Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Товит 1 Bible Online

Товит 1 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Товит 1

¹Книга за расказите на Товит, син на Товиел, син на Ананиил, син на Адуил, син Гаваилов, потомок на Асиил од племето Нефталимово,

²кој во деновите на асирскиот цар Саламансар беше заробен во Тишбе, кој се наоѓа десно од Кидиј Нефталимов, во Галилеја, над Асир.

³Јас, Товит, во текот на целиот мој живот одев по патот на вистината и правдата. И им правев многу добрини на моите браќа и на мојот народ, кој дојде заедно со мене во Асирската земја, во Ниневија.

⁴Додека живеев во мојата земја, во земјата Израилева, уште како момче, тогаш целото колено на мојот предок Нефталим го напушти домот Давидов и Ерусалим, избран од сите израилски племиња за да се принесуваат жртви таму, каде што е осветен храмот за живеалиште на Севишниот и востановен меѓу сите поколенија засекогаш.

⁵Бидејќи сите племиња отстапија и почнаа да принесуваат жртви на Ваал и на јуницата, така правеше и домот на мојот предок Нефталим.

⁶А само јас често одев во Ерусалим на празниците, како што му е заповедано на Израил со вечна заповед да носи од првините од плодовите, десеток од земните плодови и волна од првото потстрижување на овците.

⁷Тоа им го давав на свештениците, синовите Аронови, за жртвеникот; десеток од сѐ што произведував им давав на Левиевите синови, кои служеа во Ерусалим; вториот десеток го продавав и секоја година одев во Ерусалим и го трошев таму;

⁸а третиот им го давав на оние што им припаѓаше, како што ми заповеда Девора, мајката на мојот татко, кога останав сирак по смртта на татко ми.

⁹Кога станав маж, за жена ја зедов Ана од родот на мојот татко и со неа ми се роди Товија.

¹⁰А кога бев одведен во ропство во Ниневија, сите мои браќа и роднини од истото племе јадеа од храната на незнабошците,

¹¹но јас ја пазев мојата душа и не јадев,

¹²зашто со сета моја душа си спомнував за Бога.

¹³И Севишниот ми подари милост и благонаклоност кај Саламансар, и така станав негов снабдувач.

¹⁴Потоа отидов во Мидија и му предадов на Гаваил, синот Гавриев, во Рага Мидиска, десет таланти сребро — за да ги пази.

¹⁵Но, по смртта на Саламансар, се зацари неговиот син Сенахирим, а неговите патишта станаа опасни, така што јас не можев веќе да одам во Мидија.

¹⁶Во деновите на Саламансар јас им правев многу добрини на моите браќа:

¹⁷на гладните им го давав мојот леб, мојата облека на необлечените, а кога ќе видев некој од моето племе умрен и фрлен зад ѕидините на Ниневија, јас го погребував.

¹⁸Тајно ги погребував и оние што ги убиваше царот Сенахирим тогаш кога, натеран во бегство, се врати од Јудеја. Тогаш тој уби многумина во својот гнев. Ги бараше царот потоа нивните трупови, но не можеше да ги најде.

¹⁹Еден од Ниневијците отиде кај царот и го извести дека јас ги погребувам мртовците. Откако разбрав дека сакаат да ме убијат, се уплашив и избегав од градот.

²⁰И го разграбаа целиот мој имот; ништо не ми остана, освен мојата жена Ана и мојот син Товија.

²¹Но не изминаа ни педесет дена, кога царот го убија неговите два сина и избегаа во планината Арарат, а на негово место се зацари неговиот син Асархадон. Тој за началник над државната ризница и целата управа го постави Ахијахар, синот на мојот брат Анаил.

²²Ахијахар се завзеде за мене и јас се вратив во Ниневија. Ахијахар беше и пехарник, а и чувар на државниот печат, и управител на домот и главен благајник. Асархадон го назначи повторно на тие должности, а Ахијахар беше син на мојот брат.