Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Битие 8 Bible Online

Битие 8 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Битие 8

¹И си спомна Бог за Ное, и за сите ѕверови и за сиот добиток (и за сите птици и за сите влекачи), што беа со него во ковчегот; и навеа Бог ветар на земјата, и водите запреа.

²Изворите на бездната и окната небески се затворија, и дождот од небото престана.

³Водата почна постепено да опаѓа на земјата, и по сто и педесет дена намали.

⁴И се запре ковчегот во седмиот месец на седумнаесеттиот ден на ридовите од планината Арарат.

⁵Водата, пак, опаѓаше постепено до десеттиот месец; и во првиот ден од десеттиот месец се покажаа врвовите на планините.

⁶А по четириесет дена го отвори Ное прозорецот на ковчегот, што го беше направил.

⁷И пушти гавран, (за да види дали спаднала водата од земјата) кој откако одлета, полетуваше и долетуваше додека не се исуши земјата од водата.

⁸Потоа пушти гулаб, за да види дали исчезнала водата од површината на земјата;

⁹но гулабот, бидејќи не најде каде да застане со своите нозе, се врати кај него во ковчегот, зашто уште имаше вода по целата земја; и Ное ја спружи раката, го фати и го зеде кај себе во ковчегот.

¹⁰Почека уште други седум дена, и повторно го пушти гулабот од ковчегот.

¹¹Гулабот се врати кај него приквечер; и ете, во клунот свој тој имаше свеж маслинов лист; и Ное разбра дека се повлекла водата од земјата.

¹²Потоа почека уште седум дена, и (одново) го пушти гулабот, а тој повеќе не му се врати.

¹³Во шестотини и првата година (од живот на Ное), во првиот ден од првиот месец, ја снема водата од земјата; и Ное го отвори покривот на ковчегот, погледна и виде дека површината на земјата беше поисушена.

¹⁴А на дваесет и седмиот ден од вториот месец, земјата беше сува.

¹⁵Тогаш му рече Бог на Ное:

¹⁶„Излезете од ковчегот, ти, жената твоја, синовите твои, и жените на синовите твои;

¹⁷изведи ги со себе и сите животни, што се со тебе, од секое суштество, од птиците, добитокот и сите влекачи што лазат по земјата; нека се растурат по земјата, и нека се плодат и множат на земјата!“

¹⁸И излегоа Ное, синовите негови, жената негова, и жените на синовите негови;

¹⁹сите животни и сиот добиток и сите лазачи, сите птици — сѐ што се движи по земјата, според родот нивни, излегоа од ковчегот.

²⁰И Му направи Ное жртвеник на Господ; и зеде од секој чист добиток и од сите чисти птици, и ги принесе на жртвеникот како жртви сепаленици.

²¹И Господ го почувствува пријатниот мирис, па рече во срцето Свое: „Нема повеќе да ја проколнувам земјата поради човекот, зашто помислите на срцето човечко се зли уште од младини и нема повеќе да ги уништувам живите суштества, како што направив.

²²Отсега, па сѐ дури постои земјата, нема да престанат сеењето и жнеењето, студот и горештината, летото и зимата, деновите и ноќите.“