Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Товит 5 Bible Online

Товит 5 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Товит 5

¹Товија му одговори на својот татко: „Татко, ќе правам сѐ како што ми заповедаш,

²но како ќе можам да ги земам парите, кога не го познавам човекот?“

³Тогаш татко му, му ја даде потврдата и рече: „Најди човек што ќе те придружува; јас ќе му платам додека сум уште жив, и одете по парите.“

⁴Тогаш отиде да бара човек и го сретна Рафаил, кој беше ангел, но Товија не знаеше.

⁵И тогаш му рече: „Можеш ли да дојдеш со мене во Рага Мидиска и го знаеш ли патот дотаму?“

⁶Ангелот му одговори: „Можам, ќе дојдам со тебе и патот го знам; јас сум живеел кај Гаваил, нашиот брат.“

⁷Товија му рече: „Почекај да му јавам на татко ми.“

⁸А ангелот му одговори: „Оди, само не задржувај се.“

⁹Товија отиде кај татко си и му рече: „Еве, најдов другар што ќе оди со мене.“ А татко му му рече: „Покани го да дојде кај мене, да чујам на кое племе му припаѓа и да видам дали ќе ти биде добар придружник.“

¹⁰Товија го повика, па кога влезе, се поздравија еден со друг.

¹¹Товит го праша: „Кажи ми, од кое племе и од кој род си?“

¹²Ангелот одговори: „Дали бараш племе и род или бараш наемник кој ќе го придружува твојот син?“ Тогаш Товит му одговори и рече: „Брате, сакам да ги знам твоите предци и како ти е името?“

¹³Ангелот му рече: „Јас сум Азарија, од племето на Ананија, најстариот од твоите браќа.“

¹⁴Тогаш Товит му рече на ангелот: „Брате, среќен нека ви е патот и не лути ми се што сакав да разберам од кое племе си и како ти е името. Значи, ти си мој брат од угледен и благороден род. Јас ги познавам Ананија и Натан, синовите на големиот Семелија; заедно одевме во Ерусалим за да се поклониме со првините и со десетоците од нашите земни плодови. Не појдовме по заблудите на нашите браќа. Брате, ти си од добар корен.

¹⁵Но кажи ми колку треба да ти платам? Ќе ти дадам драхма на ден и сѐ што е потребно за тебе и за син ми,

¹⁶а ќе ти дадам и нешто повеќе од тоа кога ќе се вратите живи и здрави.“

¹⁷Така се договорија. Тогаш Товит му рече на Товија: „Приготви се за пат и среќен ви пат!“ Синот негов приготви сѐ што беше потребно за патувањето. Тогаш пак татко му проговори и рече: „Оди со овој човек, а Бог, Кој живее на небото, нека ви подари среќно патување и Неговиот ангел да ве придружува.“ И така отпатуваа обајцата и кучето на момчето со нив.

¹⁸Но Ана, мајката на Товија, заплака и му рече на Товит: „Зошто го испрати нашиот син? Не беше ли тој поткрепа за нашите раце — кога влегуваше и излегуваше пред нас?

¹⁹Не менувај го среброто со сребро! Парите се ѓубре спрема нашиот син!

²⁰Зашто за толку, колку што Бог ни определил да живееме, доволно ни е ова што го имаме.“

²¹Товит проговори и рече: „Не тажи, сестро, не плачи; тој ќе се врати и твоите очи пак ќе го видат жив и здрав.

²²Него ќе го придружува добар ангел. Патувањето негово ќе биде среќно; ќе ни се врати здрав и жив.“