако нив ги зеде и ги преведе преку потокот, пренесе и сѐ друго што имаше.

²⁴А кога остана Јаков сам, тогаш Некој се бореше со него до зори.

²⁵И кога виде дека не може да го совлада, му го стегна зглобот на бедрото негово, така што на Јаков му се измести колкот од зглобот додека се бореше со Него.

²⁶Па тогаш рече: „Пушти Ме веќе, зора е!“ Но Јаков одговори: „Нема да Те пуштам, додека не ме благословиш!“

²⁷И му рече: „Како се викаш?“ А тој одговори: „Јаков.“

²⁸Тогаш му рече: „Отсега името нема да ти биде Јаков, туку Израил; зашто се бореше со Бога, и со луѓето и ги победи.“

²⁹А Јаков праша и рече: „Кажи ми го името Твое!“ А Тој одговори: „Зошто прашуваш за името Мое? (Тоа е чудно.)“ И го благослови таму.

³⁰И Јаков го нарече она место со името Пениел, зашто рече: „Бога Го видов лице в лице, и останав жив.“

³¹А сонцето беше изгреало кога го помина Пениел, и накривнуваше поради повредениот колк.

³²Затоа синовите на Израил не ја јадат жилата кај зглобот од бедрото сѐ до денешен ден, бидејќи Јаков беше повреден во зглобната жила од бедрото.