Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) 3 Царства 18 Bible Online

3 Царства 18 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

3 Царства 18

¹Откако измина многу време, пак му рече Господ на Илија во третата година: „Оди и јави му се на Ахав, и јас ќе дадам дожд на земјата.“

²Илија отиде да му се јави на Ахав. А во Самарија настапи голем глад.

³И Ахав го повика Авдија; управникот на дворецот. Авдија, пак, беше човек кој длабоко Го почитуваше Господа.

⁴Кога Језавела ги истребуваше пророците Господови, Авдија зеде сто пророци и ги криеше во пештери, по педесет луѓе, и ги хранеше со леб и вода.

⁵И Ахав му рече на Авдија: „Тргни по земјата, по сите водни извори и по сите потоци во земјата, можеби некаде ќе најдеме трева за да си ги прехраниме коњите и маските и да не се лишиме од добитокот.“

⁶И тие ја разделија меѓу себе земјата за да ја обиколат: Ахав тргна по еден пат, а Авдија — по друг пат.

⁷Кога Авдија врвеше по патот, ете, во пресрет му доаѓа Илија. Тој го позна, падна ничкум и рече: „Ти ли си, господаре мој Илија?“

⁸Овој му одговори: „Јас сум; оди и кажи му на господарот свој: ‚Илија е тука.‘“

⁹Тој рече: „Што сум виновен, па го предаваш својот слуга во рацете на Ахав за да ме убие?“

¹⁰„Жив Господ, твојот Бог! Нема ниеден народ и царство, каде што не испраќал господарот мој да те бара; и кога му кажуваа дека те нема, тој земаше клетва од тоа царство и народ дека не можеле да те најдат;

¹¹а ти сега велиш, оди и кажи му на господарот: Илија е тука.

¹²Кога јас ќе си отидам од тебе, Духот Господов ќе те однесе, не знам каде; и ако отидам да му јавам на Ахав, и тој не те најде, ќе ме убие; а слугата твој е богобојазлив од младини.

¹³Зарем не му е кажано на мојот господар што сторив јас, кога Језавела ги убиваше Господовите пророци, како криев сто Господови пророци, по педесет души во пештера, и ги хранев со леб и вода?

¹⁴А ти сега велиш: оди и кажи му на твојот господар: Илија е тука; тој ќе ме убие.“

¹⁵Тогаш Илија му рече: „Ти се колнам во живиот Господ Саваот, пред Кого стојам, денес ќе му се јавам!“

¹⁶Авдија отиде да го пресретне Ахав и му јави, и Ахав отиде да го пресретне Илија.

¹⁷Штом Ахав го виде Илија, му рече: „Ти ли си оној што му носи неволји на Израил?“

¹⁸Илија му одговори: „Јас не му донесувам неволји на Израил, туку ти и татковиот дом твој, бидејќи ги презревте Господовите заповеди и врвите по Вааловците;

¹⁹сега испрати и собери го пред мене сиот Израил на гората Кармил, и четиристотините и педесет Ваалови пророци и четирите стотини пророци на божицата Ашера што се хранат од трпезата на Језавела.“

²⁰И Ахав испрати до сите Израилеви синови и ги собра сите пророци на гората Кармил.

²¹Тогаш Илија пристапи кон сиот народ и рече: „Уште ли ќе куцате на двете колена? Ако Господ е Бог, врвете по Него; ако пак е Ваал — одете по него.“ А народот не му одговори ни збор.

²²И му рече Илија на народот: „Само јас останав пророк Господов, а Ваалови пророци има четиристотини и педесет.

²³Нека ни дадат две телиња и нека си изберат едно теле, и да го расечат и стават врз дрва, но оган да не потпалуваат; јас, пак, ќе го приготвам другото теле и ќе го ставам врз дрва, и оган нема да потпалувам;

²⁴тогаш повикајте го името на вашиот бог, јас, пак, ќе го повикам името на Господ, мојот Бог. Оној Бог, Кој ќе одговори преку оган, Тој е Бог.“ И сиот народ одговори и рече: „Добро, нека биде така!“

²⁵Потоа им рече Илија на Вааловите пророци: „Изберете си едно теле и пригответе го вие најнапред, бидејќи сте многу; и повикајте го името на вашиот бог, и оган не потпалувајте.“

²⁶И ете, го зедоа телето што им беше дадено, го приготвија и го повикуваа името на Ваал од утрината до пладне, велејќи: „Ваале, слушни нѐ!“ Но немаше ни глас, ни одговор. И тие скокаа пред жртвеникот што го беа направиле.

²⁷Попладнето Илија почна да им се потсмева и велеше: „Викајте посилно, зашто тој е бог; можеби се замислил, или е зафатен со нешто, или е на пат, а можеби и спие, — така ќе се разбуди!“

²⁸И тие почнаа да викаат високо и според обичајот свој да се бодат со ножеви и копја, така што крв течеше од нив.

²⁹Мина пладне, а тие сѐ уште беснееја токму до вечерното принесување на жртва; но не се слушна никаков глас, ниту одговор, или одек. (Тогаш Илија тишбеецот им рече на Вааловите пророци: „А сега тргнете се вие, та и јас да го извршам своето жртвопринесување.“ Тие се тргнаа и замолкнаа).

³⁰Тогаш Илија му рече на сиот народ: „Приближете се до мене.“ И сиот народ се приближи до него. Тој, пак, го подигна урнатиот жртвеник Господов.

³¹И зеде Илија дванаесет камења, токму колку што е бројот на племињата на синовите на Јаков, кому Господ му беше рекол вака: „Израил ќе биде твоето име.“

³²И изгради од тие камења жртвеник во името на Господ, а околу жртвеникот направи окоп што собираше две сеи зрна за да се посеат,

³³и постави дрва врз жртвеникот, го расече телето, го стави врз дрвата,

³⁴и рече: „Наполнете четири ведра вода и поливајте ја жртвата сепаленица и дрвата!“ И направија така. Потоа рече: „Повторете!“ И тие повторија. Тогаш рече: „Направете го тоа по третпат.“ И тие го направија и по третпат.

³⁵И водата се разлеа околу жртвеникот, а окопот се наполни со вода.

³⁶Кога ја принесуваа вечерната жртва, пророкот Илија се приближи, (извика кон небото) и рече: „Господи, Боже Авраамов, Исаков и Израилев! Чуј ме, Господи, чуј ме денес во огнот! Нека познаат денес овие луѓе дека си Ти единствен Бог во Израил, и дека јас сум Твој слуга и дека извршив сѐ според Твоето слово.

³⁷Чуј ме, Господи, чуј! Нека познае овој народ дека Ти, Господи, си Бог и Ти ќе го свртиш срцето нивно (кон Себеси).“

³⁸И оган Господов падна и ја изеде сепаленицата, и дрвата, и камењата и земјата, и ја голтна водата што беше во окопот.

³⁹Кога го виде тоа, сиот народ падна ничкум и рече: „Господ е Бог, Господ е Бог!“

⁴⁰Тогаш Илија им рече: „Фатете ги Вааловите пророци, та ниеден од нив да не се сокрие.“ Ги фатија, а Илија ги одведе кај потокот Кишон и таму ги закла.

⁴¹Илија му рече на Ахав: „Оди, јади и пиј, зашто се слуша шум од дожд.“

⁴²Ахав отиде да јаде и да пие, а Илија се искачи на врвот од Кармил, се наведна кон земјата, го стави лицето меѓу колениците свои

⁴³и му рече на слугата свој: „Оди и погледни кон морето.“ Тој отиде, погледна и рече: „Ништо нема.“ Тој пак рече: „Направи го тоа седумпати.“

⁴⁴На седмиот пат слугата рече: „Ете од морето се крева мало облаче, колку човечка дланка.“ Тој му рече: „Оди, кажи му на Ахав: ‚впрегни ја колата своја и тргнувај за да не те испревари дождот.‘“

⁴⁵Во тоа време небото потемне од облаци и виор, и почна да паѓа силен дожд. Ахав тогаш седна во колата, (заплака) и тргна за Јизреел.

⁴⁶А раката Господова беше врз Илија. Тој го препаша крстот свој и трчаше пред Ахав дури до Јизреел.