Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Товит 2 Bible Online

Товит 2 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Товит 2

¹Кога се вратив во мојот дом и откако ми беа вратени мојата жена Ана и мојот син Товија, на празникот Педесетница, во светата седмица над седмиците, беше приготвена добра гозба и седнав да јадам.

²Откако видов многу јадења, му реков на мојот син: „Оди и доведи кого ќе најдеш од сиромашните наши браќа, кој си спомнува за Господ, а јас ќе те почекам.“

³Тој се врати и рече: „Татко мој, еден од нашето племе е задавен и фрлен на плоштадот.“

⁴Тогаш јас го оставив јадењето пред да го пробам, брзо излегов и го однесов во една куќа до зајдисонце.

⁵Кога се вратив, се измив и натажен го јадев лебот свој.

⁶Тогаш си спомнав за пророштвата на Амос, кој рекол: „Празниците ваши ќе се претворат во жалост и сите ваши веселби — во плач.“

⁷И плачев, а откако зајде сонцето, отидов, ископав гроб и го погребав.

⁸Моите соседи се подбиваа со мене и велеа: — Тој уште не се плаши дека ќе биде убиен за таа работа; еднаш веќе беше во бегство за тоа, а ете, пак погребува мртовци.

⁹Истата таа ноќ, откако се вратив од погребот, иако бев нечист, легнав да спијам зад ѕидот на дворот, и лицето мое не беше покриено бидејќи беше топло.

¹⁰Не забележав дека на ѕидот имало врапци. И додека очите ми беа отворени, врапците испуштија врз нив нешто топло и на нив се појавија бели дамки. Одев кај лекари, но тие не можеа да ми помогнат. Ахијахар ми испраќаше храна, сѐ додека не замина во Елимаида.

¹¹Мојата, пак, жена Ана во женските одделенија предеше волна,

¹²и испреденото им го испраќаше на богати луѓе, кои ѝ плаќаа за тоа, а еднаш ѝ подарија и едно јаре.

¹³Кога го донесе дома кај мене, јарето почна да вреска; јас ја прашав жена ми: „Од каде ти е ова јаре? Да не си го украла? Врати им го на оние чие е, зашто не е дозволено да се јаде она што е крадено.“

¹⁴Таа ми одговори: „Ми го дадоа како подарок заедно со платата.“ Но јас не ѝ верував и настојував да им го врати на оние, и се налутив. А таа ми одговори, велејќи: „Каде се твоите милосрдни и праведни дела? Ете како се пројавија сите тие во тебе!“